Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Πόσο μου λείπεις.

Έχασα τα βήματά σου
και το στίγμα της καρδιάς σου
χάθηκε κι αυτό.
Μια σιωπή στο κινητό μου
και ρωτώ τον εαυτό μου
μήπως φταίω εγώ.

(ρεφρεν)
Δέν μπορώ να ζήσω άλλο
από μέσα μου να σε βγάλω
δεν θα πίστευα ποτέ μου
τόσο να μου λείπεις, Θεέ μου. (x2)

Το κρεβάτι μου κρυώνει
η φυγή σου μου σκοτώνει
κάθε μου χαρά.
Περασμένες τρείς η ώρα
όπου και να είσαι τώρα
να περνάς καλά.

(ρεφρεν)
Δέν μπορώ να ζήσω άλλο
από μέσα μου να σε βγάλω
δεν θα πίστευα ποτέ μου
τόσο να μου λείπεις, Θεέ μου. (x2)

Προβολές: 55

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 3 Απρίλιος 2009 στις 17:28: σε ευχαριστώ πολύ Σοφία μου... Δυστυχώς διανύω μία στείρα (από έμπνευση) περίοδο.

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 3 Απρίλιος 2009 στις 18:10: Φίλε μου, μάλλον φαίνεται
πως έφταιξες πολύ,
κι από τα μονοπάτια της
πήρες αποβολή......

Μα μην το ψάχνεις άλλο πιά
βγάλτην απ' την καρδιά σου,
άλλο πανέμορφο μωρό
θά 'ρθει στην αγκαλιά σου............

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 3 Απρίλιος 2009 στις 18:19: καλησπερα

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 3 Απρίλιος 2009 στις 18:20: Άσε φίλε Στιχοπλάστη
η καρδιά μου εδιχάσθει
έχω τώρα πια στερέψει
από έμπνευση και σκέψη