Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,508)

Στων λέξεων τη φαντασία

Στων λέξεων τη φαντασία

Η αυγούλα μύρισε

Και στη δική σου απουσία

Ο καημός ξεχείλισε

Τώρα που είσαι μακριά μου

Ολα είναι ρημαδιό

Χάνομαι στη μοναξιά μου

Και στ’απέραντο κενό

Κάθε τόσο οι αναμνήσεις

Έρχονται σα μάγισσες

Του μυαλού μου καταδύσεις

Στης ψυχής τις θάλασσες

Στων ονείρων μου το δάκρυ

Το φεγγάρι κύλησε

Στου γκρεμού τραβά την άκρη

Κι ούτε που με φίλησε

Κάθε νύχτα στην καρδιά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 4 Απρίλιος 2009 στις 19:30 — 14 σχόλια

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

Ηλιαχτίδα στις γρίλιες, παίζει την μορφή σου

κι ο Αυγερινός, την μοναξιά μου, μου θυμίζει.

Θυμάμαι που έμπαινα μέσα στο κορμί σου,

μνήμη του Έρωτα που την καρδιά λυγίζει.

Που να᾽ταν άραγε το απόρθητο βουνό,

κι η σπηλιά, που στα δύσκολα, κρυβόσουν;

Ποιά μοίρα σου᾽στειλε δακρυσμένο ουρανό

κι μαζί μου, τους καημούς δεν μοιραζόσουν.

Έφυγες ξαφνικά, χωρίς να πεις τους λόγους

μ᾽άφησες μόνο στην βροχή και στα δικά σου λάθη

Ενώ γοργόνες γύρω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 4 Απρίλιος 2009 στις 15:30 — 10 σχόλια

Πόσο μου λείπεις.

Έχασα τα βήματά σου

και το στίγμα της καρδιάς σου

χάθηκε κι αυτό.

Μια σιωπή στο κινητό μου

και ρωτώ τον εαυτό μου

μήπως φταίω εγώ.

(ρεφρεν)

Δέν μπορώ να ζήσω άλλο

από μέσα μου να σε βγάλω

δεν θα πίστευα ποτέ μου

τόσο να μου λείπεις, Θεέ μου. (x2)

Το κρεβάτι μου κρυώνει

η φυγή σου μου σκοτώνει

κάθε μου χαρά.

Περασμένες τρείς η ώρα

όπου και να είσαι τώρα

να περνάς καλά.

(ρεφρεν)

Δέν μπορώ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 3 Απρίλιος 2009 στις 14:14 — 8 σχόλια

Μεγάλες Αγάπες

Οι μεγάλες αγάπες

Ποτέ δεν κρατάνε

Μα η καρδιά της μετρά

Στο μυαλό σαν σκιές τριγυρνάνε

Μες στα συντρίμμια

πάθη και λάθη πολλά

η μεγάλη αγάπη, φέρνει την μπόρα

και τα όνειρα, σβήνουν με μιας

ιστορίες, που χάθηκαν, τώρα

μες στον νου, μια σελίδα παλιά

Οι μεγάλες αγάπες

Αυγή ξεψυχάνε

Και ζεις μες στην μοναξιά

Που το χθες μια ζωή θα θυμάσαι

Βαθιά σημάδια

Στο γιατί, που σε πονά

Η μεγάλη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 3 Απρίλιος 2009 στις 10:30 — 9 σχόλια

Του έρωτα ο έρωτας

Εσύ γλυστρούσες σα Δελφίνι

Στης μοναξιάς τα κύματα

Και είχες όλη την ευθύνη

Για τα παραστρατήματα

Ήσουν στα όνειρα φευγάτη

Φευγάτη σα τον άνεμο

Δεν σε κρατούσε η αγάπη

Κι ούτε φιλί απάνεμο

Του έρωτα ο έρωτας

Γεννήθηκε για σένα

Ορμητικός Αχέροντας

Στού φαραγγιού το ρέμα

Το νόημα το είχες πιάσει

Πως η ζωή είναι μικρή

Και ήθελες νά’χεις χoρτάσει

Πριν η χαρά γίνει πικρή

© Copyright,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 3 Απρίλιος 2009 στις 0:00 — 10 σχόλια

Μόλις χθες ......

