Της ψυχής μας το στέκι
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 10 Μάιος 2013 στις 14:38 — 6 σχόλια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 10 Μάιος 2013 στις 14:30 — 25 σχόλια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 9 Μάιος 2013 στις 8:00 — 4 σχόλια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 7 Μάιος 2013 στις 22:30 — 9 σχόλια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 25 Μάρτιος 2012 στις 22:00 — 11 σχόλια
Σε ρυπαρό χαμαιτυπείο ξενυχτήσαμε
πίνοντας ώρες το βοτάνι του θανάτου
και το πρωί τους δαίμονές μας εξορκίσαμε
ζητώντας την συγχώρεση του Αθανάτου.
Σε παρανοϊκές φαντασιώσεις έρμαιοι
κι από σκύλες χαοτικές τριγυρισμένοι,
αναίτια την ύπαρξή μας εξοντώσαμε
σε κολασμένες ηδονές προσκολημένοι.
Με τα φαντάσματα του νου ξιφομαχήσαμε
καταρακόνοντας τελείως την ψυχή μας,
στων ενοχών την θάλασσα άγκυρα ρίξαμε
ποντίζοντας κάθε αρχή…
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 24 Μάρτιος 2012 στις 19:34 — 22 σχόλια
*
Επάνω στη διαχωριστική γραμμή
γιά λίγο στάθηκα πρωτού αποφασίσω,
ποιούς να αφήσω και ποιούς θέλω να κρατήσω
θανάτου σάλπιγγα ... τραχειά φωνή … βραχνή.
Η ώρα των μοιραίων αποφάσεων
του διχασμού και της υπέρτατης ευθύνης,
της επανάστασης του είναι ... της ειρήνης
... ανυπερβάτων ανακατατάξεων.
Η ώρα της επόμενης ανάστασης
του ανεξήγητου ... του λάθρου ... του …
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Μάρτιος 2012 στις 9:23 — 17 σχόλια
*
Ήρθε η ώρα να σιωπήσουν οι σοφοί
τα λεοντάρια και οι τίγρεις να μιλήσουν ,
το χθες ξανά με το παρόν μονομαχεί
τα ξόρκια μου το αίνιγμα θα λύσουν .
Ήρθε η ώρα οι νεκροί να εγερθούν
οι ήρωες περίλυπα να τραγουδήσουν ,
να δοξαστούνε οι πανάρχαιοι χρισμοί
του Σολομώντα οι σφραγίδες να ανοίξουν .
Ήρθε η ώρα να παφλάσει ο ποταμός
το Φως να γεννηθεί το σκότος να γκρεμίσει ,
να βασιλέψει της θυσίας ο υιός
νέους απ` τα…
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Μάρτιος 2012 στις 9:00 — 18 σχόλια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 21 Μάρτιος 2012 στις 22:58 — 8 σχόλια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 21 Μάρτιος 2012 στις 0:00 — 11 σχόλια
*
Μπορεί να ήταν της ψυχής τα σύννεφα
που τον ορίζοντά μας έκαναν θολό ,
μπορεί να ήταν τα βαρειά μας βήματα
που κάναν το ταξίδι μακρυνό .
Μπορεί τα πλάνα της καρδιάς τα σήματα
που μας οδήγησαν σε λάθος αγκαλιές ,
μπορεί τα οργισμένα μπλάβα κύματα
που μας παρέσυραν σε έρημες ακτές .
Μα ήταν όλα τα μικρά που ζήσαμε
ότι μας μάγεψε ... παντού σ`αυτή τη γη ,
κι όσες πιστέψαμε κι αγαπηθήκαμε
όλες μας χάρισαν μιά ανοικτή…
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 20 Μάρτιος 2012 στις 23:28 — 21 σχόλια
Σαν αετός παράτολμα θα ανεβώ
στα υψηλά ρεύματα του αιθέρα
και σαν αρχάγγελος θα μεταρσιωθώ
θα ενσωματωθώ με τον αέρα.
Ευθυτενής ... περήφανος θα εγερθώ
εν μέσω πλήθους ... Πάτερ !!! ... να φωνάξω ,
κι ύστερα στης ψυχής μου το κενό
θ`αποσυρθώ και γοερά θα κλάψω .
Στο χρόνο θα εισβάλω αναιδέστατα
της ιστορίας σκίζω τις σελίδες
αμφισβητώ τα τότε και τα έσχατα
προσβάλω ήρωες και ηρωίδες .
Γκρεμίζω όλα τα…
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 19 Μάρτιος 2012 στις 9:30 — 29 σχόλια
*
Από τα μύρια της αυγής δροσάτα χρώματα ,
διάλεξα το μενεξεδύ να βάψω ,
τα όνειρά σου και τους στίχους που σου έγραψα
και στα κοχύλια γιά τη μουσική να ψάξω .
