Χερουβείμ, Σεραφείμ ( Ο Μήτσος ο αποσυνάγωγος )

[Στυλιανός Στυλίτης]

Τις Κυριακές στο γήπεδο επερνούσε
ο Μήτσος ο μονάχος ο κατάμονος,
ο παν-και πανταχόθε-αποσυνάγωγος,
ο Μήτσος που από πείσμα μόνο εζούσε. 
 
Χερουβείμ, Σεραφείμ
 και  Aγίους ..κατέβαζε. 
Τ'  άχτι του όλο έβγαζε.
Χερουβείμ, Σεραφείμ...
Κι η κερκίδα   "έβραζε".
Με το Μήτσο έμοιαζε.
 
Κι η μάνα του τον είχε λησμονήσει.
Μονάχα τ' Άη-Δημήτρη,απολείτουργα,
άμα ο παπάς επάαινε  στα συλλείτουργα,
στο τέμπλο μοναχή της ,στο ξωκλήσι,
 
Χερουβείμ, Σεραφείμ 

κι Αρχαγγέλους έβρεχε

με το δάκρυ που έτρεχε.
Χερουβείμ, Σεραφείμ.
Κι ο  καιρός συννέφιαζε.
Με το Μήτσο έμοιαζε. 
 
Μα, ο Μήτσος ο μαγκούφης στην Αθήνα, 
το  'χε  απολησμονήσει  το  γιορτάσι του.
Γιορτάσι είχε άμα γιόμιζε το τάσι του
γλυκιά, μαλαματόχρωμη ρετσίνα :
 
Χερουβείμ, Σεραφείμ
και  Αγίους ..κατέβαζε
και μεθούσε κι έσπαζε.
Χερουβείμ, Σεραφείμ .
Κι η συμπόνοια που έσταζε
με το Μήτσο έμοιαζε.
 .................................
Μια νύχτα, μεθυσμένον, το τσιγάρο
άμα εκοιμήθη, κάρβουνο τον έκαμε.
Ταξίδι ο Μήτσος υπερκόσμιο έκανε
χωρίς δεκάρα ως τον Αλτάιρ πάνω...!
 
Χερουβείμ, Σεραφείμ
και Αγίους αντάμωσε.
'σύχασε, μαλάκωσε.
Χερουβείμ, Σεραφείμ.
Τ'  άστρα η  νύχτα  ταίριαζε.
Με το Μήτσο έμοιαζε. 

 

Στυλιανός Στυλίτης/Άθως/

 

 

 

[Στυλιανός Στυλίτης]

Χερουβείμ, Σεραφείμ  . . .

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Χερουβείμ, Σεραφείμ
και  Χριστούς ..κατέβαζε
και μεθούσε κι έσπαζε.
Χερουβείμ, Σεραφείμ
κι η συμπόνοια που έσταζε,
με το Μήτσο έμοιαζε.
Παραπολυ καλο!!!

Καλως μας ηρθες!!!

[Ειρήνη]

Τις Κυριακές στο γήπεδο επερνούσε
ο Μήτσος ο παρίας ο παράλογος,
ο παν-και πανταχόθε-αποσυνάγωγος,
ο Μήτσος που από πείσμα μόνο εζούσε.

 

Στυλιανέ πετάνε τα στυλό σου!!!!!!!!!

[Ειρήνη]

Η κερκίδα έβραζε.
Με το Μήτσο έμοιαζε.

 

Ο Χριστός "συννέφιαζε".
Με το Μήτσο έμοιαζε. 

 

κι η συμπόνοια που έσταζε,
με το Μήτσο έμοιαζε

 

Τ'  άστρα η  νύχτα  ταίριαζε.
Με το Μήτσο έμοιαζε.

[Ειρήνη]

ο Μήτσος που από πείσμα μόνο εζούσε.

 

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Κώστας]

Στυλιανέ, το πουλί σου στύλος!!!!!!!!!

[Κατερίνα]

Αισθάνομαι περηφάνια που έχω τη δυνατότητα να διαβάζω τέτοια ποιήματα !!!

[Κατερίνα]

Περηφάνια και τιμή...

 

δεν μπορώ να προσθέσω τίποτα άλλο!!!

[Στιχοπλάστης]

 

Καλώς ήρθες

[Στιχοπλάστης]

'

Κώστα.., πού 'σαι χάθηκες ...,

μη τάχα και μαράθηκες ...;

Του Στυλιανού το στύλο

εκθείασες με ζήλο ...

 

Μα τα κορίτσια καρτερούν,

αναπολώντας ιστορούν,

για το δικό σου το 'λαφιά'

που είχανε για συντροφιά !!!