Αυτός,

είναι ο κυνικός τόπος

του περιθωρίου αλήθειας

που συντηρούν οι σφυγμοί.

Όλες οι επαφές

νιώθονται,

όλες

οι σκέψεις

ξεδιπλώνουν

τα φτερά

ή τις λεπίδες τους

αδιαφορώντας

για τη θέληση.

Όλα τα συναισθήματα,

πάντα και παντού

πιο απροσάρμοστα,

ανοίγουν δρόμους

για μηδενικές βαρύτητες

και όλοι φεύγουν

σχεδόν ολοκληρωτικά.

Για την…

      Σταλαγματιά

Είσαι στων ρόδων τα κλαδιά

Δροσοσταλιάς σταλαγματά

Στα φυλλοκάρδια της νυχτιάς

Μοιράζεις τ` όνομά σου

Τα αγκαλιάζεις  και γελάς

Ζωηρεύεις τη δροσιά σου

Σκορπάς σε κήπους ευωδιές

Στη φύση τ` άρωμά σου .

Ο ύπνος σου ο ελαφρύς

Στοχάζεται  το σέλας

Με τ` όνειρά σου χάνεσαι

Στους γιούς της  Ανδρομέδας.

Χτίζεις γεφύρια τρίτοξα

Σε ποταμούς…

Κι εγιόρτασε μονάχο...

Καντήλι ετριζοβόλαγε

 μέσα στην εκκλησιά του...

Γύρευε το λαδάκι του

έψαχνε τη φωτιά του,

ζητούσε ξαναζήταγε

τον ψάλτη τον παπά του.



Kαι του 'ψελνε η πέτρα

στα…

-ντρίίίν !

-εμπρός, ποιός είναι  παρακαλώ?

-σαλάμ αλέκουμ !

-ποιός είναι  Κυβερνητικέ μου εκπρόσωπε?

-κάποιος Αλέκος που πουλάει σαλάμι !

 …

Μας έμεινε το όνειρο μισό

μη έχοντας πυξίδα ούτε χάρτη

νομίσαμε πως βρήκαμε χρυσό

και τώρα πλημμυρίσαμε στο δάκρυ…

Πάρε το βιολί στα χέρια

κι έλα να…

ΗΤΑΝΕ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ,ΣΥΝΕΦΙΑ ΠΥΚΝΗ ΚΙ ΟΥΡΑΝΟΣ ΤΟΣΟ ΧΑΜΗΛΟΜΕΝΟΣ ΤΟΣΟ ΓΚΡΙΖΟΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΧΕ ΚΑΕΙ ΧΤΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΒΛΕΠΕΣ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΠΑΝΤΟΥ ΜΙΑ ΜΥΡΩΔΙΑ ΑΝΗΠΟΦΟΡΗ,ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗ ΠΟΥ ΣΤΕΓΝΩΝΕ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΕ ΤΑ ΣΩΘΙΚΑ.ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΤΡΙΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΦΟΒΕΡΙΖΑΝ ΕΝΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΟ ΣΚΟΥΠΙΔΟΝΤΕΝΕΚΕ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΑΠΙΟ ΛΑΧΑΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΡΟΙΔΕΨΕΙ ΤΟ ΑΦΥΔΑΤΟΜΕΝΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΤΟΥ.Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΝΙΓΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΣΚΟΝΗ ΤΩΝ…

Πες μου λοιπόν...

Και πέρα

από τις παθιασμένες διαχύσεις μας,

μ' επαφές πάντα,

τι;

Υπάρχει χώρος

για τη δοκιμασία

της εξ΄αποστάσεως σιωπής;

Πόσες,

γι΄αυτό το σκοπό,

διαθέσεις,

έμειναν ζωντανές,

μέσα

σε σμιξίματα

που είχαν

σαν ηθικό αυτουργό

της πείνας τους,

κάτι φοβερες υποψίες;

Μέσα από το Νεφέλωμα

ξεχώρισε η αλήθεια,

και το σωστό συνάντησε

πέρα από την συνήθεια

 …

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μία ζωή ολόκληρη στης γης τα μονοπάτια

έψαξα να ΄βρω τι ζητώ, ποιος είμαι, που ανήκω.

Σκόρπια τη βρήκα τη χαρά, πολύ μικρά κομμάτια

όπου για λίγο μπόρεσα στα χέρια να κρατήσω.

