ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ





Ήρθε το φθινόπωρο…

Τα φύλλα πέφτουν απ’ τα κλαδιά..

Τα βήματα μου αθόρυβα

άσκοπα μέσα στη σιωπή,

με πάνε σε μονοπάτι άγνωστο

να βρω ένα χαμένο βασίλειο,

κρυμμένο πίσω από τα δένδρα..



Ανήμπορη πια να περπατήσω

σέρνομαι στο μονοπάτι,

που θα με οδηγήσει εκεί ..

Μα βυθίζομαι σιγά- σιγά

στο αδηφάγο έδαφος….



Ποτέ, ποτέ …

Ακόμη και η πιο νοσηρή φαντασία

δεν έχει γεννήσει τέτοια…

          Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ           

Ματιά κεραυνοβόλα έριξες

και όλοι μαρμαρώσανε..

Τι θέλεις τι ζητάς μέσα στη πόλη;

... Ο κόσμος σου είναι μακριά

στην άγρια έρημο.

Εκεί βόσκει ο φόβος σου

και συ τον συμμαζεύεις.

Κατέβα από το άλογο της συμφοράς.

Κατάπιε το σάλιο σου

να υγρανθεί το λαρύγγι σου.

Πνίγεσαι…

Καβάλα πάνω στο άλογο

φαντάζεις…

    Άβυσσος   (2 )

Περιπλανιέται στο σκοτάδι

σε κόσμους άβατους…

Παραμονεύει…

Προσπαθεί να σε πείσει

να πας μαζί της…

Σε θέλει οπαδό της..

Παίζει θέατρο …

Παίρνει τον ρόλο  του Θεού,

Για να ξεγυμνώσει…

Την ψυχή σου..

Να μάθει τα μυστικά σου..

Διαφημίζει προϊόντα..

Πόνου και αδικίας..

Μίσους και εμπάθειας..

Να τα αγοράσεις….

Με τίμημα τον…

Η ανάσα της νύχτας







Ακούγεται κι απόψε

μέσα στη νύχτα…

Το θρόισμα από τα φύλλα

Στων δένδρων τις ψηλές κορφές..



Μια νύχτα που σκεπάζεται

από το σκοτάδι το αχνό…

Σαν μια μικρή ομίχλη

που άφησαν οι σκιές μας..



Τις ακούω να μιλούν σιγά

μην τις ακούσει κάποιο αστέρι..

Γλιστρούν στα δένδρα απαλά

φωλιάζουν μες τα φύλλα..



Η ανάσα από τα τριαντάφυλλα

μεθά ακόμα και το φεγγάρι..

Που νυσταγμένο γέρνει…

Ο Γαλάζιος Πρίγκιπας μου.





Τα κύματα από την παλίρροια σου..

Με άρπαξαν , με πήγαν στον βυθό σου...

Με κράτησαν δυνατά κοντά σου..

Αλλοίμονο τόσο κοντά…..

Που νιώθω την καρδιά σου...



Την ακούω μέσα στο πέλαγος..

Χτυπάει στους βράχους πάνω..

Γλυκό κάνει αντίλαλο….

Αγάπης δυνατό ψιθύρισμα...



Στολισμένη με…

Τα σταφύλια της οργής





Σκέφτηκες ποτέ και δεν είναι αστείο,

τα μικρά αθώα σπουργιτάκια γιατί

να πετάνε αδύναμα, τόσο χαμηλά

την ώρα που ο δυνατός μεγάλος αετός

ανυψώνεται τόσο ψηλά στου

ουρανού το απέραντο γαλάζιο;

Ποιος είναι αυτός που μια φορά

Θα δώσει χάρη… μια κίνηση…

ένα ρίσκο… για την επιβίωση;



Κι αυτοί που…

Οπτασία



Είσαι δω ..κάθεσαι δίπλα μου..

Γυρίζω να σε κοιτάξω και…

Τα μάτια μου χάνονται στο κενό..

Μιλάς…σ’ ακούω…. μα τα λόγια σου

κτυπάνε στον τοίχο σαν ηχώ…



Θέλω να σ’ αγγίξω… το χέρι απλώνω..

Η αύρα σου το τυλίγει απαλά..

