Πως αδειασε ο χρονος

ν' απορεις...

μια σφαιρα ξορκιζει

τις μαραμένες μνημες μου

κι εξοστρακίζεται ξανα και ξανα

μεσα στο σωμα μας

- αστάθμητος παραγοντας

σ' υπαρχουσα ταξη -…

Τ' αγγελακι κρατουσε την ψυχη για ωρες αγκαλια

περα δωθε την πηγαινε κι ουτε την αφηνε ...

μεχρι που την πλησιασε μια γιαγια με καπελο…

Βουνο οι λεξεις

κι αυτή η πυκνοτητα των αναστεναγμών

θεριευει και δενει το οικοδομημα...



Ο Ολυμπος κοιτα απορρημενος

τα συρματοπλέγματα στο οροπεδιο των Μουσων

"Ιδιοκτησια Μπομπολα

Θεσεις εργασιας , κοπη οικοπέδων , 6 ατομα

προυπολογισμος εργου , ποσοστο ΕΕ 50%"



Οι Θεοι το συζητάνε...

ποτε αλλοτε δεν κινδυνευσαν τοσο απ' τους ανθρώπους

ηδη οι πολιτικοι χωρις ντροπη

σκαρφαλωνουν πανω σε λεξεις ταματα

στις προσφορες , σ'…

O ελεγχος

καθε μηνυματος στο υποσυνειδητο

το επαναλαμβανομενο αγγιγμα του μυαλου

μασαζ προπαγανδας με ασκησεις γιογκα υπομονης

στο στοκ των ψυχων...

κι αν ολα αυτα τα καταλαβαινω , ποτε δεν θα μαθω το μυστικο

για το πως ριζωσε η ματια σου μεσα μου...

Ετσι ξεφευγω

κοιτωντας τα ματια σου

ομοια με καταιγιδα της Ανδριατικης

σαν με κοιτουν

σταυρωμενο στο στερεωμα

Η σκια μου παραπονιεται τελευταια

ισως γιατι η τρελλα μου την φωτιζει…

Κοιτουσε τα δεντρα να παραμενουν πρασινα

αν και ηξερε οτι σε λιγο θα μαυριζαν οι κορμοι τους

Διαλεξε ενα κυπαρισσι μα ειδε ποσο δυσκολο εναι να…

Ναυαγησες στον ταφο σου

κι ουτε μια ασπιδα τριγυρω

κανεις πως εισαι ακομα νεκρος

φυσα το καντηλι μην εμβαθυνουν...

κι επανελαβε ναυαγε ... μεσα σου

- Αιμορραγω την αγαπη της πολιτειας

...

Σταματησε στην ακρη κουρασμενος

ανθρωπινη η αλυσιδα μπροστα και πισω

απο σταυρους…

Αναμεσα στα θρυψαλα

του χρονου φυσαλιδες

η αιωρηση

των διαστηματων χαραγμα…

Η Γνωση κι Υποδουλωση

συναντησαν την Απιστια στο πλοιο

στο πιο πανω καταστρωμα η Αισθηση

κοιτουσε το Γλαροπουλι καθως κερδιζε

ποντο τον ποντο , μετρο το μετρο

στο υψος της ακυμαντης θαλασσας

να παρει την πλωρη του βαποριου , το τρελο!

Μα στην προσπαθεια του χτυπησε στην λαμαρινα

το ανεβασε αποτομα το ρευμα του αγερα

κι επεσε στην τζαμαρια , στα ποδια της Βουλησης...

Η Διαθεση εσταξε αιμα

κι απλα το πηρε και το χαιδεψε κοιτωντας το στα ματια

-…

Μια μπουκαλα κρασι στο τραπεζι

κατακαθια ξεπλενει , της μνημης μου φιλτρα

Τα κοιτω

και με την φουχτα μαζευω τα τυπικα

μα τα σημαντικα…

Σαν τυλιγουν την ζωη γυρω απο το Συστημα

να πνιγεσαι μεσα στην πολυπλοκοτητα του

μα και να σωνεσαι καθε φορα απ' την ροη

των ελεγχομενων εικονων και πληροφοριων

η υποδερμικη θεραπεια της τοξικοτητας

λειτουργει απο την μεσα μερια του περιτυλιγματος

ετσι ωστε καθε τι ζεστο κι ανθρωπινο , ασυναισθητα

να σπρωχνεται ολο και πιο βαθια μεσα σου

μεχρι να ξεχαστει

Μα υπαρχει η Ψυχη

το σωμα και το μυαλο των Δεκτων…

Τι κοιτας;

Δεν ειναι αυτο που νομιζεις

τρεξε!

το κοπαδι προχωρησε πιο περα

τα κρεατα που πανω τους εξασκουνται

οι μισθοι τους

παντα θα βοηθανε την Aναπτυξη του εμποριου



Η Αξιοπρεπεια τεινει το χερι στην Ζητιανια

κι αυτη της εκμυστηρευεται οτι η Κλοπη βοηθα

να λευτερωθει η Ελευθερια...



