επιστολή

[arestis aresti]

Κατάκοπος κάθομαι κάτω απ' τη δροσερή αύρα της χαράς που κάποτε είχαμε αγάπη μου. Κάτω απ'αυτό το δέντρο που κάθομαι σκυφτός, έτσι σε θυμάμαι. Κλείνω τα μάτια και ξαναζώ ότι ζήσαμε, θυμάσαι αγάπη μου? τα όνειρα που λέγαμε ψυθιριστά και υποσχέσεις που ξεστομίζαμε κρυφά, εκείνο το ηλιοβασίλεμα, θυμάσαι αγάπη μου? Πέφτω τώρα στο ξηρό μα συνάμα απαλό χώμα και σ'αγγαλιάζω, έτσι αγάπη μου.

Ας μείνω εδώ αιώνια, το επιθυμώ, έτσι σ'εχω και θα σε έχω για πάντα. Έφυγες, το ξέρω πια έφυγες, μα δεν ελπίζω τίποτα, δεν επιθυμώ τίποτα. Σ' αγγαλιάζω πάλι και μου αρκεί. Κι ας μην σ'έχω. Τι ωραίο δέντρο, τι γλυκά που μυρίζει το χώμα. Έτσι σε έχω και θα σε έχω για πάντα αγάπη μου, νεκρή, παντοτινή και αιώνια.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Πολύ ωραία η επιστολή σου , φίλε Aresti.

Καλό σου βράδυ.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!
Καλο σου βραδυ

[Ειρήνη]

Γλυκόπικρο και από καρδιάς!
Πολυ όμορφο!!!

[Αννέτα]

Πολύ ωραία και αληθινά!!!