Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,539)

Μια σπηλιά θαλασσινή

Μια σπηλιά θαλασσινή

Του Γιάννη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 26 Αύγουστος 2010 στις 9:30 — 7 σχόλια

Η ζωή μου είναι μια μικρή πλατεία που κάποτε γελούσαν δυνατά μέσα στη νύχτα κάτι ιδρωμένα πιτσιρίκια..

Είναι μια πένα ταπεινή που υπηρέτησε στα χέρια μου σαν ξίφος,πολεμώντας μέχρι τέλους μια αδίστακτη Πραγματικότητα..

Είναι ένα πεζούλι χαμηλό με θέα χίλια άστρα..

Μια φθινοπωρινή μελαγχολία σ'ένα δάσος που μιλούσε..

Είναι τα φώτα στο λιμάνι που αγκαλιάζαν τα καράβια και τα τραγούδια που μιλούσαν για ταξίδια μακρινά..

Είναι τα μαύρα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 25 Αύγουστος 2010 στις 16:58 — 2 σχόλια

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟ ΦΕΓΓΑΡΙ (15η Συλλογή)

Σε ποιά πανσέληνο απόψε ν' ακουμπήσεις ,

όλους τους πόνους της καρδιάς και της ψυχής ,

κάτ' απ' το φως της διάλεξε ν' αφηγηθείς ,

με ανακούφιση τα δάκρυα ν' αφήσεις .

Είναι μαγεία της πανσέληνου το φως ,

πέφτει στα μάτια ,την ψυχή σου αγκαλιάζει ,

τρέχει στις φλέβες κι η καρδιά αναγαλλιάζει ,

σαν αδερφή που δώρο κάνει ο ουρανός.

Σ' ένα ποτήρι την πανσέληνο θα πιώ ,

να μείνει μέσα μου αιώνια - για πάντα ,

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 25 Αύγουστος 2010 στις 8:22 — 8 σχόλια

Κρατίνιο πνεύμα...

Μέσα απ' τον πόνο, εύκολα βλέπουν οι άνθρωποι,

την Τέχνη άνετα και το ταλέντο εκεί, αναγνωρίζουν.

Μέσα μονάχα από δράμα κι από σπαραγμό,

βλέπουν αυτό που στην ψυχή σου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 24 Αύγουστος 2010 στις 22:00 — 15 σχόλια

ποιος μου πηρε το ταβανι.

Επεσα παλι στο βυθο

και δε μπορω να κοιμηθω

απ’ τα σουβλακια.

Ψαχνω αδικως το ταβανι

μα εκεινο βολτες κανει

απ’ τα σφηνακια.

Ποιος ακουει τ΄αφεντικο

αν δεν ειμαι στις οχτω

φρεσκος και σωστο περδικι.

Θα φωναζει όπως προχτες

που μου ριχνε κεινες τις μπηχτες

οτι του βρομαω τζατζικι.

Δε μπορω να κοιμηθω

στο Μορφεα να αφαιθω

εχω καουρα.

Φταινε οι μπυρες τα σφηνακια

το τζατζικι τα σουβλακια

τα σιροπιαστα? Τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 24 Αύγουστος 2010 στις 20:00 — 12 σχόλια

επιστολή

Κατάκοπος κάθομαι κάτω απ' τη δροσερή αύρα της χαράς που κάποτε είχαμε αγάπη μου. Κάτω…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την arestis aresti στις 24 Αύγουστος 2010 στις 18:54 — 4 σχόλια

Είπα να πιω τον πόνο μου (μελ )

Είπα να πιω τον πόνο μου

απόψε άσπρο πάτο

που μου'κλεβε το χρόνο μου

και μου 'σκαβε το λάκκο

Να ζαλιστώ και να χαθώ

μες το βαθύ σκοτάδι

εσένα να απαρνηθώ

που μ'άφησες ρημάδι

Ο μεθυσμένος μου καημός

πίκρες πολλές ν'αντέχει

κι αυτός ο γκρίζος ουρανός

δάκρυα να μην έχει

Είπα να πιω τον πόνο μου

που τόσο με χαλάει

που μπήκε μες τον κόσμο μου

και τ'όνειρο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 24 Αύγουστος 2010 στις 16:00 — 10 σχόλια

Η γατούλα η ξεσάλω

Λίγο λίγο το κουκούλι

βγάζω από την κεφάλα

μπας και βρω κανένα μπούλη

να τον πάρω στην αγκάλα.

