Της ψυχής μας το στέκι
Ενθύμιο μία καδένα
και όσα έγραψε η πένα,
είν' ό τι μένει
από τον έρωτα εκείνο
που το φαρμάκι του κι αν πίνω
μ' έχουν δεμένη.
Μία καδένα από ασήμι,
που ζωντανεύει μες τη μνήμη
τις αναμνήσεις,
ίσως μια μέρα καταλήξει
θηλειά να γίνει να με πνίξει,
αν δε γυρίσεις.
Πίσω στο χρόνο με γυρίζει,
μία καδένα που γυαλίζει
πάνω στο στέρνο,
όταν με μάτια βουρκωμένα
πόσο επόνεσα για σένα,
στη σκέψη φέρνω.
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά