Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιανουάριος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (247)

ΨΑΧΝΕΙΣ ΤΗ ΨΕΥΤΙΚΗ ΧΑΡΑ

Στολίστηκες και ντύθηκες ,

κρέμασες τα χρυσάφια ,

που πήρες σαν πουλήθηκες ,

σε ύποπτα σινάφια .

Ρεφρέν

Ψάχνεις τη ψεύτικη χαρά ,στις ρίζες σαπισμένη ,

που λίγο μένει και κρατά ,σαν πόρνη πληρωμένη ,

αντί αυτή που ξαγρυπνά ,μες της καρδιάς τα κρύφια,

μένει στο χρόνο , δεν γυρνά ,δεν ξέρει από τερτίπια .

Αγάπησες , πληγώθηκες ,

μ’ αυτό δεν είν’ αιτία ,

το ψέμα που φορτώθηκες

και ζεις στην ατιμία .

Ρεφρέν

Ψάχνεις τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 20:21 — 13 σχόλια

Φυσούσες το φεγγάρι για να σβήσει

Φυσούσες το φεγγάρι για να σβήσει

τις νύχτες που σε βρίσκαν μοναχό

κι αρνιόταν τ'όνειρό σου να γυρίσει

της τύχης τον αγύριστο τροχό

Φυσούσες να σκορπίσουνε οι πίκρες

απ'της καρδιάς το γκρίζο ουρανό

και έψαχνες αέρηδες αγύρτες

να σβήσουν της αγάπης τον καημό

Φυσούσες και τ'αστέρια να χαθούνε

τις νύχτες που θολώναν το μυαλό

κι αρνιόντουσαν τα μάτια της να βγούνε

στου ορίζοντα τ'απέραντο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 20:00 — 11 σχόλια

Για λίγο μόνο - 26-11-09

Κατάματα κοιτάχτηκαν για λίγο
στον ίδιο τον καθρέφτη δυο ψυχές
γκρεμίζοντας της μοναξιάς τον πύργο
που έχτισαν οι φόβοι κι οι ενοχές...

Αλήθειες στην ασφάλεια της απόστασης
ίσως και κάποια ψέμματα γλυκά
σκορπίσανε σε όνειρο απόδρασης
του νου φανερωμένα μυστικά...

Φυγή για το ταξίδι που αφήσαμε
στη μέση κάπου εκεί στο πουθενά
για λίγο μόνο κι ύστερα γυρίσαμε
στου πρέπει του σκληρού τη σιγουριά...

Προστέθηκε από τον/την ΕΦΗ -efrosiba στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 19:30 — 8 σχόλια

Καινούργιος χρόνος ξεκινά

Καινούργιος χρόνος ξεκινά

βγήκε ο ήλιος πάλι

στο άδικο που κυβερνά

μην σκύψεις το κεφάλι

Βάλ'απο σήμερα σκοπό

και ξέχασε τα πρέπει

απ'της αράχνης τον ιστό

αλλού ο κόσμος ρέπει

Μάθε από τα λάθη σου

αν θες μια άσπρη μέρα

συμμάζεψε τα πάθη σου

που κλέβουν τον αγέρα

Καινούργιος χρόνος ξεκινά

κοίτα μην σε τρομάξει

σφίξε τα χέρια σε γροθιά

αν θες κάτι ν'αλλάξει

© Copyright, Νικολακάκος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 17:30 — 7 σχόλια

ΑΧΡΩΜΟΙ ΑΛΜΠΙΝΟΙ

Άχρωμοι αλμπίνοι μου στείλαν κατάρα

Το βλέμμα καρφώνω σε τρίχρωμα λαμπιόνια

Θυσία αναίμακτη της νιότης μου τα χρόνια

Σαν σκεβρωμένες χορδές σε φάλτσα κιθάρα

Ταξιδεύει ο νους μου στη χώρα της θλίψης

Μη μ’ ακουμπάς πονάω παντού

Δίνω το σώμα μου μα είμαι αλλού

Σε έχω τόσο κοντά μα μη μ’ απορρίψεις

Συγγνώμη τώρα ζητώ για κάθε μου σφάλμα

Τη σκέψη μου ορίζουν τρισάθλια τελώνια

Ποτίσαν τα κύτταρα με σαράκια αιώνια

Μ’ αλείφεις εσύ των… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 16:02 — 4 σχόλια

επιμηκυνση

Πανω που το ‘χε παρει αποφαση πως τιποτα δε θ' αλλαξει

πανω που σκεφτοτανε νωρις να τα τιναξει

Αφου οσα και αν δοκιμαζε, μαγικα και γιατροσοφια

μεγαλη δε γινοτανε, μα μικρη εμενε και ψωφια.

Ψωφια οσο δεν γινετε, μικρη οσο δεν περνει

τοσο που δυσκολευοτανε στην τουαλετα να πηγαινει.

Για sex εννοειτε βεβαια, ουτε ν’ ακουσει λεξη

αφου οσες φορες δοκιμασε τον ειχαν κοροϊδεψει.

Θυμαται την τελευταια φορα πανω στην ερωτικη τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 12:30 — 9 σχόλια

Ομοούσιος …

*

Άπ την ίδια ουσία πλασμένοι ,

ο γυαλός , το καράβι κι εγώ ,

πριν χιλιάδες αυγές γεννημένο ,

το κοχύλι που ψάχνω να βρώ .

Το κορμί μου πατρίδα φευγάτη ,

ένας μόλος στην άκρη της γης ,

μία πόλη που έσβησε ο χρόνος ,

κάποιας άλλης παλιάς εποχής .

Ξεχασμένη σε κάποιο καρνάγιο ,

η ψυχή μου αιώνες μετρά ,

ενωμένη με κείνο το πνεύμα ,

που μαζί της , δειλά ξαγρυπνά .

Κυκλωμένη με θέλω και πρέπει ,

φυλακή που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 1 Ιανουάριος 2010 στις 10:30 — 10 σχόλια