Μες  τα φθαρμένα μου παπούτσια  τριγυρνώ

 μέσα στης πόλης τα στενά Σάββατο βράδυ

κάπου να νοιώθω το φεγγάρι αναζητώ

για με φοβίζει η νυχτιά και το σκοτάδι

Ζωσμένος  βρίσκομαι με νάιλον μπουφάν

που έχει χτυπήσει η βροχή και ο αέρας

κουλουριασμένη η ψυχή με σελοφάν

να αποζητάει σαν τρελή το φως της μέρας

 Σε ένα μου σπίρτο  προσπαθώ να στηριχθώ

κάνε  το θεέ μου να ανάψει το τσιγάρο

μες τους καπνούς απ’το…

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που μάχονται τον Άδει

τουφέκια αρματώνονται  και βλέπουν στο σκοτάδι

απόκοτος της λευτεριάς ο Φώτος  ο Τζαβέλας

μια φάρα που είναι αθάνατη γενιά της φουστανέλας

αν πας απάνω στα βουνά αν κάνεις για το Σούλι

θα στέκεται αγέρωχος φυλώντας καραούλι

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στο χάρο δε λυγίζουν

βάζουν τα στήθη τους μπροστά δεν τον υπολογίζουν

μια φάρα που είναι αθάνατη γενιά της φουστανέλας

όταν…

Πάχνη χρυσόσκονης ,τα όνειρα τυλίγει

πρόσθετο βάρος και χωλαίνει η φτερούγα

χαροπαλεύει χρόνια τώρα η πεταλούδα

ψάχνοντας να βρει του παράδεισου αντικλείδι

Ο Aλαφροΐσκιωτος σιχαίνεται τα δώρα

τη φορεσιά του τη διαλέγει απ΄το πανέρι

ήρθε σα σίφουνας μια μέρα καλοκαίρι

και μολογάει κάθε φορά που βλέπει μπόρα

Ελάτε όξω στη βροχή και μη σας νοιάζει

το μεταξένιο  νυφικό άμα βαρύνει

να μη του βάλετε ποτέ…

https://www.youtube.com/watch?v=v-FPPeo5Y9Y&feature=related

Τον πήρανε χαράματα την τσίμπλα είχε στο μάτι

να πάει να σβήσει τη φωτιά προτού να απλωθεί

παιδί δεκαεξάχρονο το βγάλαν τρομοκράτη

γιατί είχε βάλει στο μυαλό να αντιπαραταχτεί

Παράλληλα αντίθετοι των δυο παιδιών οι δρόμοι

δίπλα στο άγχος για το βιος σε απέναντι γωνιά

του ενός περίσσευε…

Κομματιασμένη Πατρίδα

Όταν σκεπάζανε τον ήλιο και τα αστέρια

και από τη θάλασσα ξέπλεναν το αλάτι

μας ξελογιάζανε ψεύτικα καλοκαίρια

αυτοί μπροστά και εμείς τραβιόμασταν στην άκρη

Όταν τα δέντρα μας τα κόβανε απ΄τη ρίζα

και τα σπαρτά μας τα ποτίζανε με αίμα

βάφανε ελεύθερα τα όνειρα μας γκρίζα

και μας ταξίδευαν με οδηγό το ψέμα

Όταν ποιήματα έντυναν νόθοι στίχοι

και οι ποιητές απολάμβαναν τους…

Όποιος προσμένει  χαραυγή σκοτάδι θα ανταμώνει

αν δεν κινήσει μοναχός στου ήλιου τα χωράφια

το πνεύμα το αδόκιμο μαύρη σκλαβιά ζυγώνει

θαρρεί μαζεύει  λούλουδα μα ζώνεται με αγκάθια

Όποιος περνιέται αθάνατος ζωή δε θα αντικρύσει

ο χρόνος γίνεται οχιά δαγκώνει σε μουδιάζει

έρμαιο ο νου σου καταντά  σε  αυτό το αλισβερίσι

ο νιος κρυμμένος γέροντας στο θάνατο πλαγιάζει

Όποιος ζητά την Άνοιξη ,Χειμώνας τον…

Φθαρμένο είναι το σώμα σου

μα ολάκερη η καρδιά σου

θαρρείς και κάτι σ’άγγιξε σημάδι θεϊκό

τα ξύλινα τα πόδια σου

γοργό βήμα σου δίνουν

και σαν αγρίμι χύνεσαι οσάν αερικό

