Γεμίζει η πλάση μέλι

[Αδαμοπουλου Γεωργια]

Σαν σε αξιώσει ο θεός

να γίνεις κάποια μέρα μάνα,

θα` χεις αγάπη, θα` χεις φως

από Αναστάσιμη καμπάνα.

Θα σου χτυπά την χαραυγή

μες στη ζεστή αγκαλιά σου

σαν σου δίνει ένα φιλί

και λαχταράει η καρδιά σου.

Το  κυπαρίσσι, το δενδρί

του πλάτανου το κλώνι,

σου ζωγραφίζει με κερί

στο κάδρο μια ανεμώνη

Και πα'ιζουν δώδεκα βιολιά

και δέκα μαντολίνα,

με του παιδιού σου τα φιλιά

ανθίζουνε τα κρίνα.

Γελάει ο ήλιος, ο θεός

κι` όλοι μαζί οι αγγέλοι

γίνεται ο κόσμος ακριβός,

γεμίζει η πλάση μέλι.

Ω! ευλογία! ω! θεοί

τι χάρη να` σαι μάνα,

ένας βασιλικός που ανθεί

στο λόφο, στην αλάνα.

Αχ περιστέρι μου γλυκό

της αύρας κυματάκι,

αχ περιστέρι μου λευκό.

Δική μου εσύ Ιθάκη.

Ευχή της μάνας, σου στειλα

απ`  της ψυχής τα βάθη,

ψυχούλα μου σου όφειλα

ενάτης!! το χρυσάφι.

Τραγούδα μου να σε χαρώ

εγώ για σε, ψηλώνω,

με μουσικές  θα κοιμηθώ

τα άστρα θα σου στρώνω.