Αιχμαλωτίσθηκε η σκέψη μου στο χθες θαρρείς ,
για ένα φιλί τα χείλη διψασμένα ,
πόθος και ηθική γεννούν αισθήματα ,
ακαταμάχητα , ένοχα , διχασμένα .
Γοργόνα γίνεσαι πάντα στη σκέψη μου ,
γλυκειά φωνή που φτερουγίζει στο μυαλό μου ,
ύλη του έρωτα , μέσα μου πλάθεσαι…
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 17 Μάρτιος 2012 στις 0:54 — 24 σχόλια
*
Κι αν τα φτερά μας με τρισίλιο ματίσαμε ,
στους ματωμένους ώμους μας σε κάποια ράδα ...
και τις πληγές μας με ψαρόλαδο αλείψαμε ,
δίπλα σε βράχια που `σκαψε η σοροκάδα ...
Κι αν τα κορμιά μας σε σειρήνες παραδώσαμε ,
στου παραλογισμού την έκσταση και την κρεπάλη ...
και με ψαλμούς τους δαίμονες μας αφορίσαμε ,
ακροβατόντας στης απόλαυσης την ζάλη ...
Κι αν διοπτεύσεις σε νεκρά αστέρια πήραμε ,
και φάλτσα στίγματα μας ρίξανε…
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 13 Μάρτιος 2012 στις 21:30 — 22 σχόλια
*
Στάθηκα μπρος τον εαυτό μου δικαστής
με ύφος βλοσυρό και οργισμένος ,
κι όταν στα μάτια κοιταχτήκαμε ξανά
τότε τον ρώτησα ... προς τι το μένος .
Αίφνης εννόησα ποιός είμαι τελικά
τι με κρατάει δέσμιο του έλους ,
πως χάθηκαν τόσα ιδανικά ...
το ρόλο μου στη φύση επιτέλους .
Είμαι λοιπόν ένας δειλός ... κοινός θνητός ,
στου κόσμου τη ροή …
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 13 Μάρτιος 2012 στις 19:18 — 28 σχόλια
*
Άπ την ίδια ουσία πλασμένοι ,
ο γυαλός , το καράβι κι εγώ ,
πριν χιλιάδες αυγές γεννημένο ,
το κοχύλι που ψάχνω να βρώ .
Το κορμί μου πατρίδα φευγάτη ,
ένας μόλος στην άκρη της γης ,
μία πόλη που έσβησε ο χρόνος ,
κάποιας άλλης παλιάς εποχής .
Ξεχασμένη σε κάποιο καρνάγιο ,
η ψυχή μου αιώνες μετρά ,
ενωμένη με κείνο το πνεύμα ,
που μαζί της , δειλά ξαγρυπνά .
Κυκλωμένη με θέλω και πρέπει ,
φυλακή που να…
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Φεβρουάριος 2012 στις 7:39 — 17 σχόλια
*
Aφιόνι κάπνιζες ... σνιφάριζες κοκό
κι ήταν η όψη σου φρικτά χαρακωμένη ,
από χατζάρι μαροκίνικο, γαμψό ...
πρόστυχα γρύλιζες ... με πρέζα χαυνωμένη ...
Μορφή ανέκφραστη, του πόθου αδελφή …
του χάρου γκόμενα ... στο έρεβος ταγμένη,
είχες την σύφιλη γιά θάρρος οπλιστεί
στο τρίτο στάδιο ... πολύ προχωρημένη ...
Στεκόσουν ανακούρκουδα …
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 23 Φεβρουάριος 2012 στις 7:37 — 19 σχόλια
*
Ο κόσμος μάτωνε ... κάποιος τον λάβωνε ...
βοήθεια ζήταγε ... Eσένα κοίταγε ,
χάος πλανιότανε ... το φως χανότανε ...
θολοί ορίζοντες ... παντού γνωρίζοντες ,
της γης τα βήματα ... φιδίσια σχήματα ...
αίμα που στάλαζε ... χρώματα άλλαζε ,
φάλτσο στερέωμα ... φαύλο περέωμα ...
στιγμές παράλογες ... ρότες παράτολμες ,
ψυχές και σώματα ... λάσπες και χώματα…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Οκτώβριος 2011 στις 21:00 — 8 σχόλια
Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 10 Οκτώβριος 2011 στις 14:15 — 26 σχόλια
*
Σε κάποιο βράχο άνυδρο γεννήθηκα
στον ομφαλό της γης προσαρτημένος,
οι μούσες μου … οι μοίρες που με μοίραναν
της ευλογίας γυιός ... αγρός σπαρμένος.
Με τ` αετού το γάλα αναθράφηκα
αγάπησα την κόρη της σκορπίνας,
σε παραλίας κρύπτη ανδρειώθηκα…
ΣυνέχειαΠροστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 6 Οκτώβριος 2011 στις 8:44 — 16 σχόλια
2019
2014
2013
2012
2011
2010
2009
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του