Διαδρομές στο τρένο

[Ιωαννης]

σήμερα έφυγα νωρίτερα

 και το μετρό μου έτεινε

θωπευτικά το χέρι

 

ταξίδευα όλη νύχτα υποκλινόμενος

σε επινοητικούς διαλόγους

 

μήπως κυλήσω προς το μέρος κάποιου

καταπονημένου στοχασμού

 

έλεγες πως θα σ αντάμωνα

χρόνια τώρα

στο  γυάλινο ημίφως

στεφανωμένη με πορφυρά  μαλλιά

ανάμεσα σε πρόσωπα θρυμματισμένα

 

μα απώλεσα την ομορφιά μέσα στον φόβο

και τα πάθη  σβήνουν σε χέρια αδύναμα

 

σ αυτό το παραλήρημα λοιπόν πως να σε προσεγγίσω

 

 ξημέρωσε,

 

 κ εγώ  ακόμα  περιστρέφομαι

έξω απ' τους κύκλους του φωτός

σε ρυθμό θυμώδη

 

 στο πέρασμα του χρόνου

είδα τους καθρέπτες των σταθμών

να ζεσταίνουν την ψυχή μου

και να χάνονται

 

πάνω στις ατσάλινες συσπάσεις των γραμμών

σε μια οθόνη με αφύσικες διαστάσεις

βλέπω , πως όλος ο πλανήτης φλέγεται

 

κ εγώ μαζί του  σε ανάστροφες τροχιές

διαδρομών

με κραυγές όλη την ημέρα

και με φωτοβολίδες μέχρι το πρωί

 

μα για λόγους διαφορετικούς

 

εγώ δεν είμαι η φωτιά

ούτε και ο άνεμος στην λαίμαργη φυγή του

 

ίσως να είμαι

όπως λέει  ο Λουντέμης

<ένας αποσταμένος ποιητής>

σε ολονύχτιες διαδρομές ονείρων

[Ιωαννης]

καλησπέρα σας,

εύχομαι να είστε καλά

είναι κάποιες σκέψεις 

από τις καθημερινές μου διαδρομές

[Χαράλαμπος Γιαλαμάς]

Γιάννη

με πολύ μαιστρία καταφέρνεις αυτές τις υπόγειες διαδρομές να τις κάνεις υπέργειους αναστοχασμούς με πολύ ευαισθησία και συναίσθηση για το φλεγόμενο κόσμο.

[Παντελής]

καλημέρα σου Ιωάννη,

να είστε καλά,

κάνεις τις καθημερινές νυχτερινές διαδρομές σου,

ποιητικές, με καλό προορισμό και για τον κόσμο.