Ο νέγρος λοστρόμος

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

Όταν ταξίδευα με το φορτηγό «Gabriela»
Είχα γνωρίσει ένα νέγρο λοστρόμο
Που είχε στο μπράτσο του μια καραβέλα
Κι ένα φορτίο βάσανα στον ώμο.

Το όνομά του ήταν Ernesto Palvera
Και καταγόταν απ’ τη μακρινή Τανζανία
Στο δάχτυλό του φορούσε μια βέρα
Και στα μάτια του τού καιρού η μανία.

Το πλοίο μας στου ωκεανού την αγκαλιά
Και εμείς όταν δεν είχαμε βάρδια
Παίζαμε πόκα στου σαλονιού την καρδιά
Κι οι λαμαρίνες όλο χτυποκάρδια.

Κι όταν πιάναμε επιτέλους στο λιμάνι
Πηγαίναμε στα μπαρ και στα μπορντέλα
Ξενύχτι άγριο, ουίσκι και κεφάλι καζάνι
Και στα πόδια μας η Emmanouela.

Μα από τότε πέρασαν πολλά χρόνια
Και έχω χάσει τον φίλο μου τον Ernesto
Τα μαλλιά μου γέμισαν πάλλευκα χιόνια
Θα ‘θελα να τον ξαναδώ μια στιγμή έστω.

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Μαγευτικό και ταξιδιάρικο το ποίημα... μαζί με τη θέρμη της ελευθερίας!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πανεμορφο!!!

Μας ταξιδεψες!!!

[Nick Renito]

Στρωτή, έμμετρη περιγραφή, με ωραίες εικόνες νοσταλγίας!..

[Katia]

Τοσο ανθρωπινο και ζεστο... τοσο νοσταλγικο!!!!!!!

Την καλημερα μου Ισιδωρε!

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

[Δημήτριος Γκόγκας]

Καλημέρα Ισίδωρε.........από ένα νέο μέλος......θα συμφωνήσω αρχικά με όλους τους προηγούμενους φίλους σχετικά με το ποίημά σου. Είχα την αίσθηση ότι μου μιλούσε ο Καββαδίας κάπως παραποιημένος και φυσικά με άλλο ύφος.  Θεωρώ ότι οι ωραίες εικόνες που μας παρουσιάζεις και οι μακρινές περασμένς εποχές μπορούν δοθούν και με την μορφή πίνακα ζωγραφικής.

οι στίχοι που ξεχώρισα: Κι ένα φορτίο βάσανα στον ώμο........Και στα μάτια του τού καιρού η μανία...............Κι οι λαμαρίνες όλο χτυποκάρδια

για το τέλος συγχαρητήρια!

[Κατερίνα]

πολύ πολύ μού άρεσε Ισίδωρε!