Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

O mparmpa - Gerasimos

O mparmpa - Gerasimos

enas geros asimos

synexeia kapnizei

kai olo moyrmoyrizei

Mikroswmos , koytsos me to mpastoyni

boh8eia de zita pote apo kanena

para3eno ton lene kai tsigoyni

ezise xronia poly basanismena.

Einai ligo tsanampeths

trigyrizei san rempeths

sthn taberna poy syxnazei

pinei kai anastenazei.

Mikroswmos , koytsos me to mpastoyni

boh8eia de zita pote apo kanena

para3eno ton lene kai… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 10:30 — 9 σχόλια

Πατριδα μου ειναι η Ανοιξη

Πατριδα μου ειναι η Ανοιξη
που απλωνει στα φυλλα του Φθινοπώρου
το Φως των Μνημειων της

Πατριδα μου ειναι η Ξενητεια στις Κορυφες
των Τυμβων των Αθωων της

Μητρικη μου Γλωσσα ειναι η Αστρική
που πια δεν τη μιλαω
Μονο την γευομαι στα φιλλια των Αδερφων μου

Σημαια της ειναι ο Χρονος
που Ευλογει
το ταξιδι του Ονείρου
στην Αρμενισιά του Απείρου

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 7 Ιανουάριος 2009 στις 7:51 — 10 σχόλια

ΟΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ

Κάποιο πρωί θα σηκωθώ και θα πετάξω

ότι μου πνίγει την ημέρα στο σκοτάδι

κι' όσοι μου σβήνουν της ζωής μου το κεράκι

μ' ένα χαμόγελο πικρό θα τους αδειάσω

ν'ανοίξω πόρτες και παράθυρα στον ήλιο

να μπει το φως από παντού και να σκορπίσει

εικόνες άχρωμες στο τοίχο να ξεπλύνει

και τα γιατί μίας πληγής που ακόμα λύνω

με της ψυχής μου το λευκό θα διαγράψω

σκιές που θέλουν να μου πιούν όλο το αίμα

και με μια κόκκινη φωνή θα τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 6 Ιανουάριος 2009 στις 20:01 — 10 σχόλια

Απώλειες….!!! (Βιωματικό)

Πριν λίγες μέρες έχασα ένα μικρό τσαντάκι,

που μέσα είχε κινητό και λίγο παραδάκι.

Ώρες πολλές το έψαχνα εκεί πούχα περάσει,

γνωστούς κι αγνώστους ρώταγα μήπως το ‘χω ξεχάσει.

Μα πουθενά δεν βρέθηκε κι εγώ αποκαμωμένος,

στο σπίτι μου εγύρισα κι ήμουν δυστυχισμένος.

Το χαζοκούτι άνοιξα να ξεχαστώ λιγάκι,

μα το μυαλό μου ήτανε σ’ εκείνο το τσαντάκι.

Και τότε είδα την είδηση και ένιωσα κωθώνι,

μια μάνα κόρη έχασε εδώ και δύο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 6 Ιανουάριος 2009 στις 18:30 — 11 σχόλια

Βγήκα Βόλτα με Φεγγάρι

Βγήκα βόλτα απόψε
Στ’ ασημένιο φως του φεγγαριού
Η μνήμες μήπως ξεχαστούν

Όπως μιλούσα στην σκιά μου
Σαν μια φιγούρα ήρθες κάθισες
κοντά μου

στολισμένη με του έρωτα το χάδι
να μου κάνεις όμορφο το βράδυ
με φιλιά αγάπες ξεχασμένες
και ξανάρθαν η ελπίδες οι χαμένες

και εσύ φεγγάρι μου
κράτα καλά το μυστικό μας
μην πέσει κάτω και το δούν

μην δούνε τα δικά μου χείλη
που τα δικά της χείλη τώρα
θα φιλούν

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 6 Ιανουάριος 2009 στις 17:48 — 6 σχόλια

Τζάμπα?????!!!!!!!!!

Το ραδιόφωνο

Παίζει σαχλά τραγουδάκια.

Προσπαθώ να εντοπίσω

Την κεντρική τους ιδέα,

Το ηθικόν τους δίδαγμα.

Ψυλλιάζομαι

Πως ο μοναδικός

Λόγος υπάρξης τους

Είναι να μου φέρνουν νεύρα.

Αφού δεν μπορούν

Να με κάνουν να ξεχαστώ,

Ας με ειρωνευτούν που χάθηκα

Ακούγοντας όμορφα τραγούδια.

Τραγούδια που με σακάτεψαν

Χωρίς να με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 6 Ιανουάριος 2009 στις 12:30 — 9 σχόλια

Κάτω

Το παρόν βιαστικό

ζόρικο αφεντικό

κι αν μιλήσεις θα σου πει

«τράβα δυνατά κουπί».

Κάτω και πιο κάτω

όνειρο φευγάτο

μη πατήσεις φρένο

στ’ απαγορευμένο.

Χάνεσαι μα δεν το λες

μες στις δέκα εντολές ,

βλαστημάς νυχθημερόν

τα σημεία των καιρών.

