Όλοι, σε παραδέχονται

και σ’ επικαλούνται

μα, σαν το διάβολο θαρρείς

που απέχει απ’ το λιβάνι,

σαν σκάσεις μύτη και φανείς

αμέσως, σε αρνούνται

κι’ είναι απορίας άξιο

άραγε τι, φοβούνται?

Στην απουσία σου νερό,

στο όνομα σου πίνουν

λέγοντας λόγια σεβασμού

πανάξια, για σένα

όμως, στη παρουσία σου

τρέχουν και δε γυρνούνε,

σαν ποντικοί που οσμίζονται,

τη μυρωδιά της γάτας!

Περίεργο που θα το πω

μάλλον και…

Η εποχή μας ανατρέπει θεωρήματα

δύο μόνο όψεις πως, δεν έχουν τα νομίσματα

με κάποιο τρόπο, κρύβουν κι’ άλλες διαστάσεις

που επιδιώκουν ως εκ’ τούτου, να το ψάξεις.

Κι’ αν διαιρέσεις τις αξίες, σε ρινίσματα,

υποβαθμίσεις εκτιμήσεις η πορίσματα,

δήθεν αμφίσημα εδάφια με πλάνη

γιρλάντα κάνεις και το ακάνθινο στεφάνι!

Ως παραδόξως τα ενδόξως εκφυλίζονται,

ενώ τ’ ανώφελα διαρκώς, αναβαθμίζονται

εγκαθιστώντας την ασέλγεια, σε βάθρο,

για να…

Το αιδοίο γιατί γιόρταζε

είπε να κάνει πάρτι,

στο πέος στέλνει πρόσκληση,

για γλέντι, στο κρεβάτι

εκείνο μόλις το μάθε

όλο χαρά γεμάτο

φόρεσε το σκουφάκι του

καμαρωτό και νάτο.

Στου αιδοίου κοντοστάθηκε

το χαμηλό πορτάκι

καθώς εκείνο άνοιγε,

με νεγκλιζέ … γουνάκι..

Καλώς μου το. Καλώς μου το…

Έλα τι, στέκεις έξω?

Από λαχτάρα ίδρωσα

να μπω μήπως, σε βρέξω?

Μα τώρα, λόγια είν’ αυτά

εσύ κι’ αν είσαι…