Κάθομαι εδώ στο δωμάτιο μου. Κοιτάω τα καινούργια έπιπλα μας. Ήρθαν κι αυτά μαζί με τις αλλαγές στην ζωή μας. Κοιτάω τους τοίχους. Πόσο άσπρο έχουν? Λες και προσπαθεί να καλύψει κάτι τόσο πολύ άσπρο.
Όμως όσο άσπροι κι αν έγιναν, εμένα δεν με ξεγελάνε. Απορρόφησαν τόσο πολύ δάκρυ και απόρριψη που ξέρω ότι αυτή η άσπρη επιφάνεια τους δεν είναι τίποτε άλλο από μια κάλυψη για να μην αποκαλυφθεί η μαυρίλα μιας λυπημένης ψυχής.
Δεν με ξεγελάνε εμένα οι τοίχοι. Καλύπτουν συνομωτικά τόσα πολλά, λόγια και σιωπές άλλων και δικών μου, τόσα πολλά μυστικά και σκέψεις μου, τόσο πολύ σκοτάδι και φόβο που στο τέλος δεν άντεξαν και ψηλά σε κάτι γωνιές εμφανίστηκαν ρωγμές.
Το κρεβάτι μου τρίζει, πάντα έτριζε. Αυτό δεν το φοβάμαι.
Με κράτησε και με καθοδήγησε σε μονοπάτια ονείρων, την περίοδο που κανείς άλλος δεν το έκανε.
Το παράξενο όμως είναι ότι πάντα επιστρέφω σε αυτό το δωμάτιο. Γιατί?
Ίσως επειδή σύμφωνα και με τα λόγια κάποιου, το οικείο δεν μας τρομάζει. Ίσως. Ίσως όμως και να 'ναι η σιγουριά που μου προσφέρει. Ότι θα συνεχίσει να με φιλοξενάει γλυκά στα πιο θλιβερά "γιατί" μου, στα πιο οργισμένα ξεσπάσματα μου και στις πιο χρονοβόρες σιωπές μου.

Προβολές: 31

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 17 Ιούλιος 2011 στις 21:33

Ωραιο το πικραμενο σου!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Manuel Adams στις 17 Ιούλιος 2011 στις 23:53
πάρα πολύ ωραίοοοοο!!!μπράβοο!!!
εύχομαι -όσο και ελαφρώς θλιβερό αν είναι - να συνεχίσεις και να συνεχίσουμε να χουμε αυτήν την ασφάλεια του δωματίου μας...
Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 18 Ιούλιος 2011 στις 14:50

Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Ας είναι ευδιάκριτες πάντα,

αυτές οι ρωγμές στους τοίχους...

 

Καλό σου μεσημέρι Αρέστη...

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 19 Ιούλιος 2011 στις 7:51

.

Πολύ καλό !!!!!!!

Το κρεβάτι μου τρίζει, πάντα έτριζε. Αυτό δεν το φοβάμαι.
Με κράτησε και με καθοδήγησε σε μονοπάτια ονείρων, την περίοδο που κανείς άλλος δεν το έκανε.

 

Την Καλημέρα μου !

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 19 Ιούλιος 2011 στις 14:31

εγώ χωνόμονα κάτω από τις κουβέρτες, μα τώρα δε το κάνω,

ξέρω δεν αλλάζει τίποτα.

 

καλό μεσημέρι.

 

Σχόλιο από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 19 Ιούλιος 2011 στις 20:16
Απορρόφησαν τόσο πολύ δάκρυ και απόρριψη που ξέρω ότι αυτή η άσπρη επιφάνεια τους δεν είναι τίποτε άλλο από μια κάλυψη για να μην αποκαλυφθεί η μαυρίλα μιας λυπημένης ψυχής.  Όμορφη βιοματική παράθεση σε λευκό φόντο!!
Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 19 Ιούλιος 2011 στις 21:59

Αυτό το δωμάτιο μάλλον υπάρχει για όλους μας....!

Πολύ ωραίο!!!

Σχόλιο από τον/την arestis aresti στις 20 Ιούλιος 2011 στις 1:45
σας ευχαριστω όλους

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services