Κάτω και πιο κάτω

φτάσαμε στον πάτο

ξαναπάρε φόρα

να περάσει η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 22:30 — 10 σχόλια

Η μεγάλη στιγμή....

Η μεγάλη μου στιγμή

όταν έλθει πώς θα νιώσεις,

θα κοπάσουν οι θυμοί,

μάτια μου θα ημερώσεις?

Ότι είν' απόψε πες,

έτσι θα το προσπεράσεις,

ή τις νύχτες θα με κλαις

και τον ύπνο σου θα χάσεις.

Μη με κλάψεις να χαρείς,

όμορφα να με θυμάσαι,

θα σε βλέπω, μη θαρρείς

και θα είμαι όπου θα 'σαι.

Πάντα χαμογελαστή

θα' ρχομαι στο όνειρό σου,

θα 'μαι όπου χρειαστεί

ο καλός ο άγγελός σου.

Ίσως να 'ναι η…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 22:00 — 10 σχόλια

Nαρκωτικό

Στις μέρες που περνάνε
νοιώθω μια εμμονή
κι οι νύχτες με κερνάνε
φαρμάκι κι ενοχή.

Στο χρόνο που κυλάει
βλέπω την αλλαγή
το μέτρο ξεπερνάει
η άτιμη αντοχή

Στη φάρσα που πιστεύω
και έχω εθιστεί
μακάρι να γινόταν
νά΄χα΄πεξαρτηθεί

Ναρκωτικό έχεις γίνει
η ανάγκη με νικά
και σαν την ηρωίνη
στο αίμα μου κυλά

Της λύπης ερωμένη
δέσμια του καημού
στον έρωτα δοσμένη
που κατατρώει το νου

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 18:05 — 9 σχόλια

Εφυγες!!!

Έφυγες, μονάχη, μες το κρύο
Τα χείλη σου, δεν είπαν, ούτε αντίο
Έφυγες, δίχως να μου μιλήσεις
Δεν έδωσες, καθόλου εξηγήσεις
ρ
Κι εγώ, πού σ αγαπάω, τώρα
Πού έδωσα, το είναι μου, για σένα
Κι εγώ, τώρα, θα καρτερώ
Δεν σου πα, ποτέ μου ένα ψέμα
Γύρισε, πίσω, σ αγαπώ

Έφυγες, μονάχη, μ’ ένα πλοίο
Δεν νοιάστηκες, για μένα, ούτε για λίγο
Έφυγες, κι έφυγε, η ζωή μου
Κι Αυτήν, σου την xάρισα, καλή μου

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 16:49 — 9 σχόλια

Σπάω τον κρίκο..

Γι άλλη μια φορά..

χάθηκα στη ματιά σου

γι άλλη μια φορά..

θέλησα τα φιλιά σου

γι άλλη μια φορά..

φόρεσα το κορμί σου

κι ακόμα μια φορά..

πήρα την αφορμή σου

Μια φωνή μού΄πε..

-πήγαινε κι ας πονέσεις

κάτι θα νιώσεις..

έστω από ψηλά κι αν πέσεις

τη στιγμή μόνο κράτα..

με όρους που εσύ θα θέσεις-

Αυτή τη φορά..

ένοιωσα απουσία

αυτή τη φορά..

ήταν σαν προδοσία

σπάω τον κρίκο..

που μ΄έδενε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 16:47 — 3 σχόλια

Me tsigaro anameno

Me tsigaro anameno

sth gwnia se perimenw

oi perastikoi koitane

ta lepta arga pernane.

Sth strofh koitazw toy dromoy

na se dw me skymeno kefali

na anoi3ei ftera t' oneiro moy

sta oyrania na ftasei kai pali.

Anabw ki allo tsigaro

thn apofash 8a parw

pws monaxh moy 8a fygw

... ma as perimenw ligo.

Sth strofh koitazw toy dromoy

na se dw me skymeno kefali

na anoi3ei ftera t' oneiro moy

sta oyrania na ftasei… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 15:26 — 11 σχόλια

Σίγουρα μπορώ

Δεν θα ξαναρθώ...

κι ούτε θέλω να σε ξαναδώ

μού΄κανες κακό

μα το δρόμο μου πάλι θα βρω

Όσο κι αν πονώ...

θα ξεχάσω και θα ξεχαστώ

τι κι αν σ΄αγαπώ..

πέθανα μα θα αναστηθώ

Ξέχασε λοιπόν

μέλλον και παρόν και παρελθόν

ήτανε γραφτό

να μη δέσουμε εμείς οι δυο

Τώρα προσπαθώ

τα φτερά ν΄ανοίξω.. να πετώ

και να μη σκεφτώ

αν θα βρω μπροστά μου το κενό

Σίγουρα μπορώ..

