Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της Xrysa (20)

τα κομμάτια της καρδιάς

της καρδιάς μου τα κομμάτια ψάχνω στα πατώματα

σε υπόγειες διαβάσεις και στα περιθώρια

ο καιρός δεν βοηθάει, κάνει κρύο παγωνιά

κι' ο αέρας που φυσάει με τραβάει χαμηλά

η ζωή έχει πεθυμήσει γύρεψε για να με δει

μα εγώ έχω συνηθίσει να κοιμάμαι μοναχή

κι' όσο μου χτυπάει την πόρτα και κανείς δεν απαντά

σκάβω του μυαλού το δρόμο νά' χει για να περπατά

λέω αυτό το μονοπάτι

ίσως κάπου θα με βγάλει

κάπου....που δεν ξέρω...που να έχει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 6 Νοέμβριος 2009 στις 1:29 — 8 σχόλια

Το σώμα που δεν έφτασε τη χώρα της αγάπης και δεν κοιμήθηκε ποτέ σε έρωτα γυαλό έχει πλεγμένο στα μαλλιά αγκάθινο στεφάνι και το κορμί του ντύθηκε χιτώνα πορφυρό Το στόμα που δεν πιάστηκε σε μιας πν…

Το σώμα που δεν έφτασε τη χώρα της αγάπης

και δεν κοιμήθηκε ποτέ σε έρωτα γυαλό

έχει πλεγμένο στα μαλλιά αγκάθινο στεφάνι

και το κορμί του ντύθηκε χιτώνα πορφυρό

Το στόμα που δεν πιάστηκε σε μιας πνοής τ' αδράχτι

κι άλλων χειλιών το δόσιμο ήτανε δανεικό

βάφει με αίμα το φιλί το δένει σε κατάρτι

κι έχει τον έρωτα ψηλά σαν κάτι ιδανικό

Τα χέρια που δεν ρίγησαν σ΄ άλλων χεριών το χάδι

και δεν αφέθηκαν ποτέ σ΄ένα ταγκό τυφλό

λένε πως… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 4 Νοέμβριος 2009 στις 10:58 — 10 σχόλια

''ΣΑΤΩΡΕ''

Ήτανε λέει δυό καρδιές σ' ένα κρεβάτι
παίρνανε ρεύμα και τα σώματα φωτιά
ήτανε δυό, κι' η γη μονάχη
το ξέρανε, και κλαίγαν χωριστά

ήτανε λέει κι' ένα όνειρο φτιαγμένο
από του πάθους την πανάρχαια συνταγή
που θέλει ότι αγαπάς να μην ορίζεις
κι' ότι ορίζεις να σε κόβει σαν γυαλί

ήτανε κάποτε, κι'ας έμοιαζε αστείο
αυτό το τίποτα που έγινε πληγή
φεύγα να φύγω, να μην πούμε το αντίο
σαν μια υπόσχεση που αφήσαμε μισή

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 27 Σεπτέμβριος 2009 στις 0:08 — 8 σχόλια

ΑΝ

Αν με τον ήλιο έχω γίνει ταίρι

και τατουάζ στην πλάτη τον φορώ

είναι γιατι το φως στα μάτια μου έχει δέσει

και σε σκοτεινό με οδήγησε βυθό

αν γυμνή χορεύω και σε κάρβουνα αναμμένα

και λεν πως από χρόνια είμαι τρελή

καλύτερα λέω να με πνίγει μιά ιδέα

παρά βολεμένη στη δικιά τους φυλακή

κι αν τα τραγούδια μου παλιά και ξεφτισμένα

στ' αυτιά τους δεν χωράει μουσική

πεθαίνω βράδυα με τα όνειρα βαμμένα

τ' άλλο πρωί να με γεννάει η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 25 Σεπτέμβριος 2009 στις 23:24 — 10 σχόλια

το υπόλοιπο........

