Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το γλαροπουλι

Η Γνωση κι Υποδουλωση
συναντησαν την Απιστια στο πλοιο
στο πιο πανω καταστρωμα η Αισθηση
κοιτουσε το Γλαροπουλι καθως κερδιζε
ποντο τον ποντο , μετρο το μετρο
στο υψος της ακυμαντης θαλασσας
να παρει την πλωρη του βαποριου , το τρελο!
Μα στην προσπαθεια του χτυπησε στην λαμαρινα
το ανεβασε αποτομα το ρευμα του αγερα
κι επεσε στην τζαμαρια , στα ποδια της Βουλησης...
Η Διαθεση εσταξε αιμα
κι απλα το πηρε και το χαιδεψε κοιτωντας το στα ματια
- το ραμφος ευτυχως δεν εσπασε -
πλησιασε τα καγκελα και με μια μικρη ωθηση
ξαναπεταξε...

Η Απληστια στην πλωρη του πλοιου
το ειδε σαν ξαναπλησιαζε και του φωναξε
να μην προσπαθησει ξανα σηκωνοντας ενα πλακατ
με το γραφημα των αυτοκτονιων των πτηνων στην χωρα
- εκτος τους ερωτευμενους -
μα εκεινος ο μωρος που τα βαζει με βαπορια
ετσι μαθαινει απο μικρος πως παιρνεται η πλωρη
αφησε τα ρευματα να τον σηκωσουν αναστροφα μεταξυ ...
χαιρετησε
κι εστριψε γλυκα προς την ακροθαλασσια
να παει στην φωλια του...στον δρομο
στο αλμυρικι το "νεκρο"...

Η Εγκρατια το φωτογραφησε
δειχνοντας το στην Συντροφια καθως προσγειωνοταν
περιεργαζομενο το δεντρι
για μια μυτουλα της Ζωης να ξεμυτησει
Ετριψε το ραμφος του στο πιο κοντινο κλαδακι
ποτιζοντας το με μια σταγονα αιμα
κι εκραξε στην αιγαιοπελαγιτικη διαλεκτο
την φραση που σε ελευθερη μεταφραση μπορει ν΄αποδωθει...
" Το κρ#@#@κρ* του απληστου εφοπλιστη!".

Προβολές: 286

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 9 μέλη