Τα μάτια σου δε βλέπουν φως

και όμως εμάς μας βλέπεις

έχεις μιαν άλλη αίσθηση σαν κάτι μαγικό

η μοίρα όταν σε χτύπησε που ήσουν παιδί ακόμα

με δύναμη σε γέμισε σου βρήκε γιατρικό

δύναμη που πλημύρισε για πάντα τη ζωή σου

κάποιοι την…

Ανέβηκα πάνω σε μια βουνοκορφή

κούρνιασα σε αετοφωλιά

είχα στη χούφτα φυλαχτό σπυρί

να ταξιδέψει στο βοριά

 …

Κοιτάς  στα μάτια το παιδί σου

στέκεται ορθή μπροστά σου ολόκληρη η ζωή

ένα χαμόγελο του έχει γιάνει την πληγή σου  

και καθαγιάζει τη φθαρμένη σου ψυχή

Ένα του νεύμα το χρυσάφι όλου του κόσμου

μια αγκαλιά του η πιο μεγάλη ευτυχία

μοσχοβολάει στο άγγιγμα του άρωμα δυόσμου  

το πρώτο κλάμα η πιο μεγάλη δοξασία

Στέκεις για ώρες το κοιτάς στέκει και ο χρόνος

Άγιο πνεύμα νοιώθεις κοντά σου στο πλευρό σου

οι…

Δε θα ξεπλύνουν τις πληγές τα δάκρυα στα μάτια σου

δε  θα κωλύσουν οι ευχές τα διάσπαρτα κομμάτια σου

δε διώχνονται τα λάθη σου μονάχα στη συγνώμη σου

δε ξεκουράζεται η ψυχή στο καθαρό σεντόνι σου

Η αντίδραση σου φορεσιά ,φωτιά συνοδοιπόρος σου

στο ανάθεμα  δεν ξόφλησες δεν πλήρωσες το φόρο σου

δεν κρύβεται η απόκρυψη μες στα ασημένια ράσα σου

οι χρυσαφένιες προσευχές  απτήν καυτή ανάσα σου

Αν είσαι αετός ψηλά…

Υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν την Ιθάκη

και κάποιοι  άλλοι που έρχονται στην διαδρομή

στα πρωτοβρόχια γυρίζουν πίσω στο παλάτι

και ξαναρχίζουν μόλις κοπάσει η βροχή

Τζόγος δεν είναι με χαρτιά σημαδεμένα

μονά ζυγά ότι και  αν κάτσει θα σωθείς

με μια κουβέρτα τα όνειρα σου σκεπασμένα

στην πρώτη μπόρα θα τρέξεις κάπου να κρυφτείς

Στιγμές πλασάρεσαι σαν άγριο θηρίο

τάσεις που στέλνει ο μετασχηματιστής

όταν σε…

Πίσω από το τζάμι  το θολό

κοιτάζεις  μήπως βρεις μια ηλιαχτίδα

δεν είναι η μπόρα που τρομάζει το μυαλό

μα τι θα δεις μόλις κοπάσει η καταιγίδα

Στα μονοπάτια μιας τυφλής διαδρομής

κάποιοι  αφέθηκαν να τριγυρίζουν μόνοι

και όσο παλεύεις για φωτιά να ζεσταθείς

αυτοί πορεύονται με φορεσιά το χιόνι

Δεν είναι μόνο τα βασίλεια ψηλά

είναι το ψωμί ψηλά στον πεινασμένο

ζωή είναι για το σκλάβο να ξεφύγει απ’τα…

Είναι ο χρόνος σαν κερί που εξαφανίζεται

λιώνει στη φλόγα πάλι πίσω δε γυρίζει

και  όσο η σκέψη βουβή θα στέκεται και βασανίζεται

σπόρος στο χώμα διώχνει το χθες και ξαναρχίζει

Δεν είναι ο θάνατος του κόσμου η συντέλεια

ζωή που χάνεται μια νέα ζωή θα αρχίσει

δίπλα στο δάκρυ είναι  το χαμόγελο μια νομοτέλεια

και αν μένεις στάσιμος ο χρόνος φεύγει θα συνεχίσει

Είναι η ψυχή σου του ονείρου πεταλούδα

και ας την…

Χθες το πρωί πρώτη φορά πήγα να κυνηγήσω

ντύθηκα σενιαρίστηκα και πήγα για τον κάμπο

είπα στα άγρια ένστικτα και εγώ να εντρυφήσω

φούμο στη μάπα έβαλα έγινα ίδιος ράμπο

Μαζί με τον κουμπάρο μου  χαράματα κινήσαμε

