===============================

 

Η μοίρα η ανίκητη η σκληρή

αυτή που κυβερνά στη δυστυχία,

πατάει τους θνητούς η μοχθηρή

ως να γνωρίσουν τη λιποψυχία …

 

Άμα ποτέ σου δεν την έχεις ανταμώσει

δεν ξέρεις της αβύσσου τη ματιά,

σε μιά στιγμή μπορεί να σε σκοτώσει

για πάντα να χαθείς μες τη φωτιά …

 

Άμα δε σ’ έχει αγγίξει η σκληράδα

εάν η μοίρα σου καλή έχει γραφεί,

μπορεί να πείς και καμιά κουτουράδα

ως που να δείς την άλλη τη γραφή …

 

Ποτέ μην προκαλείς την καταχθόνια

την μοίρα την ανίκητη σκληρή,

γιατί αν βρεθείς στ’ ανίσχυρα τα πιόνια

ξανά το χείλι σου δεν θα χαρεί …

 

====================================

 

Προβολές: 78

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 20 Ιούνιος 2011 στις 23:21

*

Eκείνη  λοιπόν  η Ανώτερη δύναμη  που  αναφέρεσαι  ... και  περεπιπτόντως  με  βρίσκει με  απολύτως  ταυτόσημη  άποψη, μας  έχει εφοδιάσει  επαρκώς εκτός  των  άλλων  για τα ως  προς  το  ζειν  η  το επιβιώνειν - ανάλογως  των  εκάστοτε  συνθηκών - και  με  "Νουν"  ...
ούτως  ώστε  να  είμαστε  συν-δημιουργοί  της "πραγματικότητας" μας  ...
εάν  τον  χρησιμοποιήσουμε  απλώς  ... πόσο  μάλλον  εάν  τον 
αξιοποιήσουμε  κιόλας  .... κάποιοι  που  τα  κατάφεραν - ο  γράφων 
εξαιρείται - μεγαλούργησαν κιόλας ...

 

Σχετικά  με  τισ  ταμπέλες  ασφαλώς  και  δεν  υπάρχει  αμφίδρομη  σχέση  ... πχ  δεν  πιστεύω  στην  μοίρα  ...  άρα είμαι  θαρραλέος  ... ξέρεις  όμως  κάτι  ... εδώ  πρόκειται γιά  στάση  ζωής  ... και όπως 
έλεγαν  και  στο  όμορφο  χωριό  μου, kάποιοι  σοφοί  γέροντες
θυμόσοφοι  ...  και  ο Άγιος  φοβέρα  θέλει ... μη  εξαιρουμένου  ακόμη 
και εκέινου  του  κισμέτ ...  

 

Κισμέτ  και  πεπρωμένο  μου , πορεία  της  ζωής  μου ,

παίζεις  μαζί  μου  και  γελάς  στην  πέτρινη  αλάνα ,

απ`  τη  κορφή  του  κύματος , στην  άβυσσο  με  ρίχνεις ,

σ` ένα  μόνο  βλεφάρισμα  αλλάζουν  χίλια  πλάνα .

 

Μετέωρος  αφήνομαι   σε  ότι  μου  συμβαίνει ,

ελεύθερος  σαν  άνεμος  γυρίζω  στον  πλανήτη ,

χωρίς  συμβατικούς  φραγμούς  να  με  περιορίζουν ,   

κάθε  λιμάνι   γίνεται   πατρίδα  μου  και  σπίτι . 

 

Αφιερωμένο ...

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 20 Ιούνιος 2011 στις 23:29

#

Σαν  ζεις  μες  την  ανεμελειά

μοιράζεις φούμαρα  και  ιστορίες ...

μα  σαν  θα  σκάσει  η  πρώτη  καρπαζιά

πάνε  περίπατο  οι  θεωρίες ...

 

Και  μετά ; ... so what ? ...  όλοι πεφτουν !!! ... σημασία έχει ποιός σηκώνεται και συνεχίζει ... απλά ...

 

Παρέλυσα  στο  φίλημα  της  ταραντούλας  ... όμως  είμαι  ακόμα  εδώ  ... remember ? ...

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 21 Ιούνιος 2011 στις 1:12

Ανεξάρτητα  από το αν συμφωνείς πέρα για πέρα ή διαφωνείς το ποίημα είναι καταπληκτικό!!!!

 

Πάντως το να το αγγίζεις, είναι τολμηρό....!!!!

 

Ομολογώ ότι είναι αυτά που δεν θέλω να σκέφτομαι!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 21 Ιούνιος 2011 στις 1:15
Σχόλιο από τον/την Liontas στις 21 Ιούνιος 2011 στις 5:00

"Άμα ποτέ σου δεν την έχεις ανταμώσει

  δεν ξέρεις της αβύσσου τη ματιά..."

 

Πολύ ωραίο ποίημα και βαθιά ανθρώπινο, ιδιαίτερα το δεύτερο και το τέταρτο τετράστιχο.

 

Για το θέμα της μοίρας...

 

Του ριζικού μας κύριοι

 αν είμαστε ή όχι,

 ή αν πιαστήκαμε εξαρχής

 στης μοίρας την απόχη

 

 πώς τάχα θα βεβαιωθεί

 αυτός που το ρωτάει;

 Είμαστε ό,τι πράττουμε,

 κι αυτό, θαρρώ, μετράει... 

 

 

 

 

 

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Ιούνιος 2011 στις 7:43

Καταπληκτικος οπως παντα!!!

Καλημερα φιλε στιχοπλαστη

Σχόλιο από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 21 Ιούνιος 2011 στις 10:22

Η μοίρα η ανίκητη η σκληρή

αυτή που κυβερνά στη δυστυχία,

πατάει τους θνητούς η μοχθηρή

ως να γνωρίσουν τη λιποψυχία …

Ωραίες σκέψεις...

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 21 Ιούνιος 2011 στις 11:28

Φίλε μου

είναι όλο καταπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Απ' όποια πλευρά

και να το βλέπει κανείς,

οι δύο πρώτοι στίχοι

είναι,

κατά τη γνώμη μου,

τρομεροί!!!!!!!!!!!!

 

 

 

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 21 Ιούνιος 2011 στις 11:50

.

Εκπληκτικό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Άμα ποτέ σου δεν την έχεις ανταμώσει

δεν ξέρεις της αβύσσου τη ματιά,

σε μιά στιγμή μπορεί να σε σκοτώσει

για πάντα να χαθείς μες τη φωτιά …

 

Καλό σου μεσημέρι !

 

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 21 Ιούνιος 2011 στις 16:01
Εξαίσιο ............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services