Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Λαμβάνω

απο το στόμα σου

το μονοξείδιο της απόστασης.

Της δικής σου απόστασης.

Και ο αφανισμός

δεν έρχεται καθόλου ασυναίσθητα.

Εδώ,

σταματά το κορμί,

μες στους αιώνες.

Μπροστά του,

βρίσκεται

η βλοσυρή μορφή

της μοναχής ψυχής.

Πίσω,

απο τα παιχνιδίσματα

της ζευγαρωμένης.

Τώρα η μέρα,

δεν έχει νεκρά διαστήματα.

Καμιά στιγμή δεν πεθαίνει.

Της δίνει ζωή,

το πιο πρόσφατο

τρυφερό ενθύμιο,

που αφήνει

ο ένας άνθρωπος,

πάνω στο κορμί

του άλλου.

Προβολές: 40

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 7 Αύγουστος 2011 στις 19:59: Καλησπέρα σε όλη τη γωνιά μας...

Και να πάλι... "ελεύθερος"

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 7 Αύγουστος 2011 στις 21:07: *

Τώρα η μέρα,

δεν έχει νεκρά διαστήματα.

Καμιά στιγμή δεν πεθαίνει ...

Αρχαίο θέατρο, φθίνουσα η ζωή

αισχρά μονόπρακτα ... τυχαίες παραστάσεις ...

σε εξωθούν ... θέλεις να κάνεις υπερβάσεις

έως την έσχατη του είναι σου πνοή .

Βασίλη,

Βγάζεις πολύ ευαίσθητη ψυχή προς τα έξω ... αλλά συγχρόνως και ένα ατόφιο δυναμισμό, που με κάνει να ανιχνεύω άνθρωπο που βιώνει την υπέρβαση ...

Να είσαι καλά και να γράφεις φίλε μου ...

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 8 Αύγουστος 2011 στις 0:03: καλό ξημέρωμα Βασίλη.

δε μπορώ να σε κρίνω μόνο να μαθαίνω.

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 8 Αύγουστος 2011 στις 1:57: επιγραμματικά και πετυχημένα Βασίλη!!!

πολύ καλές επιλογές μπορώ να πω

Σχόλιο από τον/την Manuel Adams στις 8 Αύγουστος 2011 στις 2:49: ελεύθερος και πάρα πολύ ωραίος !!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 8 Αύγουστος 2011 στις 21:17: Βασίλη από τα ωραιότερα!!!!!!!

Ελεύθερος ή μη, πάντα καταπληκτικά!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 8 Αύγουστος 2011 στις 21:18: Τώρα η μέρα,

δεν έχει νεκρά διαστήματα.

Καμιά στιγμή δεν πεθαίνει.

Της δίνει ζωή,

το πιο πρόσφατο

τρυφερό ενθύμιο,

που αφήνει

ο ένας άνθρωπος,

πάνω στο κορμί

του άλλου.