Τι ερωτικό πάθος νοιώθω για εσένα,

απ’ το πρώτο λεπτό που ‘ρθες κοντά μου...

κι έφυγε πέρα η ανιαρή μοναξιά μου...

να σε φιλώ αδιάκοπα ποθώ απεγνωσμένα.

Τι όμορφα γλυκά που ‘γιναν τα βράδια,

αφού σ’ έχω πλάι…

Ήταν στιγμές..

που τα μάτια μου ανοιγόκλεινα..

μόνο για σένα,

ο χτύπος της καρδιάς μου,

χτυπούσε ανεξέλεγκτα..

χωρίς σταματημό.



Ήταν στιγμές..

που ήθελα να σ’ αγγίξω..

και δε μπορούσα,

γιατί ήσουν μιαν οπτασία,

που υπήρχες μονάχα..

στη φαντασία μου.



Ήταν στιγμές..

που πνιγόμουν τις νύχτες..

στο κόκκινο κρασί,

αβυσσάλεα…

Αλησμόνητη αγάπη,

βασανίζει την καρδιά,

δεν αντέχω άλλο την λύπη,

δε περνάει κ’ η βραδιά.



Δε μπορώ να σε ξεχάσω,

όσο και να προσπαθώ,

θέλω να σε αγκαλιάσω,

πια κοντεύω να τρελαθώ.



Είσαι σαν την ανεμώνη,

που ανθίζει ένα πρωί,

η ψυχή μου είναι μόνη,

πονεμένη και πικρή.



Στα χειλάκια σου θα δώσω,

το φιλί μου το γλυκό,

κλαίω ώσπου να…

Είναι γραφτό να είμαστε μαζί,

ας το παραδεχτούμε,

μια μέρα θ’ αγκαλιαστούμε,

με φλόγα πάθους δυνατή.



Τις νύχτες σένα ονειροπολώ,

γυμνή να τρέχεις μέσα σε κήπο,

η καρδιά μου σε ξέφρενο χτύπο,

απ’ έρωτα στον ουρανό πετώ.



Αυτή η ευλογημένη αγάπη,

ήρθε απρόσκλητα στη ζωή,

συγκλονίζοντας την ψυχή,

σβήνοντας το μαύρο δάκρυ.



Ήταν δύσκολα τα…

Πέρασαν κιόλας τρεις μήνες

κι όμως μακριά σου δεν αντέχω,

έκρυψαν το φως του ήλιου οι κουρτίνες,...

αλλά εσένα στο τζάμι ακόμη βλέπω.

Τα χείλη σου σκέτη γλύκα,

στάζει το μέλι με φιλιά,

στα μάτια σου που βρήκα,

την φωτεινή αντηλιά.



Η γοητεία σου θαμπωτική,

σε κοιτώ κι από πάθος λιώνω,

είσαι γυναίκα ερωτική,

σ’ αγαπάω στο δηλώνω.



Είσαι το φως μες στην ψυχή,

που φέρνει γαλήνη κι αρμονία,

κι έγινε όμορφη η ζωή,

διώχνοντας την μελαγχολία.



Η φύση…

Ο έρωτας σαν ήρθε πάλι,

με χάδια και γλυκά φιλιά,

πόσο μου ‘λειψε η ζεστή αγκάλη

και των ματιών η φεγγοβόλα αντηλιά.

 Είσαι η πεντάμορφη παρέα,

που με χαρίζει συντροφιά,

κυρία γοητευτική κι…

Ήσουν τόσο δροσερή,

σαν απριλιάτικη βροχούλα,

έβγαινες σαν την αυγή,

πίσω απ’ τη ραχούλα.



Στα μάτια σου τα φεγγοβόλα,

έβρισκα…

Σε κήπο παραδείσου,

νοιώθω ότι πλανιέμαι,

όταν βρίσκομαι μαζί σου,

οι φλόγες μου με καίνε.



Είσ’ εν’ ατέλειωτο όνειρο,

που δε μπορώ να σβήσω,…

Τα μάτια σου στο χρώμα,

το βιολετί ανοιχτό,

σ’ αγαπώ με πάθος ακόμα,

είσαι της ζωής μου φυλαχτό.