Έτσι βουβά θε να τελειώσω τη ζωή μου

όσο υπόλοιπο της έχει απομείνει

σαν ένα χρέος που με βάρος ξεχρεώνω

σαν μια υπόθεση που πια δεν μου ανήκει

και σέρνω αδιάφορα ένα σώμα παγωμένο

στο πέρα δώθε του καιρού του ημεροθάφτη

ότι κι αν άρχισε είναι τώρα τελειωμένο

και η ζωή, απ' τις απάτες...σίγουρα η πιο μεγάλη

φωνή δεν έχω...κι αν περίσσεψε η λύπη

με τις σκιές συναλλαγές θα προχωρήσω

ούτε τσακάλια, ούτε φίδια ούτε λύκοι

μόνο σκιές,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 25 Σεπτέμβριος 2009 στις 0:17 — 10 σχόλια

ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ

Μη με ρωτάς για τα πουλιά

πώς και γιατί πετούν μακρυά

για να γλυτώσουν απ' το χιόνι και τ' αγέρι

εγώ δεν έχω τα φτερά για να πετάξω μακρυά

μένω εδώ και περιμένω νά'ρθει καλοκαίρι

μη με ρωτάς για το φεγγάρι

πώς ταξιδεύει στο σκοτάδι

και πώς τη ρότα τ' ουρανού ματώνει

έχω αναμμένο ένα κερί

κι' αν λάδι παίρνει απ' της ψυχής την προσευχή

φυσάει αέρας από παντού και με παγώνει

δε με πονάει στό' χω πει

αν τυραννιέται η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 24 Απρίλιος 2009 στις 13:55 — 7 σχόλια

Οταν βρέχει δυνατά

Οι μέρες πέρασαν σαν άγραφες σελίδες
όπως ήρθαν έτσι φύγαν βιαστικά
κάτι ψελλίσανε με δύο τρεις αχτίδες
μα πήρε κι άρχισε να βρέχει δυνατά

και όλοι τρέξανε κάπου να κρυφτούνε
με την καρδιά ν' ανάψουνε φωτιά
έμειναν μόνα τους τα μάτια να κοιτούνε
δεν είχα σπίρτα ούτε σπίτι κι αγκαλιά

Η μοναξιά μια αγάπη μού' χει δώσει
την έφτιαξε με δάκρυ και φωτιά
το μόνο που φοβάμαι, μη μου λοιώσει
κάθε φορά που βρέχει δυνατά.........

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 22 Απρίλιος 2009 στις 12:32 — 8 σχόλια

οι αγάπες μας

Πρώτο τραπέζι πίστα οι αγάπες μας

μεταλαβαίνουν με αθάνατο νερό

ξομολογούνται ιδρωμένες οι ανάσες μας

με σαιτιές ορμάνε ίσα στον καιρό

και παρασέρνονται

αγκαλιασμένες ς' ένα χείμαρο θεριό

παραδομένες στη μυρωδιά από ένα σώμα ακριβό

δεν αντιστέκονται

γιατί του έρωτα το φως είναι τυφλό

φύγε Στέλλα, κρατάει μαχαίρι..θα μείνω εγώ

σαν λιτανεία φωσφορίζουσα η ψυχή

αγιάζει....αγιάζεται

όταν μ' αγάπη ντυθεί άλλο κορμί

γι'… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 4 Μάρτιος 2009 στις 0:35 — 14 σχόλια

ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΑ ΛΑΙΚΑ.....

Δεν είναι που έφυγε η μέρα χωρίς να πει ούτε ένα γειά

είναι που λέω καλημέρα σε βράδυα εφιαλτικά

δεν είναι που μυρίζει ο αέρας μπαρούτι στάχτη και φωτιά

είναι που μέσα μου αλλάζουν όλα, και όλα γίνονται βουβά

είσαι κι'εσύ πού' χεις μπαρκάρει μες του μυαλού την ξενιτιά

κι' έχεις αφήσει για παρέα τα ματωμένα σου φιλιά

είμαι κι' εγώ που κολυμπάω μέσα σε μπλουζ αλκοολικά

όταν η νύχτα μου μιλάει με της καρδιάς τα λαικά

είναι όλα όσα είναι κι' όσα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 23 Φεβρουάριος 2009 στις 19:55 — 14 σχόλια

ΠΕΣ ΜΟΥ

Εγώ περπάτησα σε νύχτες αδειανές

και σ' έναν τάφο πού' χε γραμμένο τ' όνομά μου

μέτρησα ανάποδα καλοκαίρια , Κυριακές

κι' είπα ζωή τον θάνατο και τ' άγγιγμά του

Φίλησα τ' όνειρο ατέλειωτες φορές

μα έφευγε πριν καν το συλλαβίσω

μέχρι κι' ο διάβολος με κέρναγε φωτιές

όμως εγώ, μόνο νερό ήθελα τη δίψα μου να σβήσω

Πες μου που θά' βρω μουσικές να γιατρευτώ

και το τραγούδι της ψυχής πες μου ποιός λέει

βαρέθηκα μέσα σε σώμα δανεικό

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 22 Φεβρουάριος 2009 στις 21:18 — 9 σχόλια

