Το γιοφύρι των φίλων

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Πολλές φορές γυρεύεις στο άγνωστο λιμάνι

στο πουθενά κάποια σανίδα να πιαστείς

και ενώ ζυγώνει των ονείρων ο ληστής

γλυκιά νεράιδα πέπλο αγάπης έχει υφάνει

 

και κει που χάνεσαι σε σκέψεις και λυγμούς

νοιώθεις ξανά πως η ζωή μπορεί να αλλάξει

σε ακουμπάει τούτο το πέπλο από μετάξι

και σου απαλύνει του θεού σου τους θυμούς

 

απ΄το παράθυρο κοιτάζεις τα αστέρια

πάλι ξανά στα δυο σου πόδια θα σταθείς

ακούς τους ήχους μιας παλιάς σου προσευχής

και φτερουγίζουν στο μυαλό σου περιστέρια

 

τούτο γιοφύρι που το είχαν γκρεμισμένο

δρόμο σου δίνει από πάνω να διαβείς

να αποτινάξεις τα δεσμά σου της στιγμής

να κάποιοι φίλοι σου το είχαν φυλαγμένο

[alter ego#--ξινή]

Πάντα έτσι φίλε μου!

[Κατερίνα]

[Κατερίνα]

είσαι λεβεντιά Χρήστο!

 

τα σέβη μου

[XARMOLYPH]

...και κει που χάνεσαι σε σκέψεις και λυγμούς

νοιώθεις ξανά πως η ζωή μπορεί να αλλάξει

σε ακουμπάει τούτο το πέπλο από μετάξι

και σου απαλύνει του θεού σου τους θυμούς

 

απ΄το παράθυρο κοιτάζεις τα αστέρια

πάλι ξανά στα δυο σου πόδια θα σταθείς

ακούς τους ήχους μιας παλιάς σου προσευχής

και φτερουγίζουν στο μυαλό σου περιστέρια...

...εξαιρετικό!

[Στιχοπλάστης]

'

Πολύ περιεκτικός όπως πάντα φίλε μου !

Πολύ ωραίο στο σύνολο !

.

[Παντελής]

Χαίρομαι που δεν είμαι μόνος και δε θέλω να νιώθουν οι άλλοι μόνοι.

 

χαρούμενα Χριστούγεννα Χρήστο, σε δικούς-φίλους και ξένους.

[Ειρήνη]

[Nefeli riga]

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌ ΠΟΊΗΜΑ  !!Νασαι καλά, Καλές γιορτές να περάσεις.!

[Δημήτρης Φάββας]

Έχει μέτρο και πολύ νόημα. Μου αρέσει