Σε νοιώθω τόσο έντονα τόσο που…

Η καρδιά μου δυνατά χτυπά

ακούγεται θαρρείς σόλο το…

Ο Χορευτής του ονείρου





Νύχτα γλυκιά και γω…

Ονειρεύομαι…και πάλι..



Μια οπτασία πλησιάζει.

Ντυμένη στα λευκά….

Δεν περπατά….αιωρείται..

Χορεύει στον αέρα ..

Γλυστραει σαν καπνός..

Γύρω μου τυλίγεται..

Μα δεν με ακουμπά..



Ζαλίζομαι….κλείνω τα μάτια..

Και νοιώθω τον αέρα…

από το στριφογύρισμα του..

γύρω…

Το Όνειρο





Χθες πάλι σ' ονειρεύτηκα

και ήταν ένα όνειρο γλυκό

μα και πικρό μαζί....



Στεκόσουν και με κοίταζες

με αλλοπαρμένο βλέμμα,

πού μέσα του έβλεπα πολλά...



Μα πιο πολύ απ' όλα έβλεπα

τις καταιγίδες που έρχονταν...

Τα χείλη σου σιγότρεμαν...



Μα έμεναν κλειστά , βουβά...

Δεν…

Αταίριαστοι κόσμοι





Ναι! Ξεκουράστηκα όταν ένοιωσα

Την ανάσα σου..

Το σώμα μου έγινε ανάλαφρο όταν

Ο άνεμος πέρασε ανάμεσα από τα

Μαλλιά μου..

Γαλήνεψε η ψυχή μου όταν τα μάτια μου

Γεύτηκαν την ομορφιά..

Όταν το σώμα μου βούλιαζε γλυκά

Μεσ’ της ζωής την θάλασσα..



Ω! τι ευχαρίστηση…τι τιμή…

Να είμαι εκεί…

Να…

Ορφέας και Ευρυδίκη







Μαζεύτηκαν οι μέρες μέχρι..

Νάρθεις να με βρεις…

Μεγάλωσαν οι ώρες ώσπου…

Να νιώσω τις πληγές..

Να τρώνε την ψυχή μου..



Ανίκανη πια να σκεφτώ,

Ποιος είσαι και τι κάνεις,

Αφέθηκα στις Αρπυιες

Στα βέλη τους τα πυρωμένα..

Και τώρα είμαι απέναντι..

στον Κέρβερο περνώντας

την Αχερουσία…

Πόλεμος και ειρήνη



Αφέθηκα στην δίνη του πολέμου

Που μέσα μου κυριαρχεί..



Άφησα τις ορδές των βαρβάρων

να ποδοπατήσουν την ψυχή μου...



Έλα εσύ και ζήσε την ζωή μου ..

Πολέμησε εσύ για μένα..

Φύλαξε την ψυχή μου...



Το χρώμα μου είναι το γκρι..

Σαν τις σκιές των δένδρων..



Τα λόγια μου ακούγονται…

Παγωμένη γαλάζια σκιά

γλιστράς αθόρυβα

μέσα από την καταιγίδα

σαν ψυχρός αέρας..

Με ακολουθείς, όταν δεν μπορώ

να βρω τον δρόμο..



Ίσως έκανα το λάθος να πιστέψω

στον λαμπερό ήλιο που…

Μου υποσχέθηκες..

Έκανα λάθος που σκέφτηκα

στις υποσχέσεις σου ότι,

Πρέπει να μην αφήνω την ελπίδα

να χαθεί..







Αλήθεια πως μπορώ να λειώσω

όλες τις παγωμένες λίμνες

που βρίσκονται ανάμεσα μας;

Ίσως με μια θυσία;

Να πνιγώ ή…

Φθινοπωρινή μελαγχολία

Ξεπέρασαν τα γηρατειά

Τη νιότη..

Δειλά προβάλει το

Γκρίζο δειλινό..



Μακιγιαρισμένο πρόσωπο

Γελάει..

Νομίζοντας πως είναι

Ακόμα τωρινό..



Παντού ακούγονται

Οι μουσικές..

Αντιλαλούν τραγούδια

Από το χθες..



Το σώμα βαρύ και

Κουρασμένο..

Νοσταλγεί παλιές…