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Και να που φτάσαμε εαυτέ μου στο σταυροδρόμι τ' ουρανού

εκεί που βλέπεις το φεγγάρι, μέσ' από σύννεφα καπνού

εκεί που αγιάζει η αμαρτία αγγελικά σαν προσευχή

εκεί που η τρέλα έχει αιτία,και είναι λόγος κι' αφορμή

Κι' αναρωτιέμαι, πόσο δρόμο χρωστάει ο δρόμος στην καρδιά

κι' αν τα φτερά τα δίνει ο πόνος ή τα κερνάει η χαρά?

Σκύβω στην άγνωστη πλευρά μου, αυτή που ξέρω πιο καλά

αυτή που ζει για να σκοτώνει του εαυτού μου τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 9 Φεβρουάριος 2009 στις 12:27 — 18 σχόλια

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΟΥ Η ΧΑΡΗ

Ωραία είναι της αγάπης σου η χάρη

όταν μαζεύει κρίνα στο κρεβάτι μου

γεννάει το σώμα λεμονανθούς από την άρμη

και μύρο από τη φλόγα της ανάσας στάζει.....

ωραίο το μονοπάτι του έρωτά σου

με γλώσσα ακατάληπτη όταν μπαίνω

να με οδηγεί η αγκαλιά και η ματιά σου

την έξοδο να βρω πιά δεν γυρεύω.......

ανοίγεις πόρτες μυστικές, με παρασέρνεις

σ' ενός ορίζοντα τυφλού τη διαδρομή

και απαιτείς την ύπαρξή μου να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 8 Φεβρουάριος 2009 στις 0:01 — 12 σχόλια

ονειροπερπατήματα............

ονειροπερπατήματα
φεγγαροβαφτισμένα
αστερολούλουδα, φωτιές
και μαγικές μου ομπρέλες

ταξιδοπλάνες διαδρομές
ουρανοφιλημένες
ακροβατώ σ' ένα σκοινί
με ασημοκορδέλες

σ' ανεμοσύρματα φωνές
αγγέλων τραγουδάνε
κάνουν το σύννεφο βροχή
σ' αγάπη το σκορπάνε

ένα κλειδί κεχριμπαρί
νεράιδα το φυλάει
παίζει με φλάουτο μουσική
κι' ερωτοκολυμπάει

sunnyvita 4/2/2009

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 4 Φεβρουάριος 2009 στις 14:43 — 11 σχόλια

ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ

Όταν θα έρθεις, φέρε και την καρδιά σου αγκαλιά

κι' άμα κρυώνει απ τ' αγιάζι, θα την ζεστάνω με φιλιά

μη φοβηθείς του χρόνου την παγίδα, την ερημιά

λύνει ο έρωτας τα δίχτυα και θα σε βγάλει στ' ανοιχτά

όταν θα έρθεις, ψυχή μου άφησε το χάδι να γίνει αεράκι απαλό

έχω φυλάξει ένα αστέρι κι' ίσως σε σένα το χρωστώ

άσε τα μάτια να μιλήσουν η νύχτα αντέχει μυστικά

κι' όταν οι αισθήσεις μας ξυπνήσουν, εγώ κι εσύ μιά πυρκαγιά

κλείσε την πόρτα με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 4 Φεβρουάριος 2009 στις 11:48 — 9 σχόλια

''EXΩ ΑΛΛΑΞΕΙ''

Έχω αλλάξει

σπίτι, διεύθυνση, οδό και αριθμό

το pin σ' όλες τις τράπεζες,το κινητό

τη θέα απ' τη βεράντα μου αλλιώτικα κοιτώ

κι' ίσως να πετάξω το κρεβάτι το παλιό

έχω αλλάξει

χρώμα στα μαλλιά

στο μπαλκόνι τα φυτά

μ' αυτόν τον τοίχο ανάμεσα,σα νά'μαστε στενά

κι απ'την ντουλάπα πέταξα όσα ρούχα περιττά

έχω αλλάξει

έπιπλα, νόμους , πλαίσια

μάρκα τσιγάρων, πλάνα και σχέδια

και το παλιό το κάρο μου για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 30 Ιανουάριος 2009 στις 12:36 — 13 σχόλια

ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Aχ οι ψυχές με τ' αγκάθινο στεφάνι

που το φοράνε στον καθρέφτη τους μπροστά

ο Γολγοθάς μιά γύρα γύρω απ' την απάτη

στα χέρια ούτε ένα σημάδι απ' τα καρφιά

στις φυλακές βλέπουν τη λάμπα για φεγγάρι

τα βήματά τους , δύο πίσω κι' ένα μπρος

τις νύχτες ονειρεύονται όσα θά' θελαν να έχουν κάνει

και το πρωί, είναι κι' ο ήλιος πιο εχθρός

Τα πι' όμορφα τραγούδια πού' χω ακούσει

τα έχει με μπέσα υπογράψει η καρδιά

δεν έχουν μάσκα ούτε σύρτη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 23 Ιανουάριος 2009 στις 17:58 — 10 σχόλια

ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ

Γι' αυτά τα μαγικά σου τα ταξίδια

και για τις διαδρομές χωρίς πυξίδα

για το χαμόγελο του φίλου του καλού

και για το άγγιγμα ενός μικρού παιδιού

για του ήλιου το ζεστό το χάδι

και τ'αεράκι της αυγής καλοκαιράκι

για το βαθύ πορτοκαλί του δειλινού το χρώμα

κι' ένα ηλιοβασίλεμα στης Οίας το δώμα

για τ' άρωμα της άνοιξης στη Μονεμβάσια

για τα τραγούδια που άκουσα κι' αγάπησα

για τους τραυματισμούς σε κάθε μάχη

και για τις γρατζουνιές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 12 Ιανουάριος 2009 στις 10:00 — 18 σχόλια

ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΑΕΡΙΚΟ

Κρεμάω την καρδιά μου στο σκοινί

σαν χιόνια οι απουσίες με παγώνουν

κι'όταν στεγνώνει με του πόνου το φιλί

τότε θυμάται τις πληγές που τη ματώνουν

μια νύχτα θα την ρίξω στη φωτιά

κι' όλα τα χρόνια μου τα ψεύτικα τα άδεια

αυτά που χτίζανε τα όνειρα κρυφά

μα η ζωή μου φόραγε τα μαύρα

σ' όλες τις μέρες μου αντίθετα τραβάω

κι' όποιο χαρτί κληρώσει η αυγή

πηγαίνω πάσο κι' όλο προχωράω

γι' αυτό κι' οι μοίρες μου με βάφτισαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 11 Ιανουάριος 2009 στις 0:10 — 12 σχόλια

''ΛΕΝΕ''.....

Λένε πως όποιος αρνηθεί

τη φλόγα της ψυχής του

και με τον φόβο κοιμηθεί

μιά νύχτα στην αυλή του

τότε θα πάψει πια να ζει

θα πάψει να ν' ανασαίνει

γιατί ο φόβος κι η ψυχή

λύκοι με δίχως ταίρι

Λένε πως όποιος κολυμπά

σ΄αιμάτινα πελάγη

κι' όνειρα μες στα όνειρα

πλέκει σε ακρογιάλι

δεν έχει ανάγκη τα κουπιά

ούτε τη βάρκα θέλει

παντιέρα έχει την καρδιά

κι' αυτή βαθυά πηγαίνει....

Δώσε μου πάλι τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 19:00 — 6 σχόλια

ΟΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ

Κάποιο πρωί θα σηκωθώ και θα πετάξω

ότι μου πνίγει την ημέρα στο σκοτάδι

κι' όσοι μου σβήνουν της ζωής μου το κεράκι

μ' ένα χαμόγελο πικρό θα τους αδειάσω

ν'ανοίξω πόρτες και παράθυρα στον ήλιο

να μπει το φως από παντού και να σκορπίσει

εικόνες άχρωμες στο τοίχο να ξεπλύνει

και τα γιατί μίας πληγής που ακόμα λύνω

με της ψυχής μου το λευκό θα διαγράψω

σκιές που θέλουν να μου πιούν όλο το αίμα

και με μια κόκκινη φωνή θα τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 6 Ιανουάριος 2009 στις 20:01 — 10 σχόλια