Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική. Ο καθένας δεν ήξερε τι να κάνει σε αυτό το περιβάλλον. Όλοι όμως ήταν επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτό που είχαν να αντιμετωπίσουν, παρόλο που δεν ήξεραν τι είναι αυτό. Όλοι ήταν καθισμένοι και περίμεναν να δουν πως θα συνεχίσει εκείνη η ατελείωτη νύχτα. Και πράγματι ήταν ατελείωτη. Οι ώρες ήταν σαν μισές μέρες, και το τικ – τακ του ρολογιού ήταν αυτό…

Θα ήτανε πρωί, πολύ νωρίς, δεν είχε βγει καν ο ήλιος. Φαινόταν, όμως, η λάμψη του πίσω από τα βουνά του χωριού. Με ξύπνησαν οι δυνατοί ήχοι από το σπίτι του. Σηκώθηκα και πήγα στο παράθυρο να δω. Δεν είδα τίποτα. Όλοι οι δρόμοι και οι αυλές άδειες. Μόνο ο ήχος από τα πουλιά που μόλις ξυπνούσαν, ακουγόντουσαν σ' αυτό το κρύο πρωινό.

Γύρισα πίσω στο κρεβάτι να κοιμηθώ, μα μόλις άρχισα να κλείνω, σιγά – σιγά, τα μάτια μου, άκουσα πάλι τον ήχο αυτό. Ήταν πολύ…

Έχει ησυχία,

Είμαι μοναχός,…

Ήθελα μια μέρα να στο πω.

Ήθελα μια μέρα να το ξέρεις.…

Γιατί να ζω, σ΄ αυτήν την ζωή,

αφού δεν μου προσφέρει τίποτα,

μόνο καημό, πόνο πολύ επιθυμίες και σκέψεις στο μυαλό,

για κάποια που είναι 'δω,

μα δεν με βλέπει…

Η ζωή είναι περίεργη και άδικη,

το ξέρω το βλέπω το ζω.

Η ζωή είναι ένα ψέμα,…

Τελείωσε η μέρα η θλιβερή,

μ' όσα κακά και αν είχε,

που έκανε να κάμει εμένα χάλια μια ψυχή,

με όσα λόγια άσχημα, θλιβερά που μ' είπε.…

Θέλω να σε δώ

Κάθε ώρα, είμαι σαν φυτό,

άλλο δεν μπορώ χωρίς εσένα,

θέλω να σε δώ.

Θέλω να…

Ξύπνησα, πρωϊ πρωϊ,

σε ένα δομάτιο σαν αδειανό,

και σαν δίπλα μου κοιτώ,

τι να δω;…

Είμαστε λέει, τα δύο μας απέναντι από τοπίο μαγικό,

Πω, πω, τι όμορφα που είναι,…

Περπατώντας σ’ ένα δρόμο άγνωστο θαρρώ,…

Περπατούσα μοναχός στο πάρκο,

βαρεμένος και κουρασμένος από την δουλειά,

σιγά-σιγά προχωρούσα μήπως βρω κάτι,

μήπως και με ξεκουράσει.

Και όπως σιγοπερπατούσα, είδα ένα άδειο παγκάκι,

ήτανε μικρό,στη γωνία και καθαρό,

κόντεψα λιγάκι, έτσι, για να το δώ…