Στα μονοπάτια σου ψυχή
με τ'όνειρό μου ξενυχτάω
μα την λαχτάρα για ζωή
μακριά της τώρα σπαταλάω

R :Μόλις χθες μού'πε αντίο
φεύγει πέρα μακριά
κι αφιλόξενο το κρύο
μάχαιριά μες την καρδιά
Ψάχνω νά'βρω μίαν άκρη
τι μας έφερε ως εδώ
μα ατίθασο το δάκρυ
βρέχει απο τον ουρανό

Στα υπόγεια του μυαλού
με τις σκέψεις μου γυρνάω
με την αγάπη μου αλλού
τα όριά μου ξεπερνάω

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 2 Απρίλιος 2009 στις 22:45 — 14 σχόλια

Ήρθες μετά το δειλινό, μού 'πες για πόνο αληθινό..

Τη νύχτα η θλίψη κόντεψε για να με κατακτήσει

Σκέφτηκα είμαι τυχερός που ζω αυτά τα χρόνια

δεν έχω νιώσει απανθρωπιά ούτε χαμό γνωρίσει,

κάποιοι δεν ξέρουν άλλο τι, απ' τη σκλαβιά τη χθόνια..

Κάποιοι περνάνε τη ζωή μες τα κελιά, στις φυλακές

Κάποιοι απ' την πολύ δουλειά δεν πρόλαβαν να ζήσουν,

για λίγο ζήσανε κι αυτοί πρίν κάποιες εποχές

προτού η φλόγα η παιδική και τα όνειρά τους σβήσουν..

Γιά πάντα αλυσσοδέθηκαν σε άλλων ηθικές

δεν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 2 Απρίλιος 2009 στις 19:30 — 13 σχόλια

Φεύγουν Βιαστικά τα χρόνια!!!

Βαριά η σκέψη στα γιατί

Και η καρδιά

Σαν το σπασμένο τζάμι

Μαύρος χειμώνας στην ψυχή

Σαν μαχαιριά

Πληγή που δεν θα γιάνει

Φεύγουν βιαστικά τα χρόνια

Η ζωή το τάβλι εμείς τα πιόνια

ο χρόνος φέρνει πάντα ντόρτια

μα δεν τον πιάνουν τόσα ξόρκια

Βαριά τα πάθη της ζωής

Και η ματιά

Χαμένη στον αγέρα

Οι άνοιξες στερέψανε

Μια συννεφιά

Που πνίγει την ημέρα

Φεύγουν βιαστικά τα χρόνια

Η ζωή το τάβλι εμείς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 2 Απρίλιος 2009 στις 12:16 — 7 σχόλια

Βάλε μου τις χειροπέδες

ΒΑΛΕ ΜΟΥ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ

Βάλε μου τις χειροπέδες,

για να πάρεις τα γαλόνια,

είμαι απ’ αυτούς τους πέδες,

με τακίμια του πρεζόνια.

Αραχτή(ος) στους καναπέδες,

να σου φέρνουν τους καφέδες,

να φοράς και τους μπερέδες,

ας όψων οι ρεμπεσκέδες.

Βάλε μου τις χειροπέδες,

τρέλανε με στα καψόνια,

με κλειστούς τους μεντεσέδες,

να τρώω κρύα μακαρόνια.

Αραχτή(ος) στους καναπέδες,

να σου φέρνουν τους καφέδες,

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 1 Απρίλιος 2009 στις 20:00 — 10 σχόλια

Ενα τραγούδι Αγαπώ

Ένα τραγούδι

Μόνο αγαπώ

Τα βράδια μου

Να τραγουδώ

Πόσα που είχα ονειρευτεί

Σ’ ένα τραγούδι

Έχουν μέσα του κρυφτή

Μα δεν μπορώ φωνή δεν έχω

Τι να πω

Και μια θηλιά να μου τυλίγει

Τον λαιμό

Την μοναξιά μου, κληρονόμησα

Μες το ποτάμι, ότι αγάπησα

θα βρω κουράγιο, να αναστηθώ

μες στης φουρτούνες, έμαθα να ζω

Σ’ ένα τραγούδι

τόσο απαλό

τα λάθη μου

τώρα μετρό

λόγια που δεν σού’ πανε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 1 Απρίλιος 2009 στις 12:36 — 9 σχόλια

ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ

Άβυσσος για μένα η σκέψη σου.

