Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ανυπότακτη ελπίδα

Ανυπότακτη ελπίδα πόσο μόνη νοιώθει
πολεμάει να ξεφύγει από του μυαλού μου την απόχη
μες τα πρέπει και τα θέλω εφιάλτες αστυνόμοι
να υπογράψει της μετάνοιας το χαρτί να πει συγνώμη
μέχρι να εξαφανιστεί

Στα σοκάκια τριγυρίζει τα όνειρα να βρει χαμένα
ένα βράδυ που είχε πιει τα στοιβάξαν ένα ένα
μπερδεμένες υποσχέσεις σαν σκιές χαθήκαν
με την πρώτη συννεφιά σαν πουλιά κρυφτήκαν
μέχρι να εξαφανιστούν

Ανυπότακτη ελπίδα τριγυρίζει μες τους δρόμους μόνη
να ξεφύγει απ’του μυαλού μου τα δεσμά που τα φτιάξαν νόμοι
μια χαροκαμένη μάνα που τα όνειρα γυρεύει
στο σκοτάδι με τους δαίμονες μονάχη της παλεύει
κάπου για να στηριχτεί

Και όσο και να προσπαθώ να χαμογελάσω
πάνω της να στηριχτώ λίγο να της μοιάσω
νοιώθω και εγώ μοναχός μου θεέ μου πως φοβάμαι
τα όνειρα μου τα έχουν πάρει μοναχός μου πια κοιμάμαι
μέχρι να εξαφανιστώ

Προβολές: 92

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 8 μέλη

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 8 Δεκέμβριος 2013 στις 22:31: κράτα αμύνα Χρήστο!

ποταμός ο λόγος σου...

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 8 Δεκέμβριος 2013 στις 23:06: όμορφο

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 9 Δεκέμβριος 2013 στις 1:49: Χρηστάρα μην την αφήσεις να πάει ρούπι!

Πάντα ανήσυχος και ωραίος!!!

Σχόλιο από τον/την NO στις 9 Δεκέμβριος 2013 στις 2:42: Στάθηκα εδώ Χρήστο, επειδή μέσα από το πανέμορφο ποίημα σου, και κάτω από την επιφανειακή του θλίψη και την απογοήτευση, που βγαίνει σχεδόν αμέσως στα μάτια του αναγνώστη, διέκρινα και την αγανάκτηση που κρύβει μέσα του ο λόγος σου. Αυτήν την αγανάκτηση που γίνεται οργή και που θρέφει την ελπίδα, που την κρατά ζωντανή και που την κάνει ανυπότακτη. Μια ελπίδα που αρνείται πεισματικά να σβήσει, που γιγαντώνεται και που σύντομα ελπίζει να βρει και τις άλλες ανυπότακτες ελπίδες, για να γίνουν μια γροθιά σε έναν κοινό αγώνα.

Όσο κι προσπάθησες να την δείξεις χαμένη, άλλο τόσο άφησες να την δούμε ζωντανή, να την νιώσουμε δυνατή και να περιμένουμε την έκρηξη της.

Αγαπημένε μου φίλε Χρήστο, κρατάς σταθερή την αξία της ποίησης σου, για να εκφράζεις μέσα από αυτήν την δύναμη και την αγνότητα της ψυχής σου. Χάρηκα πολύ που σε διάβασα. Έχεις έναν σπάνιο τρόπο να περνάς μηνύματα και να δημιουργείς καθάρια συναισθήματα.

Μου έλειψες φίλε, μου έλειψες πολύ.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Δεκέμβριος 2013 στις 8:38: Καταπληκτικο!!!

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 9 Δεκέμβριος 2013 στις 19:21: νοιώθω και εγώ μοναχός μου θεέ μου πως φοβάμαι
τα όνειρα μου τα έχουν πάρει μοναχός μου πια κοιμάμαι
μέχρι να εξαφανιστώ

κράτα αμυνα όπως λέει και η Κατερίνα!!