Απατηλό όνειρο

[JOHN P.]

Σε  τραβούσε  απ’ το  χέρι  του  πόθου  το  μεθύσι,

σου  φούσκωνε  ερωτικά  τα  στήθη  τα  παρθενικά,

που  μόνο  η  μάνα  σου  πρέπει  να  είχε  αντικρύσει,

φρουρός  από  τ’ αδηφάγα  βλέμματα  τ’ αρσενικά.

 

Είχες  κλεισμένη  μικρή  μου  τη  καρδιά  σου,

με  αφανέρωτους  τους  μυστικούς  συνδυασμούς,

που  τάχα  να  είχες  κρυμμένα  τα  κλειδιά  σου,

να  ξεκλειδώσουν  του  κορμιού  τους  πειρασμούς ;

 

Ήρθαν  υποσχέσεις  σπάζοντας  τους  κωδικούς  σου,

χιλιάδες  ρόδα  ανθίσανε  στη  τρυφερή  τη  νιότη  σου,

κάτι  πρωτόγνωρο  στους  κόσμους  τους  δικούς  σου,

γλυκό  το  σκίρτημα  για  την  στιγμή  τη  πρώτη  σου.

 

Άπειρη  και  μονάχη,  έγινες  τροφή  συναλλαγής,

φιλιά  και  χάδια  ζωγραφίζουν  το  κορμί  σου,

σέρνεσαι  έρμαιο  μιάς  αμείλικτης  υποταγής,

ναυάγιο  γεννήθηκε  στης  νιότης  την  ορμή  σου.

 

Σπαρμένα  τριαντάφυλλα  φανταζόσουν  στο  κρεβάτι,

να  γίνει  εκείνη  τη  στιγμή  ένας  ουράνιος  σεισμός,

με  λάβα  ασίγαστου  ηφαιστείου  να’ σαι  γεμάτη,

και  από  σταγόνες  ηδονής  ναρθεί  κατακλυσμός.

 

Απατηλό  το  όνειρο,  του  πόθου  σου  πικρό  κρασί,

ήτανε  τόσο  αγροίκος  ο  πρώτος  εραστής  σου,

με  κρύο  ιδρώτα  κατέκτησε  το  απάτητο  νησί,

αντί  ταπεινός  προσκυνητής,  έγινε  βιαστής  σου.

 

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

Απατηλό  το  όνειρο,  του  πόθου  σου  πικρό  κρασί,

ήτανε  τόσο  αγροίκος  ο  πρώτος  εραστής  σου,

με  κρύο  ιδρώτα  κατέκτησε  το  απάτητο  νησί,

αντί  ταπεινός  προσκυνητής,  έγινε  βιαστής  σου.

Ανατριχιαστικά αληθινό !!! ....

[Παντελής]

και η πορνεία εκ(βιασμός) είναι κι ας κάνουμε τα τυφλά μάτια.