Δωμάτια σφαλιστά, αμπαρωμένα.

Απέξω μ᾽αφήνουν απ᾽την σκέπη σου,

με τα φτερά τραυματισμένα.

Ενώ πνίγομαι, εγώ το πάλευα,

γιατί αγάπησα εκείνο το δελφίνι.

Εγώ στα μάτια του το μάντεψα,

ότι ελεύθερο, ήθελε να μείνει.

Και το φως της μέρας σβήνει

και του Έρωτα ο πόθος με πονά.

Μα η κούραση της μέρας φτύνει

κι αυτόν τον πόνο τον νικά.

Μα σαν κοιμηθώ θα φτερουγίσω

μακρυά απ᾽την άμμο της… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 1 Απρίλιος 2009 στις 11:30 — 12 σχόλια

ΠΑΝΤΑ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ, ΚΥΡΙΑ

ΠΑΝΤΑ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ, ΚΥΡΙΑ

Τ΄ αστέρια, με βλέπουν από ψηλά...

Με βλέπουν, να χαμογελάω...

Να λέω, αξίζει ν΄ αγαπάς...

Τη φωτογραφία σου, σαν κοιτάω..

Πόσο πολύ σε λάτρεψα,

απόρησα κι ο ίδιος...

Ποτέ δεν σε ξεγέλασα,

πάντα έμενα ο ίδιος...

Είναι στ΄ αλήθεια όνειρο,

μαζί σου πως υπήρξα...

μα πάλι, αναρωτήθηκα...

αν και συ,

μ΄ αγάπησες, στ΄ αλήθεια...

Της αγάπης τη μαχαιριά,

την ένιωσα μαζί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την mytilinia στις 1 Απρίλιος 2009 στις 10:51 — 7 σχόλια

Καρδιά συννεφιασμένη

Ήρθε μιά γκρίζα Κυριακή

Καρδιά συννεφιασμένη

Και σ’έπνιξε σα φυλακή

Με μιά αγάπη ξένη

Ήρθε ξανά στο δρόμο σου

Πληγές να αναστήσει

Την πίκρα και τον πόνο σου

Πάλι να σού θυμήσει

Ήτανε έρωτας παλιός

Γεμάτος αναμνήσεις

Μα η ζωή κάπως αλλιώς

Σε ήθελε να ζήσεις

Ήρθε μιά γκρίζα Κυριακή

Με τη βροχή στα μάτια

Και μιά απέραντη σιωπή

Πού σ’έκανε κομμάτια

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Απρίλιος 2009 στις 9:34 — 13 σχόλια

Και σε φαντάστηκα !

Και σε φαντάστηκα !

Και σε φαντάστηκα

σαν οπτασία ιερή όπως λικνίζεσαι

σαν αεράκι απαλό να με χαϊδεύει

και σε φαντάστηκα

μέσα σε κάμπους πράσινους

στη μέση μονάχο λουλούδι κόκκινο

και σε φαντάστηκα

να τραγουδάς σαν τις σειρήνες

σε ένα κάλεσμα όχι σαν τ’ άλλα

και σε φαντάστηκα

ντυμένη στ’ άσπρα σαν ακρόνειρο

σ’ ένα δειλινό να μ’ αρμενίζει

και σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 1 Απρίλιος 2009 στις 6:36 — 6 σχόλια

Θλιβερή φιγούρα

Πίσω απ' τ' αχνισμένο τζάμι

και τη φθαρμένη του κουρτίνα,

εικόνα μοιάζει παγωμένη,

μια κούκλα μέσα σε βιτρίνα.

Εκεί, στην ίδια πάντα θέση

μια θλιβερή στέκει φιγούρα,

αν ζει ή αν έχει πεθάνει

κανείς δεν έχει τη σκοτούρα.

Ένα ανθρώπινο ποτάμι

στο δρόμο προχωρά με βιάση,

μα ένα βλέμμα προς το τζάμι

ποτέ δεν έκανε μια στάση.