το φαρμάκι σου να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 14:30 — 7 σχόλια

Ισόβια ερωτευμένος

Ανάμεσα απ΄τα κάγγελα

κοιτάζω το φεγγάρι

και της σκλαβιάς ο πόνος μου

καθόλου δε μετράει

μπροστά σ΄αυτόν της σκέψης της

που ακόμα με κεντάει

Πάνω στην πόλη φέγγει μια

ολόγιομη σελήνη

κι εγώ από κάτω την κοιτώ

νοιώθωντας τη γαλήνη

στη σάρκα μου και στην ψυχή

σαν θυμηθώ εκείνη

Που νά΄ναι άραγε ρωτώ

ξανά τον εαυτό μου

κι αν είναι μόνη ανησυχώ

μα στο κελί μου εγώ γυρνώ

για να μην μπω στον πειρασμό

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 14:29 — 13 σχόλια

Είσαι το φάρμακο μου

Κι αν είμαι άρρωστος βαριά
γιατρός δεν θα με γιάνει,
ένα φιλί σου μορφονιά
περδίκι θα με κάνει.

Κι αν είμαι άρρωστος πολύ
μην έρθει παθολόγος,
παυσίπονο τα χάδια σου
και ο γλυκός σου λόγος.

Και το ψηλό το πυρετό
αμέσως θα τον ρίξω,
μόλις εσένα κούκλα μου
στην αγκαλιά μου σφίξω.

Κι αν η ματιά μου είναι θολή
απ' την πολύ την ζάλη,
εσύ είσαι η αντιβίωση
αγάπη μου μεγάλη.

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 13:00 — 12 σχόλια

ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΜΙΑ ΒΡΟΧΗ...

Βαριανασαίνει η αντοχή,

και το σχοινί τεντώνει.

Θεέ μου να πέσει μια βροχή

να ξεπλυθούν οι πόνοι.

Η κουρασμένη η καρδιά,

το λυτρωμό γυρεύει,

αγάπη και παρηγοριά

μα η πίκρα διαφεντεύει!

Ξεσηκωμένη η λογική,

ορμάει και ξεσπαθώνει,

Κι έτσι και σπάσει το σχοινί…

ο λογισμός παγώνει!

Αχ, να’ χε στόμα το χαρτί και τούτη εδώ η πέννα,

θα’ χε ραγίσει η σιωπή, θα ράγιζε κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 11:30 — 12 σχόλια

Πόνος μεταλλαγμένος..

Φοβάσαι την αγάπη μου,
και ενώ χρειάζεσαι χρόνο
πριν ξεκινήσεις μαζί μου,
πρέπει να με δοκιμάζεις κι’ άλλο..

Αλλά αν δεν θέλεις μέλλον με εμένα,
πρέπει να τελειώσουμε τώρα,
κι’ ίσως αυτό γίνει μεγάλος πόνος,
μεταλλαγμένος, καθώς δεν θα είναι
εύκολο να τον ξεπεράσουμε σήμερα.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 10:46 — 10 σχόλια

Μη με σταυρώνεις

Πώς να κρατήσω τις ώρες που περνάνε

να σταματήσω τον ήλιο να μην βγει,

τα δυό σου χέρια που πια δεν μ’ αγαπάνε

θα με σταυρώσουν σαν έρθει η αυγή.

Ρ

Κι αν έχω μάθει μια ζωή ν’ αδιαφορώ

δεν θα αντέξω τον δικό σου το σταυρό

για σένα αγκάθινο στεφάνι κι αν φορέσω

με μια σου λέξη όλα θα στα συγχωρέσω.

Ποτέ η νύχτα δεν είχε τόσο μαύρο

λες και να πήρε το χρώμα απ’ την ψυχή,

στον Γολγοθά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 5 Ιανουάριος 2009 στις 9:50 — 6 σχόλια

Νύχτα αλήτισσα που πας

Νύχτα αλήτισσα πού πας

Πού σεργιανάς με τ’άστρα

Και μένα πίσω με ξεχνάς

Στης μοναξιάς τα κάστρα

Και ξημερώνει Κυριακή

Κι είναι συννεφιασμένη

Τα όνειρα μου φυλακή

Κι η πόρτα κλειδωμένη

Αγάπη η αλήθεια σου

Φαρμάκι με ποτίζει

Καημό τα παραμύθια σου

Που και βουνά ραγίζει

Γύρισε πίσω πάρε με

Ελα λευτερωσέ με

Και αγκαλιά σου κλείσε με

Η έλα σκοτωσέ με

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 4 Ιανουάριος 2009 στις 21:00 — 12 σχόλια

Επαιξα στην Αγαπη μας

Ζήτησα της αγάπης σου

τα χάδια

μου είπες να το παίξουμε

στα ζάρια

αν θα φέρω ντόρτια

η εξάρια

τα φιλιά σου θα μου αφήσουνε

σημάδια

έτσι που το θες όμως, κυρά μου

θα σε παίξω, με τα ζάρια τα δικά μου

αν και ξέρω δεν θα σε κερδίσω

θα τα ρίξω δεν θα κάνω πίσω

έπαιξα στην αγάπη μας

τα ζάρια

νόμιζα θα φέρω πάλι

εξάρια

μα κακή μου τύχη

ήρθαν άσσοι

τώρα τα φιλιά σου πια τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 4 Ιανουάριος 2009 στις 14:28 — 8 σχόλια