Σε Ένα Πιστεύω Κρίνομαι

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

ΣΕ ΕΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΡΙΝΟΜΑΙ Σε Άγγιξαν στο Δρόμο σου ο Χρόνος και η Μαγεία σαν Όνειρο που Αφήνεται μέσα σε Κάποια Μελωδία . . . Κλείσε τα Μάτια (σου) και άφησε το Νου σου να Πλανιέται σε Χρώματα του Ουρανού και μιας Σκέψης που Κρατιέται απ' της Ζωής το Αύριο σε Πνεύμα Παντοδύναμου και Ανάσας που Πεθυμιέται . . Μες την Καρδιά σου Κρύβομαι να νοιώσω την Ελπίδα που σε Γλυκοφιλά Ανέμελα στης Ώρας μια Αχτίδα . . . Ήλιος είναι τα Μάτια σου που Βλέπουν τη Ζωή σου να ξεπροβάλει απ' το Κενό σε Θέα του Ανίσου . . Μια Ομορφιά σε Κύκλο εκεί που Ακούει στο Όνομά σου Ταξίδι Πεθυμιάς σε Αλαργινό Περπατημά σου . . . Σε Ένα Πιστεύω Κρίνομαι χωρίς να τ' Απαρνιέμαι και στη Ζωή σου αφήνομαι σαν Λογισμός που Ξέρω Κοντά σου να Κρατιέμαι ! . . .