Είσαι καράβι ακίνητο

[panagiotis7]

Είσαι καράβι ακίνητο με χρυσαφένια μνήμη
φορτώνεις σφαίρες γυάλινες για ονειρεμένο δέρας,
χωρίς πανιά, χωρίς κουπιά και με αδειανή την πρύμη,
σε κάποια θάλασσα που ζει στη μοναξιά της μέρας.

Οι άνεμοι σε μάζεψαν σε αυτό το μονοπάτι,
τα εμπόδια γίνονται βουνά που πρέπει να περάσεις,
μορφές προγόνων θα κυλούν σαν μια οφθαλμαπάτη
για να θυμίζουν τις στιγμές και τις μικρές οάσεις.

Η εποχή σου αλώθηκε απ' τις ορδές των λύκων,
ελπίδες κομματιάστηκαν, γίναν ευχές αλλήλων,
τα όμορφά σου οράματα σε δόντια υπαλλήλων
κατάντησαν κατάστιχα σε αυτιά δουλοπαροίκων.

Έξω από λόγια και γιορτές, μέσα στα σωθικά σου
τον πιο δικό σου θάνατο για χρόνια θα αντικρύζεις,
τα πιο θλιμμένα θαύματα που ήτανε δικά σου
θα σε ποτίζουν σαν βροχή και τότε θα δακρύζεις.

Ένα χαμόγελο σιωπής που αστράφτει σαν την πέτρα,
ρωγμή του βράχου σε πλαγιά, σαν μια πληγή που στάζει,
σαν οδοιπόρος σύντροφος τη μοναξιά σου μέτρα
και φτιάξε νέο όνειρο όσο η καρδιά προστάζει.

Είσαι καράβι ακίνητο που με σκοτάδι σμίγει
σαν ένα άστρο που έπεσε σε θάλασσα του νότου,
ρητορικό παράπονο την αγκαλιά σου ανοίγει
και πλέκει λόγια προσευχές για επιστροφή του ασώτου.

Ένα καράβι ακίνητο με την ψυχή σου σμίγει,
θα χάνεται σαν όνειρο, θα γράφει το όνομά σου,
με τη ζωή σου ενώνεται, την αγκαλιά σου ανοίγει
για να δεχτείς το άπειρο με κάθε άγγιγμά σου.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!

καλημερα

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Ένα χαμόγελο σιωπής που αστράφτει σαν την πέτρα,
ρωγμή του βράχου σε πλαγιά, σαν μια πληγή που στάζει,
σαν οδοιπόρος σύντροφος τη μοναξιά σου μέτρα
και φτιάξε νέο όνειρο όσο η καρδιά προστάζει.

Μου άρεσε πολύ Παναγιώτη ... μιας και το θέμα καράβι ... κι ένας λόγος παραπάνω ...

Καλημέρα !

[Δημήτριος Γκόγκας]

α και αποφευγω χαρακτηρισμούς: Υπέροχο κτλ .......αυτό είναι ΥΠΕΡΟΧΟ!

[panagiotis7]

σας ευχαριστώ πολύ