Στης νύχτας την καταπακτή

[Ειρήνη]

Με ένα φόβο πειρατή, μόλις ο ήλιος γέρνει, στης νύχτας την καταπακτή πέφτουμε αγκαλιασμένοι. Της μέρας τα φαινόμενα η νύχτα ανατρέπει, του φεγγαριού τη σκοτεινή πλευρά ο νους μου βλέπει. Μέσα στην περιδίνηση στη μέγγενη του τρόμου, κανείς δεν παίρνει είδηση αν πνίγει το λαιμό μου. Στην ολονύχτια σκλαβιά καρφιά μες την παλάμη. Τα κόκκινα δείχνουν μαβιά, τα γκρίζα ένα κατράμι Η τρίχα γίνεται τριχιά και η τριχιά μια τρίχα. Παραμορφώνουν τα στοιχειά ό τι έχω κι ό τι  είχα.  Τα λάθη μου ασήκωτα στης ζυγαριάς το τάσι. Δεν απομένει τίποτα χωρίς να με δικάσει. Τα διαβατά αδιάβατα, βουνά είναι οι λόφοι, οι αμυχές μου τραύματα με δίχως γιατροσόφι. Σε ό τι ανισόρροπο απέναντι κι αγνάντια και στο δικό μου πρόσωπο του κόσμου η κατάντια.

[Χρήστος Σκανδάμης]

Πάρα πολύ ωραίο.

[Κατερίνα]

στης νύχτας την καταπακτή

η ξεγνοιασιά λιποτακτεί

κανένας δε θα μπορούσε να  περιγράψει ,

τόσο αυθεντικά τις νυχτερινές σκέψεις ολωνών μας!

είσαι μακράν μπροστά

[Κατερίνα]

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εγραψες καταπληκτικα!!!

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*
Σε ό τι ανισόρροπο
απέναντι κι αγνάντια
και στο δικό μου πρόσωπο
του κόσμου η κατάντια ...

Ειρήνη ... άφωνος !!!

[Τσιανος Τακης]

Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ ΧΥΜΟΣ!!!!!!!

[Βαιος Μεταξογιεννης]

μέσα στο σκοτάδι ξερνάει η ψυχή μας την μαυρίλα και τον τρόμο της ημέρας και το πρόσωπο μας λερώνεται παγώνει και το σκοτάδι αντανακλά το είδωλο μας!!!!!!!!!!!! καλησπέρα Ειρήνη...γραφή με ένταση!!!!!!!!!!!

[Παντελής]

εγώ σε θέλω στις καλές σου,

μα σε θέλω και στις τρελές σου.

φιλαράκι μου Ειρηνούλα καλημέρα.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Γράφεις πάντα

πάρα πολύ ωραία !!!!!

[λακωνικός]

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!