Χαμένα όνειρα





Άκρη, άκρη πατάω στο γκρεμό…

Δεν μπορείς να με βοηθήσεις...

Αν δεν ζητήσω την βοήθεια σου...

Μόνο…δώσε μου λίγη από την

Σωτηρία…

Λεύτερος κι ανεξάρτητος

Και χύμα κι ασυνάρτητος

Κι αλλόκοτος κι ανάγωγος

Του όχλου αποσυνάγωγος



Καλός της τρέλας…

Τις αλήθειες κάνω χάζι

ψέμματα ασπάζομαι

πότε φρένο, πότε γκάζι

για τις ήττες δε με νοιάζει

νίκες δε χρειάζομαι.





Τους θυμούς που δεν αντέχω

εξορία…

Πάρε το δρόμο που οδηγεί στη λησμονιά

Μήτε «αντίο» μήτε «γεια» να ψιθυρίσεις

Το ‘δα σημάδι πως κακή θα ‘ναι η χρονιά

Γέρναν οι ασφόδελοι και ‘λέγαν θα μ’ αφήσεις

Έκλεψα σπόρους…