Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Εγκατάλειψη.....

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει αντίληψη να μπορέσει να συλλάβει αυτό που έχει γίνει, δεν υπάρχει τίποτα τέλειωσαν όλα , έσβησαν, χάθηκαν. Μένω μόνος εδώ στην μέση σκέφτομαι πιάνω το πρόσωπο μου και κλαίω, αισθάνομαι την παγωνιά, το κρύο, το τρέμουλο. Εκεί στην άκρη σαπίζουν απότιστα στην γλάστρα λουλούδια έντονα χρωματιστά, τα φρούτα στην σακούλα, τα πιάτα στην απλυσιά τους. Οσμή παντού κανένα ίχνος, καμία ενέργεια πλήρη εγκατάλειψη σε έναν κόσμο απρόσωπο ξένο, εξωγήινο. Δεν προσαρμόζεσαι εδώ, δεν αναπνέεις δεν ζεις. Διψάω , στεγνώνω , νερό θέλω νερό δώστε μου πεθαίνω. Κοράκια παντού, περιμένουν το μαθηματικό αποτέλεσμα την πράξη του εγκλήματος, τον θάνατο. Φίλος τους πιστός δρα για αυτά. Το μαύρο χρώμα πλημμυρίζει τα πάντα γύρω και η οσμή της υγρασίας περιφέρεται παντού.

Προβολές: 90

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 2 μέλη

Σχόλιο από τον/την Χρήστος Σκανδάμης στις 21 Μάιος 2013 στις 12:51: Καλημέρα. Γιατί τόση μαυρίλα. Μας αγγίζει επικίνδυνα.

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 21 Μάιος 2013 στις 21:28: *
Θα τολμήσω να πω πως δεν επιδέχεται σχολιασμό, μιας και υπάρχουν ψυχικές περιοχές, εστίες θλίψης ... όπου μονάχα το χέρι του Θεού έχει δικαίωμα να αγγίξει ...

Να γνωρίζεις ωστόσο πως ... "δεν ταξιδεύεις μόνη/ος" ...

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Μάιος 2013 στις 4:32: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 22 Μάιος 2013 στις 9:55: Τρομερό.....τόση μεγάλη απέραντη θλίψη.

Να ξέρεις οτι, όλοι μας ερχόμαστε σε παρόμοιες καταστάσεις. < Φευγαλέες >

Μονιμότητα να μην υπάρχει..

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 22 Μάιος 2013 στις 14:00: Διψάω , στεγνώνω , νερό θέλω νερό δώστε μου πεθαίνω. Κοράκια παντού, περιμένουν το μαθηματικό αποτέλεσμα την πράξη του εγκλήματος, τον θάνατο.

μοναδικό!