Οσμή θαλασσινή …

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*
Μαζί σου πάρε με καράβι στο ταξίδι
στης γης τα πέρατα και τους ωκεανούς,
στου νου το βάραθρο μες της ψυχής την κοίτη
μια ηλιαχτίδα στου πελάου τους αφρούς.

Αχός του κύματος ... φευγάτος άσπρος γλάρος
ακολουθεί της πλάνας ρότας την γραμμή,
μέσα μου στοίχειωσε κάποιος αρχαίος φάρος
κοχύλι έγινα μια άπιαστη στιγμή.

Μύρο ... θυμίαμα αγνό η ευωδιά σου
πλανεύτρα θάλασσα ... γλυκιά κρυφή πληγή,
έκανα πάλι προσευχή στο όνομά σου
μνήμες θυσίασα … στου είναι την φυγή.

Παιδί του άνεμου, του Αίολου εγγόνι
αληταράς των οργισμένων θαλασσών,
κάποια ανάμνηση παλιά που με πληγώνει
ναύτης πνιγμένος στον βυθό των Σαργασσών.

Αιώνες μέσα μου αίμα αλμυρό κοχλάζει
το κύτταρό μου ... την ουσία σου υμνεί,
με οδηγούν προς την Αλήθεια που παφλάζει
Φως επουράνιο ... οσμή θαλασσινή.


* * *


Εάν αποφασίσεις ότι θες να εγκαταλείψεις την θάλασσα,
για να πατάς τη γη στερεά κάτω από τα πόδια σου,
τότε δεν ακούς πια την μουσική των θεών γύρω σου ...

Αλήθεια, πόσα καλοκαίρια πέρασαν, θυμάσαι άραγε; ...

Κάπου στον Ινδικό προς Σινγκαπούρη.
Πέμπτη 18 Απριλίου 2013, 21:45 LT (UTC+3)

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*
Στο κυτταρό μου ταξιδιώτης δίχως αύριο
κυνηγημένος ναυαγός χωρίς πατρίδα,
εγκλωβισμένος σε κυκλώνα καταιγίδα
λαθραία έζησα σε σύννεφο παράκτιο ...
.
Ένα θερμό χαιρετισμό σε όλη την παρέα !

[M]

Έχουμε έναν νέο Καββαδία ή έτσι νομίζω; Φίλε είσαι υπέροχος!

[Δημήτριος Γκόγκας]

από το ποίημα σου Γιάννη μου άρεσε ιδιαίτερα:

Αχός του κύματος ... φευγάτος άσπρος γλάρος
ακολουθεί της πλάνας ρότας την γραμμή,
μέσα μου στοίχειωσε κάποιος αρχαίος φάρος

ανταποδίδοντας τον χαιρετισμό
κοχύλι έγινα μια άπιαστη στιγμή.

[Ειρήνη]

Η οσμή της θάλασσας  πλημμύρισε τη Γωνιά μας Γιάννη!

Υπέροχο!!!

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Αιώνες μέσα μου αίμα αλμυρό κοχλάζει
το κύτταρό μου ... την ουσία σου υμνεί,
με οδηγούν προς την Αλήθεια που παφλάζει
Φως επουράνιο ... οσμή θαλασσινή(Εικόνες με αρμύρα... τρικυμία και με ομορφιά!!!!!!!!!)

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

Μας ταξιδευεις σε θαλασσες μακρινες!!!