Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Και να που φτάσαμε εαυτέ μου στο σταυροδρόμι τ' ουρανού
εκεί που βλέπεις το φεγγάρι, μέσ' από σύννεφα καπνού
εκεί που αγιάζει η αμαρτία αγγελικά σαν προσευχή
εκεί που η τρέλα έχει αιτία,και είναι λόγος κι' αφορμή

Κι' αναρωτιέμαι, πόσο δρόμο χρωστάει ο δρόμος στην καρδιά
κι' αν τα φτερά τα δίνει ο πόνος ή τα κερνάει η χαρά?

Σκύβω στην άγνωστη πλευρά μου, αυτή που ξέρω πιο καλά
αυτή που ζει για να σκοτώνει του εαυτού μου τα κενά.
Έτσι επουλώνεται το τραύμα, με της ψυχής τα μαγικά
άμα δε ντύνεσαι σκοτάδια, πώς θες να δεις πιο καθαρά?
Μέσα από δάση περπατάω, να πιω νερό απ' την πηγή
σκορπάνε οι ανέμοι την πυξίδα της μυστικής διαδρομής.

Μα εγώ, μ' αισθήσεις ταξιδεύω και σκάβω όλο πιο βαθυά
εκεί που ο φόβος είναι πλάνη και παραμύθι για παιδιά.
Έχω την πείνα και τη δίψα για οδηγό, συμπορευτή
βουτάω το εσύ μές' το εγώ μου, να βρω της ύλης την αρχή......

Προβολές: 74

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την ορφανιδης νικος στις 9 Φεβρουάριος 2009 στις 12:49: καλημέρα ΧΡΥΣΑ μαγικό!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Μαίρη στις 9 Φεβρουάριος 2009 στις 12:51: Κι' αναρωτιέμαι, πόσο δρόμο χρωστάει ο δρόμος στην καρδιά
κι' αν τα φτερά τα δίνει ο πόνος ή τα κερνάει η χαρά?

Μπράβο σου Χρύσα! Υπέροχο!!!!
καλημέρα!

Σχόλιο από τον/την Πετρής στις 9 Φεβρουάριος 2009 στις 14:47: Σκύβω στην άγνωστη πλευρά μου, αυτή που ξέρω πιο καλά
αυτή που ζει για να σκοτώνει του εαυτού μου τα κενά.

Με καθήλωσες !!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Φεβρουάριος 2009 στις 16:21: Φανταστικο!!!
Χρυσα εγραψες!!!

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 9 Φεβρουάριος 2009 στις 18:02: Σκύβω στην άγνωστη πλευρά μου, αυτή που ξέρω πιο καλά
αυτή που ζει για να σκοτώνει του εαυτού μου τα κενά.
Έτσι επουλώνεται το τραύμα, με της ψυχής τα μαγικά
άμα δε ντύνεσαι σκοτάδια, πώς θες να δεις πιο καθαρά?
Μέσα από δάση περπατάω, να πιω νερό απ' την πηγή
σκορπάνε οι ανέμοι την πυξίδα της μυστικής διαδρομής.

ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΧΡΥΣΑ..

Σχόλιο από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 9 Φεβρουάριος 2009 στις 18:22: Κι' αναρωτιέμαι, πόσο δρόμο χρωστάει ο δρόμος στην καρδιά
κι' αν τα φτερά τα δίνει ο πόνος ή τα κερνάει η χαρά?

το παίρνω και φεύγω...

Σχόλιο από τον/την PEIRAIOTISSA στις 9 Φεβρουάριος 2009 στις 19:04: Μα εγώ, μ' αισθήσεις ταξιδεύω και σκάβω όλο πιο βαθυά
εκεί που ο φόβος είναι πλάνη και παραμύθι για παιδιά.

Τι ταξίδι κι αυτό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την ONEIRODROMIO στις 9 Φεβρουάριος 2009 στις 21:35: Μα εγώ, μ' αισθήσεις ταξιδεύω και σκάβω όλο πιο βαθυά
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!