Βαθιά στη θεοσκότεινη του Βίκου τη χαράδρα,

που στάζουν μάλαμα οι θολές ματιές των αστεριών,

βγαίνει τη νύχτα ένα στοιχειό,που 'χει τα μάτια μαύρα

και τρώει απ' το γλυκόπικρο το μέλι των γκρεμών.



Kέδρους έχει στα σπλάχνα του και ραγισμένα βράχια,

φωτιές στις κρύες φλέβες του και λόγκους στα μαλλιά

και στο κορμί του τ' άσαρκο, σπηλιές και καταράχια

και χιόνια κι ανεμόβροχα κι αγρίμια και πουλιά.



Διαβαίνει…

Στη φωτογραφία :Γραμμένο Ιωαννίνων, 1960.Κορίτσια στους αργαλιούς.Αυτά υφαίνουν τα προικιά τους.Η μοίρα ,σιμά τους, υφαίνει το ριζικό τους...το ίδιο για όλους μας. Η φωτογραφία απ' το blog του Γιάννη Αυγέρη http://javger.blogspot.gr/p/blog-page_6.html 

Στους αργαλιούς οι μορφονιές 

υφαίνουν τα προικιά…