"Επι-ρίματα" (στιχογνωμικά)

[Liontas]

"Όποιος εδάφη εξερευνά γαιών παρθένων, νέων,

έργο ν' αφήσει ας μη βιαστεί, που πράττουν γεωμέτρες·

διότι είν' η μοίρα πάντοτε των πρώτων σκαπανέων

οι λόχμες οι ακάνθινες, τα χώματα κι οι πέτρες"

"Μέχρι το τίποτα απ' το μέγα

κλεψύδρα στάζει όλη η ροή·

το τελικό γράμμα, τ' ωμέγα,

στέκεται ως κέντρο στη ζωή"

"Τ' άκρα τα δυό συγκλίνουνε και στήνουν συμπαιγνία

του ορθού του λόγου αν κάποτε χαθεί η κατακραυγή·

πόσο ν' απέχουν άραγες αγνεία και λαγνεία;

Απ' τη στοργή πόσο μακριά να 'ν' τάχατες η οργή;"

"Το της ανθρώπινης ψυχής μεικτό μωσαϊκό της

αποτελούν πολύτιμες μα κι ευτελείς ψηφίδες·

όμως κι ο ήλιος ο λαμπρός, της γης ο ζωοδότης,

έχει κι αυτός στη σφαίρα του τη φωτεινή, κηλίδες"

"Όση τρυφή και να γευθείς

στου κόσμου τα σαλόνια

θά 'ρθει στιγμή να μετρηθείς 

σε μαρμαρένια αλώνια"

"Χολή και χλόη, κι άγιος-αγνός μαζί με τ' άγος

κοινή δεν έχουν τάχατες τη λεκτική τους ρίζα;

Υδάτινος είν' ο ατμός, υδάτινος κι ο πάγος·

μαύρα δεν είν' τα πράγματα μήτε λευκά, μα γκρίζα"

"Μέσα σε κάθε ανατολή κρυμμένη ζει μια δύση,

όπως στην άκρα ανατολή που λένε Σιβηρία·

γιατί, παρά την παγερή, δεσποτική της φύση,

κρύβει τη δύση μέσα της ονόματι Ιβηρία"

"Τούτο πρωτίστως μαρτυρά

ποιος είν' ο άξιος άνδρας:

να 'χει η ψυχή του στην πυρά

τη φύση σαλαμάνδρας"

[Παντελής]

καλό μήνα Ιούλη παλικαρίσια Λιόντα.

[Ιωαννης]

Λιόντα

πολυσήμαντο 

μπράβο σου

[Liontas]

Σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας!