Έπεφτε σηκώνονταν και πάλι

κι ως έτρεχε δε πρόλαβα να δω

έλα στο παράθυρο Καιτούλα

πέρασε η ζωή μας από εδώ

το παραθύρι μας δεν έγινε μπαλκόνι

και Ραπουνζέλ εσύ δε ρίχνεις τα μαλλιά

έλα στο παράθυρο Καιτούλα

όνειρα περνούν από παλιά

γλάστρας που ξεχείλισε τασάκι

λόγια που…

Τι προσδοκώ απ τη μορφή του γέρου λαχειοπώλη

ξοδεύτηκε στα βάσανα στην επαρχιακή …

Έκαμε ο ένας να σταθεί, εκείνη πως θα φύγει

το συναπάντημα άξαφνο από το πουθενά

πριν τους ζυγίσει ο καιρός και πριν βρεθούνε λίγοι

τ' όνειρο είχαν μισακό τα μυστικά κοινά

κι έτσι καθώς γειτόνευαν της νιότης τους οι τάφοι

έκατσαν και τα είπανε καφές με παξιμάδι

στη μοίρα ρίξαν φταίξιμο τι γράφει τι δε γράφει

πως χώρια κάμανε ζωή χώρια και το ρημάδι

και ψάχνοντας με μαντεψές μέσα από χαραμάδες

π' αφήναν τα μισόλογα κι ο τόνος της φωνής …

Να ξεφλουδίζουν του καιρού…

 …

Τις μοίρες και αν σκότωσες σου γλύτωσαν οι μούσες…

Το μπάρκο όπου σκάρωνες στη ξυλοκοπτική σου

δεν το τελείωσες ποτέ δεν του βαλες πανιά…

Άντρα λεβέντη σεφταλή

πα  στου ζεϊμπέκικου το βήμα

άλλη δεν είχες πιο καλή…

Όλα τα θέλω τα κρυφά κι όλα τα φανερά του

σε μια ρεκλάμα ζωγραφιά…

Οι μαύροι στην…

Φθηνή ρεκλάμα σα των ψήφων τη καμπάνια

πίνω απόψε  απ’ της γιαγιάς μου τη σαμπάνια

σ ένα γοβάκι της χαμένο στα σκαλιά

πριν να το πάρουν για να παίξουν τα…

Σκούρο μολύβι κύματα

με σύννεφα στη στάχτη

στης θάλασσας τα ποιήματα…

Σε μια lubitel , οκτώ

φίλοι  γελούσαν στο πουλάκι

το στήθος όλων…

Να έχεις ένα ύφος δε βαριέσαι

ρηχά κάτω απ το γόνα συλλογιέσαι

τριγύρω σου οι άνθρωποι αγρίμια

και μέσα η ζωή σου σε συντρίμμια…

Κι αν Δον Κιχώτης εκοντάριζα τους μύλους

και μαριονέτα με μπερδέψαν οι κλωστές…

Δεν έχει ο δρόμος πια φουστάνι

φουστάνι καλοκαιρινό…