Της ψυχής μας το στέκι
ΑΠΡΟΣΚΎΝΗΤΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ Ένα αεράκι που φύσηξε δρόσισε το καυτό λιοπύρι.. Μια σταγόνα που κύλησε μάγεψε το δρόμο του μετώπου.. Το ηλιόλουστο όραμα πεταλούδισε εμπρός. Το πρελούδιο της κάθε εποχής στραφταλίζει τ’ άγια βουνά… Ο χρόνος μένει έκθαμβος στο αηδόνισμα των ερημιών από γέλια.. Ο σπόρος του ροβινσώνα αρχίζει να καρπίζει μέσα μας… Και αφού η καρδιά πιστεύει και αγαπάει δεν υπάρχει μέσα της χίμαιρα.. Η ζωή απλωνόταν ως ευτυχισμένο κοιμόμενο νερό.. Ενώ ο απροσκύνητος στοχασμός της ποίησης μετουσιώνει τον πόνο και τον αγώνα σε όνειρο… |
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά