Το ποίημα δεν σκολάει ποτέ

[Στυλιανός Στυλίτης]

(...Πόσες φορές, φίλοι μου,δεν γυρνάμε και δεν ματαγυρνάμε πίσω να διορθώσουμε και να ματαπλάσουμε ένα ποίημα...

Κι όλο ασκόλαστο μένει...Γιατί ποίημα καθώς είναι, αυτή είναι η μοίρα του: ν' αλλάζει συνέχεια..)  

 

Το ποίημα δεν σκολάει ποτέ, 
βγάνει μαύρες φτερούγες
και πάει τις νύχτες για καφέ 
στων Χερουβείμ τις ρούγες, 

σκοπό γυρεύει αγγελικό 
σε χείλια μελωμένα , 
κορμιά να τέρπει με ρυθμό
φιδίσια καμωμένα,  

γλύκα να πάρει πλένεται 
στης ζάχαρης την άχνη 
κι ο ποιητής τρελαίνεται 
κι ο ποιητής το ψάχνει, 

στο σύννεφο, στον ποταμό 
στα μαύρα τα σκοτάδια, 
στο πέλαγο, στον ουρανό 
και στα βαθιά πηγάδια, 

στη γύρη τ' άσπρου κατιφέ 
που καίει τις πεταλούδες. 
Το ποίημα δεν σκολάει ποτέ, 
βγάνει μαύρες φτερούγες.  

 

Α.Π
26 Γενάρη του 2013 

[Στυλιανός Στυλίτης]

[Ειρήνη]

Το ποίημα όπως το λες

ποτέ του δεν σκολάει.

Κι εσύ με τους Μεγάλους μας

βρίσκεσαι πλάι-πλάι!!!

[Ειρήνη]

Το ποίημα δεν σκολάει ποτέ, 
βγάνει μαύρες φτερούγες
και πάει τις νύχτες για καφέ 
στων Χερουβείμ τις ρούγες!!!!!!!!!!!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!

Ετσι ειναι δεν σκολαει ποτε!!!

[Nefeli riga]

Οσες φορές και να  διαβάσεις ενα ποίημα,  πάντα κατι θα ζητήσει. 

Εξαιρετικό.!  

[Nefeli riga]

Το βιντεο   το βιντεο  μαγεία  ..!!!! Χατζηδάκης,!!!!!!!!!! Νταντονακη.!!!!!!!!!!

[Στιχοπλάστης]

[Στιχοπλάστης]

[αισχυλος]

ετσι!!!!!! πολυ ωραιος!!!!

[Κατερίνα]

θα ήμαστα καταδικασμένοι και μισοί αν σχολούσε...

προσκυνώ!