Γκρίζα προσευχή

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Όσο υπάρχει και ένα μάτι που δακρύζει

και ένα παιδί που δεν προσμένει χαραυγή

με βιά ο αγέρας τα κλωνάρια θα λυγίζει

και θα σκορπάει  τους καρπούς σάπιους στη γη

 

Όσο θα χάνεται του κόσμου η ελπίδα

μαζί θα χάνεται και η δόλια σου ευχή

δεν το ορίζει το όνειρο καμιά πατρίδα

ούτε θεό δεν ξεχωρίζει η προσευχή

 

Όσο θα πνίγονται στο αίμα τα βλαστάρια

τόσο ριζώνει το κακό μες την ψυχή

τα περιστέρια γίνονται άγρια λιοντάρια

κατασπαράζοντας όπια και αν βρουν ζωή

 

και όσο θα κρύβεσαι να μη σε αγγίξει η μπόρα 

και θα  διαβαίνεις με τα μάτια σου κλειστά

τόσο θα ανοίγεις των δαιμόνων σου τα δώρα

και θα τους έχεις για μονάχη συντροφιά.

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Σχωρνάτε όλοι οι φίλοι που έσπευσα για δημοσίευση αλλά μετά από δυο μήνες πιέστηκα να ξαναγράψω άσχετα το τι έγραψα η χαρά μου είναι μεγάλη που σας ξαναδιάβασα και μου έδωσε το ερέθησμα να ξαναγράψω και κατευθείαν έσπευσα να το δημοσιέψω στην παρέα.  

[alter ego#--ξινή]

Τι έγραψες φίλε μου!!

Όσο θα πνίγονται στο αίμα τα βλαστάρια

τα περιστέρια γίνονται άγρια λιοντάρια

Μπράβο σου!!

[NO]

Προφανώς έχω χάσει επεισόδια. Δεν κατάλαβα γιατί πιέστηκες να γράψεις, ούτε γιατί μας στέρησες επί δύο μήνες την παρουσία σου. Φίλε Χρήστο εδώ ότι και να πω θα είναι λίγο. Ειλικρινά έμεινα αποσβολωμένος, μαγεμένος και θαμπωμένος από το ποίημα σου αυτό. Προσωπικά και χωρίς την παραμικρή δόση υπερβολής το θεωρώ αριστούργημα. Δεν είναι προσευχή, είναι μήνυμα ελπίδας, είναι η φλόγα που θα μας κρατήσει ζωντανούς. Φίλε Χρήστο, εδώ να είσαι σίγουρος ότι υποκλίθηκα με σεβασμό στις σκέψεις σου, στην ψυχή σου και στον αριστουργηματικό τρόπο που εξέφρασες αυτό που ήθελες να πεις. Είμαι τυχερός που σε διάβασα και σε παρακαλώ μην χαθείς πάλι..     

[Ειρήνη]

Ξανάφερες τις ομορφιές κι άνοιξαν τα ουράνια

που είχα να τις δω καιρό, Χρηστάρα και ζαμάνια!!!!

 Αξία που δεν χάνεται και όλο ανεβαίνει!!

Αν πάρει μπρος η πένα σου δεν θα σε προλαβαίνει!

Και τώρα πήρε μπρος!!!!

Να ήξερες πόσο χάρηκα!!!!

[Παντελής]

ποτέ μη ρωτάς για ποιο χτυπά η καμπάνα.

 

καλημέρα φίλε Χρήστο.

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Γκρίζα προσευχή που περικλείει όμως την αγάπη για τον άνθρωπο και  θέληση για αλλαγή... ειπωμένα ηχηρά και τρυφερά!!! Υπεροχο!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!

καλησπερα Χρηστο

[ΤΥΨΕΙΣ]

πολύ ωραίο !!!!!

[Παύλος Μελάς]

Όσο θα πνίγονται στο αίμα τα βλαστάρια

τόσο ριζώνει το κακό μες την ψυχή

τα περιστέρια γίνονται άγρια λιοντάρια

κατασπαράζοντας όπια και αν βρουν ζωή

 Θαυμάσιο  φίλε  Χρήστο!!!!!!!!καλή  βδομάδα

[Δημήτριος Γκόγκας]

Όσο θα πνίγονται στο αίμα τα βλαστάρια

τόσο ριζώνει το κακό μες την ψυχή

Κύριε Αθανασόπουλε δεν θυμάμαι εάν διάβασα ξανά ποίημά σας, αλλά αυτό εδώ, άξιζε τον χρόνο του για μένα . Να είστε καλά.