Οι βασανιστες κουμανταρουνε τα ποστα

αρκουνται σε αποφασεις τιμωριες

στ' ονομα της Δημοκρατιας που γυροφερνουνε

με το καρτελακι στο στηθος , μην…

Απεραντη η ψευδαισθηση περιεκλεισε την πραγματικοτητα μας

μα το χειροτερο ηρθε οταν καταφερε να περιεχει και την αντιληψη μας

οσοι την βλεπουν με τα ματια της ψυχης , παραφρονες τους ονομαζουν

ξεχωριζουν καλα τις σκιες τους , βλεποντας τις αλλαγες που επιτελουνται

σιγα σιγα , σε ολα τα σημεια του oριζοντα μας

αγκαθινα συρματοπλεγματα κρατουν στα χερια τους , αυτα τους συνδεουν

σαν μετωπα σπερνουν για να στρεψεις το βλεμμα

Ειναι οι…

Ποιο δρομο λαθεψα κι επρεπε να το δω

Μια διασταυρωση περνω , 2 φαναρια , 2 διαβασεις

με τα παιδια στα χερια κι ενα καλοντυμενο

τον κυριο Διευθυντη τον φρεσκοξυρισμενο

περιμενοντας τον Γρηγορη , τον νιωθω διπλα μου να μουλαρωνει

Την σακουλα την πεταμενη πιανει και τηνε βαζει στην βαση του στυλου

μετα καθεται σχηματιζοντας ενα Δελτα με τα ποδια

το χερι ακουμπα στην κορυφη με την παλαμη…

Γαμιεστε)))

γαμιεστε ολοι εσεις κι εγω που δεν χαρισαμε χαρα

ενα γαιδαρο

το χαρτονομισμα για μια κουκλα

ποδοσφαιρο με τον μικρο Gerrard…

Το πρασινο μπουκαλι στην αγκαλη

μα παλι, χρειαζεται μια ρουφηξια

παρελαση μπροστα , βρεχει, το ματι

του κοβει μια κινηση, ριχτιά...



Μια γοπα αβρεχτη να πεφτει...ΟΧΙ!

στο καλαθακι των πεζων σιμα

πρασινο το φαναρι κι ηδη τρεχει

πρωτος , για την πιασει  φιλικα



Την εσηκωνει πιο ψηλα απ' την πλατη

στο κεντρο του Σταματη τ'ακαματη

την εμυριζει και χαμογελα...

- Τι τυχη!... η μαρκα μου παιδια!



Τα εγγονια ολα…

Η νυχτα σαν σαλευει και σερνεται μπερδευει τα φωτα της Θηρασιας

με της Θηρας κι οσο απλωνεται...

μια νεα Καλντερα αναδυεται με την Νιο , την Σικινο



και την Φολεγανδρο

να θυμιζει τον γκρεμο της Οιας.



Τοτε ισως ν' ακουσεις τ' αστερια να συνομιλουνε με τα κητη

μεσα και κατω μας...απιαστο το μυστικο τραγουδι

κι ουτε ενας ελεγχος ευτυχως ακομα...



Ο "χορος του Ζαλογγου" ζωντανα στον υπολογιστη μας

απο το καυτο σημειο και δεν ειναι ο κρατηρας…

Η ουρα ηταν μεχρι και μετα την γωνια

αργησα να καταθεσω τα δικαιολογητικα ανεργου

γι αυτο ημουν ο τελευταιος

ναι , εκεινος που εφαγε την γκλομπια απο πισω

-Κολωπαιδο! ακουσα ... ειπαμε οχι συγκεντρωσεις!

θολωσα

πειραχτηκε το μυαλο μου , σαν να επεσα σε χρονοδινη

μια και ειδα τον "Αδωνις" πραγματικα να ειναι ο χαβαλες του…

Καθως το νερο χανοταν στους νερολακκους

μασουλαγα την χλοη

σαν ακουσα μια φωνη μεσα μου

Να Ηγηθω!...

Να οδηγησω τις ξερολιθιες του τοπου μου

εναντια στους κατασκευαστες μπετον

Κοιταξα το λατομειο απο το χωραφι

ετρωγε το βουνο μας

κι εμεις βγαζαμε τον σκασμο!...

Χρειαζονται οι δρομοι δεν λεω

αλλα ασφαλτινοι;

Σηκωθηκα και προσεκτικα

πλησιασα τις…

Αγαπη κι ελπιδα η μονη πεθυμια

για την λευτερια του να υπομενεις

μην φοβασαι , γιατι φοβασαι;

δεν θα σε γλιτωσουν οσα διαβασες

στα βηματα σου χτιζεται ο Λαβυρινθος

δεν θα σε γλυτωσουν κι οσα εγραψες

τα ιχνη των βηματων σου σβηνονται

δες , πανω σε πνιγμενες Αγωνιες

εκεινες που θρεφουν με αιμα τις γωνιες

που κυρτωνουν...

Η Μοιρα περιμενει ... ν' αποζητας τον οικτο της

καποιος να σε κρατησει θες , να συγκρατησει το λεγειν

που εσβησε στο…