Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ

Στην δύση μου νομίζω έχω φτάσει

την ζήση μου αργά φυλλομετρώ

η Θέμιδα του πλάστη πριν προ-φτάσει

τα συν της και τα πλην ξανά-μετρώ

Ρωτάω την ζωή τι μου ’χει κλέψει

δεν μου ’δωσε της γλύκας της, σταξιά

την θλίψη έστειλε να με παιδέψει

τον πόνο, την ερμιά, την μοναξιά

Παράπονα πολλά έχω της ζήσης

δεν μου ’δωσε ευχή από μωρό

τα πάντα θέλησες να μου στερήσεις

της λέω,… κι ότι δεν την συγχωρώ

- Τα χρόνια μοναχά σου έχω πάρει

κι αυτό δεν θεωρείται για κλεψιά

μου είπε σφυρικτά με τον Βαρδάρη

και έφερε στο νου μου μπερδεψιά

Μπροστά σου όλα τα ’χα, δεν τα είδες;

Σου έδωσα σκαρί για να σαλπάρεις

στου έρωτα, στου όλβου τις πατρίδες

ας άπλωνες το χέρι σου να πάρεις.

Προβολές: 182

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Ιανουάριος 2013 στις 8:35: Καταπληκτικο!!!

καλημερα

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 23 Ιανουάριος 2013 στις 8:40: όμορφα τα λες για καλημέρα φίλε μου!!!!

Σχόλιο από τον/την ΤΥΨΕΙΣ στις 23 Ιανουάριος 2013 στις 18:26: Μπράβο Άφωνε με ποιητικό τρόπο λές αυτά που οι άνθρωποι συνήθως καταλαβαίνουνε στο τέλος του ταξιδιού μπάς και ξυπνήσεις ψυχές , πνεύματα !!! Ωραία μηνύματα με ωραίο τρόπο γραμμένα !!! συγχαρητήρια !!!

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 23 Ιανουάριος 2013 στις 18:51

Ρωτάω την ζωή τι μου χει κλεψει

δεν μου ’δωσε της γλύκας της, σταξιά

την θλίψη έστειλε να με παιδέψει

τον πόνο, την ερμιά, την μοναξιά.

Συγχαρητήρια και από μενα, Συμφωνώ με τους φίλους μας, έγραψες ενα πολύ ωραίο ποίημα, δυνατό και με μηνύματα ακόμα δυνατότερα, Δεν εχω λόγια, πραγματικά, η αλήθεια του με γέμισε και με εβαλε σε σκέψεις. Άφωνε είσαι σπουδαίος.! Το ζήλεψα καλοπροαίρετα.!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 23 Ιανουάριος 2013 στις 23:07: "Οι περισσότερες σκιές στη ζωή μας δημιουργούνται επειδή εμείς στεκόμαστε μπροστά στο δικό μας φως."

Εδώ με βρήκα, ειδικά στην τελευταία....

Σπέσιαλ!!!

Σχόλιο από τον/την NO στις 24 Ιανουάριος 2013 στις 0:59: Γιώργο μου και Παντελή μου πολλά, πολλά ευχαριστώ.

Φίλε μου Γρηγόρη τι να πω για τα υπέροχα σου λόγια, ξέρω ότι ένα ευχαριστώ δεν φτάνει, αλλά στο λέω από τα μύχια της ψυχής μου και ξέρω πως θα το καταλάβεις ότι το εννοώ. Αργά για να σου πω καλημέρα οπότε σου λέω μια ζεστή καληνύχτα.

Παυλίνα μου γλυκιά Θεά, τι να πω για σένα; Μπορεί να δέχεσαι αιτήσεις άλλων ιπποτών αλλά ξέρω ότι δεν πρόκειται να με αλλάξεις, όπως κι εσύ λες πιο κάτω. Αλλά να σου πω και κάτι; Αφού είσαι Θεά γιατί δεν με ξανακάνεις νέο να πετάξω την μαγκούρα και να ξαναπιάσω το σπαθί;

Κωνσταντίνα έχεις δίκιο, αφήνουμε την ζωή να χάνεται, να φεύγει. Κολλάμε πάντα στα αρνητικά της και αφήνουμε τα θετικά να προσπερνάνε ανεκμετάλλευτα.

Φίλε μου ΤΥΨΕΙΣ είναι όπως ακριβώς το λες. Την μόνη σοβαρή απογραφή της ζωής μας την κάνουμε πάντα λίγο πριν το τέλος και συνήθως είναι πάντα αργά. Σε ευχαριστώ πολύ για τα συγχαρητήρια σου.

Γλυκύτατη Νεφέλη δεν υπήρχε περίπτωση να μην κάνεις ή να μην νιώσεις κάτι καλοπροαίρετα. Και να μην το έγραφες ήμουν σίγουρος γι' αυτό. Σε ευχαριστώ θερμά και σένα.

Γλυκιά μου Ειρήνη, με το μοναδικά ταιριαστό γνωμικό του R.W.Emerson που πρόσθεσες στο ποίημα μου, του έδωσες ιδιαίτερη αξία. Σε ευχαριστώ πολύ.

Σας ευχαριστώ πολύ όλους, πραγματικά νιώθω ότι το ποίημα αυτό πάσχει κάπου στην τεχνική του και ότι θέλει διόρθωμα, αλλά ήταν κάποιες σκέψεις που "στιχοποιήθηκαν" σε κάποια στιγμή απογραφής και απλά ήθελα να τις γράψω, ίσως αργότερα το βελτιώσω. Πάντως ευχαριστήθηκα πολύ που σας άρεσε. Να είστε όλοι καλά.

Σχόλιο από τον/την XARMOLYPH στις 24 Ιανουάριος 2013 στις 4:52: ...Μπροστά σου όλα τα ’χα, δεν τα είδες;

Σου έδωσα σκαρί για να σαλπάρεις

στου έρωτα, στου όλβου τις πατρίδες

ας άπλωνες το χέρι σου να πάρεις...

...εξαιρετική δημιουργία...το πιο άχαρο χάδι...που μας περιτριγυρίζει...είναι αυτό της ανυπαρξίας...