Μια καληνύχτα ζωγραφίζει

στο τζάμι όταν σουρουπώνει

σ' ένα πουλάκι που…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 1 Απρίλιος 2009 στις 0:00 — 13 σχόλια

Οι πέντε μου αισθήσεις

Όταν μαζί σου βρίσκομαι θαρρώ Βασίλειο έχω,

τις πέντε τις αισθήσεις μου παύω να τις ελέγχω.

Το βλέμμα μου το βλέμμα σου κοιτά και μέσα μπαίνει,

και βλέπει τη ψυχούλα σου με άνθη στολισμένη.

Όλοι οι ήχοι χάνονται σαν μπω στην αγκαλιά σου,

γλυκά στ’ αυτιά μου αντηχούν οι χτύποι της καρδιάς σου.

Η όσφρηση τρελαίνεται και το μυαλό θολώνει,

το άρωμα σου αγάπη μου τη πεθυμιά φουντώνει.

Κι όταν σου παίρνω το φιλί και των χειλιών τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 31 Μάρτιος 2009 στις 23:36 — 8 σχόλια

Η αγάπη

Η αγάπη είναι πολύ όμορφη
Όταν έρχεται είμαι πολύ ευτυχισμένη
Η αγάπη με κάνει να χαμογελώ
και το ταίρι μου να ονειρεύομαι

Αλλά η αγάπη μπορεί να γίνει ύπουλη
και η ψυχή όταν δεν βρίσκει ανταπόκριση
βασανίζεται

Από αγάπη μπορεί και να πονάς
όταν είναι νωπός ο χωρισμός

Αν στο δρόμο σας βρεθεί
κάπου, κάποτε, κάποια βραδυά,
όταν η αγάπη σας δώσει το χέρι
δώστε της όλη σας την καρδιά

Προστέθηκε από τον/την ELPIDA στις 31 Μάρτιος 2009 στις 20:58 — 20 σχόλια

ΨΕΜΑΤΑ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝΕ

ΨΕΜΑΤΑ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝΕ

Τραγούδια απόψε τραγουδώ,

που λένε για αγάπη…

Στον κάθε στίχο σταματώ

και αφήνω ένα δάκρυ.

(Ρ)

Ψέματα, μου είπανε,

πως ο χρόνος, όλα τα γιατρεύει!

Αφού οι δικές μου οι πληγές,

ματώνουνε ακόμη!!!

Τσιγάρα κι αναστεναγμοί,

μπουκάλια με ουίσκι…

Στη κάμαρα, τη σκοτεινή,

φυλάκισαν τη θλίψη.

(Ρ)

Ψέματα, μου είπανε,

πως ο χρόνος, όλα τα γιατρεύει!

Αφού οι δικές μου οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την mytilinia στις 31 Μάρτιος 2009 στις 18:44 — 5 σχόλια

Το Δάκρυ εγώ θα σου ξεπλύνω

Αν στα μάτια σου

Στάζει ένα δάκρυ

Εγώ θα γίνω

αγέρας και βροχή

το δάκρυ σου

να σου ξεπλύνω

και θα κλειδώσω

το κάθε σου γιατί

να ακουμπήσω λίγο

την καρδιά σου

μέσα στον χτύπο της

να γίνω εμμονή

για να σκουπίσω

κάθε πόνο

να πάψει πια να αιμορραγεί

αν στα μάτια σου

πάλι είναι κάτι

που το έφερε

αγέρας κι στιγμή

τον πόνο σου

θα απαλύνω

και να στεγνώσω

την κάθε σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 31 Μάρτιος 2009 στις 13:27 — 7 σχόλια

Μάτια οπλισμένα

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Με ακατάλληλο καιρό

και κόντρα τον αέρα

παραθυρόφυλλα χτυπούν

μάτια οπλισμένα ξαγρυπνούν

να μην τα βρει η μέρα.

Στις τρομαγμένες σιωπές

κάνουνε σκάντζα βάρδια

σε νούμερα γερμανικά

βάζουν το φόβο να νικά

τα άγρια σκοτάδια.

Πριν από την ανατολή

με την ψυχή κουρέλι

πυροβολούν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 31 Μάρτιος 2009 στις 0:24 — 12 σχόλια