Μία ζωή το άγνωστο το είχα βάλει στόχο

και έριξα τα βέλη μου κι απάνω καβαλάρης

μαζί τους εταξίδευσα…

Κουπλέ

Πωλείται το παρόν

μια πινακίδα ορίζει

κι’ ο νέος στη γωνιά

τη βλέπει και δακρύζει

μα, όποιος προσπερνά

 τη πλάτη του γυρίζει!…

-ακούς πατέρα ?



-τι θέλεις πάλι ζωντόβολο?



-μας προπηλακίζουνε !

...

-με ποιο τρόπο δηλαδή?



-μας μουτζώνουνε !



-μπά !



-μας βρίζουνε !



-σώωπα !



- μας πετάνε και γιαούρτια…

Λιγοστεύει το νερό

στο ποτήρι.

Η γυάλινη κοίτη,

ελέγχει

πιο εύκολα

τη διαφυγή του.

Διψά στο στόμα,

δίψα στο μυαλό,

την ώρα

που μιά θέση στον ήλιο,

στοιχίζει,

ήδη,

ακριβά:

Όλη η έκταση

των δυνατοτήτων,

μαστίζεται

απο ξηρασία

κινήτρων εξ΄αίματος.

-δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα σύντροφε Μπένυ !

-μα γιατί ,αφού το πόπολο στην πλατεία το διαλύσαμε !

-ξαναμαζεύεται όμως !

-ε τότε ας το απασχολήσουμε με κάτι !

-κάτι για να ξεσπάσει…

Προχθές που λες παραμορμολίκιο ξεκατίνιασμα, αποτόλμησα, ένα απέλπιδο μπουκάρισμα! Τι ενεπνεύσθεις, μωρή οπισθομπάνικη εταίρα? Αναγκάστηκα, μετά από καταπιεστική εισήγηση του δουλοπρεπούς μου επιτελείου να ζητήσω οφ δη ρέκορντ ακρόαση, από το λευκογένη Πετρουήλ!

Ωχ! Τσιμπουκόρουφήχρα μου! Σε σκέφτομαι ταπωμένο και επικλινή μπροστά στο δακρύβρεχτο και σε συμπονώ βαθύτατα. Τουλάχιστον η πεφωτισμένη προσέγγιση, επέφερε ποθητό αποτέλεσμα?

«Ναι αμέ, νά το, είπε ο Εωσφορήμ…

ΑΧ! ΚΑΛΕ ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑ

Αχ! καλέ γειτόνισσα,

Για σένα αρρώστησα,

Δε χαλώ το χατίρι σου,

Μα δε με θες για κύρη σου.

Αχ! καλέ γειτόνισσα,

Με το νάζι σου τη ψώνισα,

Δε βγαίνεις στο παραθύρι σου,

Να με κάνεις καλομοίρη σου.

 …

'

Κώστας Μπακλαβάρναλης

Οι ωραίοι …

Μέσα στη ντίσκο τη μοντέρνα

με αρώματα ανακατωσιά,

ο Τζάκ στην πόρτα λέει: ‘’πέρνα’’

ένα ποτό, τρείς μοιρασιά.

Χαμένα χρόνια στην εφηβεία

τρεχαλητό, γαμήσι, βία.

Ποιόν να μιλήσεις να καταλάβει

τότες για ποίηση αγνή,

ότι κι αν πείς ο χοίρος σκάβει.

Μοίρα πού μ’ έριξες; ..στυγνή !

Χρόνια υπόφερνα μαραζωμένος

σε κόσμο ατάλαντο…

Μετά

το λαχάνιασμα,

που έδωσε ήχο,

-Την απαραίτητη γήινη υπόσταση-,

στη σκυταλοδρομία τους,

τα χάδια,

ενωμένα

κι ακίνητα,

φτιάχνοντας αγκαλιές,

προσπαθούν

στα σκοτεινά,

να πνίξουν

αμετάκλητα

το προσωρινό.

'

Νίκος Γκαββοδίας

Στο σούπερ μάρκετ πήγαινα για συλλογή των πόντων

κοπάδι μ’ άλλα πρόβατα που ανάβουνε κερί.

Ήταν η μέρα προσφορά τυριών και περγαμόντων,

(την κάρτα σπίτι ξέχασα) και παγωτών κρικρί.

Περνάμε για Αρμάνηδες μα είμαστε κουρέλια

κοπάδι χίλια πρόβατα τσομπάνης αφανής.

Βοσκούμε οι ρεκλαμόπληκτοι, ψωνίζουμε βαρέλια

που πάμε δεν το σκέφτηκε μήτε ρωτά κανείς.

Με τα δικά σου τα λεφτά χάρος…