προσπάθησα να θυμηθώ

πως ανετράπη ο κανόνας

και φθάσαμε στην έγνοια της ψυχής μας

σε τόσο ίσιο δρόμο

μα τα πικρά μας λόγια γίναν

κομμάτια από άσωτα στιχάκια

που κρέμονται να δέσουν την πληγή τους

σαν να μεγάλωσαν κοντά σε ξένα…

σήμερα έφυγα νωρίτερα

 και το μετρό μου έτεινε

θωπευτικά το χέρι

ταξίδευα όλη νύχτα υποκλινόμενος

σε επινοητικούς διαλόγους

μήπως κυλήσω προς το μέρος κάποιου

καταπονημένου στοχασμού

έλεγες πως θα σ αντάμωνα

χρόνια τώρα

στο  γυάλινο ημίφως

στεφανωμένη με πορφυρά  μαλλιά

ανάμεσα σε πρόσωπα θρυμματισμένα

μα απώλεσα την ομορφιά μέσα στον φόβο

και τα πάθη  σβήνουν σε…

άξαφνα η πόρτα άνοιξε

εμφανίστηκε ο αιώνιος σεβάσμιος ποιητής

κρατώντας την αναπνοή του

μην σβήσουν τα κεριά τ ουρανού

ντυμένος με αιμάτινη στολή

κρατούσε λάβαρα εγκόσμια νοητικά

 μα εκλιπαρούσε  πάντα τον Θεό μαζί του

με πόνο και ντροπή μήπως και δεν τα

καταφέρει και λυγίσει

σκιρτούσε σαν κλώνος

στις πόρτες των σπιτιών και των φυλάκων

αιώνες τώρα

στα…