έτσι γιατί του το έταξα μια μέρα πως θα πάμε

τα γυναικόπαιδα και οι δυο πριν φύγουμε φιλήσαμε

τους δώσαμε υπόσχεση μπεκάτσα πως θα φάμε

Μαζί μας πήραμε σκυλιά πουλιά για να φερμάρουν

πήραμε και το gps…

Ξύπνημα πρωινό ,άγριο ,κατακαλόκαιρο –δροσιά ακριβοθώρητο το δώρο του χειμώνα

νιρβάνα ύπνου ακόμα αντηχεί

σκόρπια λεπτά θολώνουνε ,ανάμνησης ,σκέψης παλιάς

 κάστρα που φτιάχτηκαν και γιγαντώθηκαν τα περασμένα χρόνια

κει στο παράθυρο γωνιά χώρος ελεύθερος στο άδειο το περβάζι

ένας σπουργίτης έφηβος πάνω στην κάψα της ζωής

με τάσεις αυτοκτονικές εκεί που λίγο πριν φώλιαζαν τα  γατιά

τους ρίχνει βλέμμα αδιάφορο περί άλλων…

Φτιασιδωμένη ζάχαρη δεν ακουμπάει το μέλι

μήτε τα πέντε τάλαρα δε φτιάχνουν μια λαχτάρα

αν φυλακίζεις πως θαρρείς θα κλέψεις την καρδιά της

κουφάρι θα έχεις στο πλευρό αν η καρδιά δε θέλει

τα αγκάθια και αν τα πότιζες και λίπασμα τους ρίχνεις

αγκάθια παραμένουνε δε γίνονται γιρλάντα

άμα δεν το έχει η ψυχή όσο και αν επιμένεις

δεν κάνουνε ούτε οι φωνές μήτε η μαγκιά το άντρα

όσο και αν κάνεις προσευχές και ανάβεις και…

Έχει η αγάπη μια πόρτα ανοιχτή

μονάχα ολόγυμνός  εκεί περιδιαβαίνεις

βλέπεις να γιάνει κάθε αγιάτρευτη πληγή

στη γέννα εκεί  όλη η ζωή δεν την καταλαβαίνεις

Είναι ο βοριάς το ανεμοσούρι  δυνατό

τούτος  ο άνεμος τα κόκκαλα παγώνει

μα αν αγαπάς δε συλλογίζεσαι καιρό

και κουλουριάζεσαι να ζεσταθείς στο χιόνι

πώς να μπορείς να σεργιανάς στους ουρανούς

χωρίς φτερά και δρόμοι δίχως σημαδούρα

και να πετάς να…

Όσο υπάρχει και ένα μάτι που δακρύζει

και ένα παιδί που δεν προσμένει χαραυγή

με βιά ο αγέρας τα κλωνάρια θα λυγίζει

και θα σκορπάει  τους καρπούς σάπιους στη γη

Όσο θα χάνεται του κόσμου η ελπίδα

μαζί θα χάνεται και η δόλια σου ευχή

δεν το ορίζει το όνειρο καμιά πατρίδα

ούτε θεό δεν ξεχωρίζει η προσευχή

Όσο θα πνίγονται στο αίμα τα βλαστάρια

τόσο ριζώνει το κακό μες την ψυχή

τα περιστέρια…

Είμαι ο Πητ απ’τό Σουδάν

φορώ ένα βρόμικο μπουφάν

ότι μπορεί να καλυφτεί

αφού το δέρμα έχει φθαρεί

 Κει στο φανάρι είμαι μπρος

εκεί με ξέχασε ο θεός

ξέρω λερώνω τη βιτρίνα

και σας χαλάω τη  ρουτίνα

 Μη χαραμίζετε ευχές

έχω αγιάτρευτες πληγές

αφού δεν είμαι χριστιανός

πώς να γυρέψω να βρω φως

 Στο ένα χέρι έχω κοντάρι

στο άλλο κρατάω ένα σφουγγάρι

σας καθαρίζω το…

Στοιβάξανε τα όνειρα σε μια κουτσή πιρόγα

ολοχρονίς ετοίμαζαν ετούτο το ταξίδι

πρώτος να μπω μες στη σειρά να δώσω το σανίδι

μου έψελναν επικήδειο και φώναζα ευλόγα

Κόκκινα τριαντάφυλλα μου φέραν απτα ξένα

περήφανα τα μάζεψα μου τα έδωκε ο κύρης 

ένοιωθα ο δόλιος πως με αυτά θα γίνω νοικοκύρης

τα αγκάθια τώρα πως θα βγουν αλλοίμονο σε μένα

Μου το λεγαν ο διάολος έχει πολλά ποδάρια

γλυκύς μεταμορφώνεται σαν…