ΣΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ ΠΑΝΙΑ ΣΟΥ





Σ' Αγίου την Ξεκούραση

και Αθώου εκει την Σκέψη

πίνω Νερό για μια Ζωή

χωρίς να νοιώθω κούραση

και το Άγνωστο σε Σχέση . . .

Ανέμελα Προσκύνησα Ενέργεια

στο Χώρο στου Σύμπαντος

το Απόφθεγμα και της Πνοής το Δώρο . .

Πρόβα σε Ανώνυμο Χρεώγραφο Αιώνα

και Πίστης μπρος στο Εύλογο

που Ταξιδεύει Πλώρα . . .

Μου Μίλησε το Όνειρο

στου Χώρου την Αξία

και Ένοιωσα το Πνεύμα…

ΑΦΗΝΩ ΣΕ ΔΙΑΤΑΞΗ





Αφήνω σε Διάταξη

του Χρόνου την Ευθύνη

και Κλείνω του Ήλιου

μια στιγμή σε ανέφελη Γαλήνη . . .

Πήρε ο Δρόμος μια Στιγμή

απ' της Ζωής την Άκρη

και γέμισε με Πταίσματα Χαράς

σε κάποιο Δάκρυ . .

Κλείνω σιγά κι αφήνομαι

στου Ουρανού τη Δύνη

σε Πρόσταγμα Ενότητας

και Πρόθεση Ευθύνης . . .

Μια Μελωδία που Χωρά

πέρα απ' την Ευτυχία

σε Πνεύμα του Ορίζοντα

και Χρώμα…

ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ΑΝΕΦΙΚΤΟΥ


Σε Χρόνο του Ανέφικτου
Δοξάστηκαν οι Χάρες
Ενός Θεού Ξημέρωμα
σ' Ανατολής Αυτόφωτης
και Πνεύματος Διαβάτες . . .
Κρύβει ο Ήλιος τ' Όνειρο
σε σχέση Ευλογίας
Σελήνης το Απαύγασμα
και Χρόνου Διαρκείας ! . . .


ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Υ.Γ. ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΚΤΗΚΟ ΣΕ ΝΟΗΜΑΤΑ

ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΡΙΑ





Άνοιξε διάπλατα

ο ουρανός τα χέρια,

χάρισε στη θάλασσα

αγάπης περιστέρια.



Ταξίδεψαν οι θύμισες

σε πέλαγα χαράς,

διαβαίνοντας τα όρια

που φτιάχτηκαν για ‘μας.



Δάκρυσε ο άνεμος

σ’ απανεμιάς μετόχι,

και το νερό ζωγράφισε

με της ζωής τη λόγχη.



Προσπέρασαν το σήμερα

του δρόμου οι εποχές,

έδωσαν το στίγμα τους

σε πύρινες στοές.



Κι…

ΚΙ ΟΤΑΝ Η ΤΥΧΗ !

Στου χρόνου το κυκλάμινο
που ο ήλιος το στολίζει,
σ' αγγίζει απομεσήμερο
όταν η φύση αρχίζει,
ο χρόνος Σαββατόβραδου
διπλά χαντακωμένος
με πρόσχημα που χάνεται
στης Θάλασσας το (μένος).
Κι όταν η τύχη (λούζεται)
από τ' άστρα της καρδιάς σου
τότε η φήμη απλώνεται
στα χρόνια της Ομορφιάς σου ! ...

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΑΚΡΙΒΟΘΩΡΗΤΟ





Μύρισε Καλοκαίρι και ήρθε ο καιρός

όπου ο άνεμος θα νοιώσει σαν θεός,

η μέρα γρήγορα γλυκά θα προσκυνήσει

το άγιο δισκοπότηρο που είχαν ευλογήσει.



Οι άγιοι γοργά θα συναχθούν

σε άλλους τόπους όμορφα θ’ ανταμωθούν,

μια άλλη χίμαιρα θα δώσει τη σοδιά της

για να μην νοιώσουνε το τέλος τα παιδιά της.



Και όταν ο χρόνος ξαφνικά

αλλάξει τη πνοή του,

τότε οι μάγοι θα…

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ







Έκλεισαν του Άδη

οι Πύλες μονομιάς

και το Κακό Σταυρώθηκε

σε Χρόνους Μοναξιάς . . .

Σ' Άγιου το Κατευώδιο

που αφέθηκε στη Γη

και Γνώρισε το Άναρχο

σε δρόμου Προσευχή . .

Οι Ουρανοί Ανοίξανε

σε Γνώση του Καλού

και ο Χρόνος το Σεβάστηκε

σε Πείσμα του Καιρού . . .

Μίλησαν τα Ανώνυμα

που ξέρει η Ψυχή

και Δίνει στα Επώνυμα

σαν σε Διάσταση Μικρή . .…

ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΡΙΑ


Άνοιξε διάπλατα
ο ουρανός τα χέρια,
χάρισε στη θάλασσα
αγάπης περιστέρια.

Ταξίδεψαν οι θύμισες
σε πέλαγα χαράς,
διαβαίνοντας τα όρια
που φτιάχτηκαν για ‘μας.

Δάκρυσε ο άνεμος
σ’ απανεμιάς μετόχι,
και το νερό ζωγράφισε
με της ζωής τη λόγχη.

Προσπέρασαν το σήμερα
του δρόμου οι εποχές,
έδωσαν το στίγμα τους
σε πύρινες στοές.

ΣΤΟΥ ΕΣΩΨΥΧΟΥ ΤΟΝ ΜΥΔΡΟ !





Κλέβω τ' απομεσήμερο

να (σου) Γράψω δυό Κουβέντες

στου Ονείρου τα Τετράστιχα

και της Καρδιάς τους Δέκτες . . .

Την Οπτασία σου Θωρώ

μες του Μυαλού τη Θέση

κι ανοίγω την πόρτα της Ψυχής

αυτής που είχες Διαλέξει . .

Σε Χρόνο που Μεσουρανεί

ο Ήλιος και το Φεγγάρι

Δίνω στο Είναι σου Μορφή

και στην Αγάπη Χάρη . . .

Δώσε μου Συναισθήματα

να σου Χαρίσω Σχέση…