Τα λιβάδια της ψυχής…

Ήταν μια εκδρομή μες στην καρδιά του χειμώνα και για την ακρίβεια στα μέσα του Ιανουαρίου.   Ένα σαββατοκύριακο στο εξοχικό σπίτι των γονέων μου, όχι πολύ μακριά από την Θεσσαλονίκη.  Από μικρό παιδί έχω κάνει δεκάδες φορές αυτή την διαδρομή όμως αυτή τη φορά είχα μια αίσθηση πως όλα ήταν τόσο μα τόσο διαφορετικά.  Η πλάση γύρω μου χαμογελούσε και εγώ της το ανταπέδιδα με τον δικό μου τρόπο.  Θα βοήθησε και η ηρεμία της…

Γαλάζιο πάθος,

μέσα στη καρδιά,

λουλουδάτο άνθος,

με υπέροχη ομορφιά.



Ένα ήρεμο κύμα,

γαληνεύει τη ψυχή,

γλυκό σαν ποίημα

κ’ ιερό σαν προσευχή.



Σκουρόχρωμα μαλλιά,

ανεμίζουνε στη φύση,

η ολόθερμη αντήλια,

ποτέ μου δε θα σβήσει.



Ένα χάδι στοργικό,

τις σκέψεις απαλαίνει

και φιλί ρομαντικό,

την καρδούλα πως…

Τον έρωτα υποδέχτηκα,

που ήρθε στη καρδιά,

το κορμί σου ονειρεύτηκα,

μιας νύχτας ξαστεριά.



Τα σαγηνευτικά σου μάτια,

βάλσαμο γαλάζιο του ουρανού,

των σκέψεων μου μονοπάτια,

σε κόσμο ρομαντικό του νου.



Τα τρυφερά σου χάδια,

απαλαίνουν με αγάπη την ψυχή,

σαν ήρθαν τα μεταξένια βράδια

και έφεραν το πάθος στην ζωή.



Είσαι η γλυκιά…

Τα ματάκια σου μελιά,

φωτίζουν την καρδιά μου,

είναι η αισιοδοξία στα όνειρα

κ’ η μαγευτική αντηλιά μου.



Σ’ αγαπώ σαν το χάραμα,

σαν το γαλήνιο ποταμάκι,

είσαι των ματιών μου τ’ όραμα

και της ελπίδας το ρυάκι.



Οι άγγελοι του ουρανού,

περνούν μπροστά σου με καμάρι,

στο παράδεισο γύρω…

Το φως της αγάπης ατενίζω με χαρά,

έσβησαν τα αχανή σκοτάδια,

της ευτυχίας είναι γλυκά τα χάδια,

την ψυχή μου απαλαίνουν στοργικά.

Το κορμί σου Μελίνα,

λουσμένο απ’ του ήλιου την ακτίνα,



Στα ματάκια σου τα καστανά,

βλέπω γιοφύρια φωτεινά.



Τι όμορφη που ‘σαι Μελίνα,

της καρδιάς μου γιομάτη φίνα,



Σε κοιτάζω μια νύχτα με καμάρι,

κάτω από το στοργικό φεγγάρι.



Αφού με έχεις κατακτήσει,

ο έρωτας σαν λουλούδι έχει ανθίσει,



Το πάθος έχει την μορφή σου,

μες σε κήπο του…

Στα μάτια σου αντίκρισα,

πάθος που ‘ναι φλογερό,

τον έρωτα δεν άφησα,

στιγμή δίχως να καρτερώ.

Εσύ που ‘ρθες…

Κόπασε ο αγέρας,

ηρέμησαν τα φύλλα,

η αυγή ήρθε της μέρας

κ’ η λαμπερή αχτίδα.



Το μυρωμένο λουλούδι,

της ζωής μου αν είσαι,

ένα όμορφο τραγούδι,

στη καρδιά μου αντηχούσε.



Τα πρασινωπά σου μάτια,

λιβάδια ωραία μου θυμίζουν,

πανέμορφα διαμάντια,

στα χέρια σου γυαλίζουν.



Το κορμί σου είναι υπέροχο,

τα χάδια μου θ’ απλώσω,

είσαι το είδωλο τ’…