Η Ανθοστολισμένη

[Πάρης Παπανικολάου]

Αγάπη μου γλυκιά, ευτυχισμένη εσύ
Που τα μπουμπούκια της ψυχής μου άνθισες
Οι νότες οι γλυκές που βγαίνουν απ’ τα χείλη σου
Την καρδιά μου με λουλούδια και πάλι γέμισες

Το πρόσωπο σου τόσο φωτεινό και λαμπερό
Καθώς σε παρατηρώ μαρμαρωμένος σαγηνεύτηκα
Το υπέροχο κορμί σου, σε τέλεια αρμονία
Με τα μάτια σου που τόσο ερωτεύτηκα

Η απαλή μελωδία του έρωτα από τα χείλη μου σαν βγαίνει
Μια γλυκιά μουσική απ’ τα μάτια σου εμπνευσμένη
Που σαν άρπα με τις αστραφτερές τις χορδές
Τις νότες σου χαρίζει, καρδιά μου λατρεμένη!

Αγάπη μου, γιατί να υποφέρουμε άλλο;
Κάθε σκέψη που κάνουμε είναι ένας άλυτος πόθος
Σ’ αγαπώ, σε λατρεύω, σε ποθώ αιώνια Μούσα μου
Γιατί δε δίνουμε τέλος σ’ αυτόν τον αβάσταχτο καημό;

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Παντελής]

καλή σας τύχη!!!!!!

[NO]

Γεια σου φίλε Παντελή με το πανέξυπνο σχόλιο σου. Το πιο πετυχημένο σχόλιο στο ερωτικό τούτο ποίημα που θα μπορούσε να γραφεί. Φίλε Jose πολύ καλό το ποίημα σου με ερωτικό καημό και πόθο πλημμυρισμένο!

[Δημήτριος Γκόγκας]

Κύριε Jose Tranquillo πρώτη φορά σας διαβάζω και μου έχει κάνει εντύπωση η προτίμησή σας στην οιμοιοκαταληξία μόνο του 2 με 4ου στίχου και όχι 1ου και 3ου. Επίσης η προσπάθεια παίδευσης των λέξεων που χρησιμοποιείτε. Η ανθοστολισμένη σας, πολύ καλή!!

[Τσιανος Τακης]

Ερωτικες νοτες!!!!!