Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Άρρωστο Εγώ

Της ανοχής μας πώς στενέψαν τα κουμπώματα
Χολή πώς στάξαν στα ποτήρια οι καλημέρες
Πώς τα φιλιά, ύπουλα γίναν μαχαιρώματα
Πώς τα γλυκόλογα, κατάρες και φοβέρες

Κόντρα στον έρωτα ποιά λογική ζυγιάσαμε
κι έχουμε τρις όσα πιστέψαμε προδώσει
Ποιές γέννες πόθων μας, ψυχρά στο γόνυ σφάξαμε
θυσία στ' άρρωστο, το Εγώ, να δυναμώσει

Για τα μεγάλα τι κι αν είχαμε προσόντα
τα πιο αλλόκοτα, εμείς, της πλάσης όντα
στην αγκαλιά κάθε που τ' Όνειρο κρατάμε
τα χέρια ανοίγουμε
να πέσει αφήνουμε
σπάει...

μαζί του σπάμε...

____© Copyright, Katia____

μελοιποιημένο από τον Θωμά Οικονόμου

Προβολές: 403

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 10 μέλη

Σχόλιο από τον/την Katia στις 30 Μάρτιος 2012 στις 20:43: Καλησπέρα παρεάρα όμορφη!!!!! Ειστε ολοι καλα ή να βαλω τις φωνες?

Κι εγω εδω, να συμμετεχω και παλι με τα παλια τα ιδια, μεχρι να μου πειτε οτι με βαρεθηκατε... Χα!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Μάρτιος 2012 στις 21:47: Υπεροχο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ στις 30 Μάρτιος 2012 στις 22:13: χίλια μπράβο..!!!!!!!! δεν χάθηκε η ελπίδα.... όταν υπάρχουν τέτοιες πένες..!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Manuel Adams στις 31 Μάρτιος 2012 στις 0:20: πολύ ωραίοο..

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 31 Μάρτιος 2012 στις 1:10: Εγώ δηλαδή τι να πω...

Δηλώνω "άρρωστη" με τα τραγούδια σου γενικώς

και ειδικώς με το σημερινό λόγια δεν υπάρχουν!!! Τέλος!!!

---

Φιλιά πολλά κούκλα!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 31 Μάρτιος 2012 στις 1:14: Εγώ ήμουν έτοιμη να βάλω τις φωνές...με πρόφτασες!!!

Είπα μήπως εσύ μας βαρέθηκες!

Και φέρνε παιδί μου τα αριστουργήματά σου, για εδώ είναι καινούργια είπαμε

που και παλιά να ήτανε δηλαδή δεν τα βαριέσαι ποτέ!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την XARMOLYPH στις 31 Μάρτιος 2012 στις 5:20: ...Πώς τα φιλιά, ύπουλα γίναν μαχαιρώματα
Πώς τα γλυκόλογα, κατάρες και φοβέρες...

...στίχος δυνατός, αληθινός...μ'αντιπροσωπεύει...ίσως τα σ'αγαπώ αξίζει να παραμένουν ανείπωτα...έτσι την αξία τους διατηρούν...

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 31 Μάρτιος 2012 στις 22:49: Βρε καλώς την κοπέλα,πετάμε ένα ποίημα δυναμίτη και εξαφανιζόμαστε,όπως λέει και η Ειρήνη για εμάς καινούγια είναι οπότε περιμένουμε.