Ο στρατιώτης του Βερντέν

[Nikoletatos Takis]

 

Σε μια στιγμή σε φώτισε η φλόγα

σα παραβάτης η μπογιά σου η περισσή

το λίγο το φως αυτό που κρύβεις ομολόγα

παλιομοδίτικα τα σπίρτα σου κι εσύ

 

ύστερα γνώριμες κινήσεις και σημεία

τη μοναξιά ήρθες να βρέξεις και τα χείλη

σα φρυκτωρία το φλογάς μετά τις μια

οι εραστές πως λιγοστέψαν και οι φίλοι

 

με σπίρτου εκεί αναλαμπές και τα καμώματα

παραδομένη του εχθρού σα στόχο στάσιμο

μοιάζεις στρατιώτη του Βερντέν στα χαρακώματα

τη τουφεκιά που καρτερεί και το παράσημο

 

μα πέρασε του μέτωπου μοτοσικλετιστής

η νιότη σου αφήνοντας ξωπίσω μόνο σκόνη

και κάμει κρότο η τουφεκιά που θες να στοχαστής

σα το μπαλόνι που έσκασε και δε ξαναφουσκώνει

 

 

[Δημήτριος Γκόγκας]

Δεν θυμάμαι να διάβασα άλλο ποίημά σας.Αυτό όμως άξιζε τον κόπο. Συγχαρητήρια!

[Non serviam]

Eξαιρετική γραφή