Ξαναβγαίνω εις τη γύρα

σαν πολύ έμεινα ρέστη,

η μουράτη σκαντζοχοίρα

ναι, ναι ναι, πάλι Ανέστη.

Δεν χωράει το καπίστρι

στης γατούλας τη μουσούδα,

θα το ρίξω το αγκίστρι

και ας πιάσω και αρκούδα.

Αρρεν να 'ναι κι ό τι νά ναι

χιμπατζής. ουραγκοτάγκος

ιοκτόνα να με φάνε

βρε δε γίνεται κι ο πάγκος.

Η γατούλα η…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 24 Αύγουστος 2010 στις 11:29 — 13 σχόλια

Πρόσωπα σε σκοτεινό καθρέφτη.

Γύρισαν ξανά μέσα στη νύχτα,οι ιστορίες του θάρρους και του καημού..

Το ξίφος που έγινε λουλούδι και μια μορφή που έμοιαζε με το Χριστό,στο βρεγμένο παράθυρο ενός τρένου πριν απο χρόνια πολλά..

Ο Φύλακας των Βιβλίων ξέρει τους λαβύρινθους των ιδεών,το φοβερό αμάρτημα του ανθρώπου να συλλογάται και να φαντάζεται,αλλάζοντας τον Κόσμο.

Μέσα στη ζάλη της νύχτας ονειρεύομαι τον θάνατο σαν μια τεράστια κενή βιβλιοθήκη..

Ο Αλντεμπαράν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 24 Αύγουστος 2010 στις 2:35 — 4 σχόλια

ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΜΟΥ

ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΜΟΥ

Το δράμα μου στη Παναγία λέω,

και απελπισμένα κλαίω,

στάζουν οι πληγές μου αίμα,

με παρέσυρε το ρέμα.

Ν’ αρχίσω να χαμογελάω,

Τίμιο Σταυρό φυλάω,

η ψυχή μου μαύρο ρούχο,

με τις αμαρτίες που ‘χω.

Τα μεγάλα μου τα πάθη,

σα στεφάνι με αγκάθι,

όλο θέλω να ξεφύγω,

μ’ έχω το κουράγιο λίγο.

Με θεία κοινωνία στα χείλη,

κι αναμμένο το καντήλι,

να με δω και με πιο ωραίο,

στον Ιησού τον Ναζωραίο.

+… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 23 Αύγουστος 2010 στις 11:00 — 16 σχόλια

Έρωτας και θάνατος

Το χθες μα και το σήμερα

εικόνες του θανάτου,

η νύχτα μόλις έφυγε

η μέρα ξεκινά,

κιτρινισμένοι θεατές

στη ζούγκλα του αοράτου,

με διαίσθηση και ένστικτο

ζωής, στο πουθενά.

Ο έρωτας κι ο θάνατος

σφραγίζουν τη ζωή μας,

ο έρωτας δίνει φτερά

κι ο θάνατος ψυχή,

με τα φτερά αλλάζουμε

διάθεση στη ζωή μας

και της απώλειας θεατές

ορίζουμε ζωή.

Και όταν κοιμάσαι, γίνεσαι

νόθο παιδί θανάτου

και όταν…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 22 Αύγουστος 2010 στις 23:56 — 9 σχόλια

Ο ορειβάτης

Αητός μ' ανθρώπινο κορμί,

βιγλάτορας στους βράχους,

σάρκα ηλιοπότισσα όλο αλκή,

σιμά στους ασπαλάθους.

Στύβει τ' αστέρια το πρωί,

τα σύννεφα το γιόμα,

να βγάλει αθάνατο κρασί,

κέρασμα για το χώμα.

Στύβει και τ' Άνθος Του Κακού,

στα διάσελα στης Γκιώνας,

να στάξει δάκρυ του Χριστού,

να γιατρευτεί ο αιώνας.

...............................................

Σαράντα χρόνους στα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 22 Αύγουστος 2010 στις 21:32 — 15 σχόλια

Αυροτάξιδο...

Αυροτάξιδο ……

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 22 Αύγουστος 2010 στις 20:00 — 14 σχόλια

Κεί στη γαλάζια βρύση...

Πέντε κοιμήθηκα σερί, πλάϊ στη γαλάζια βρύση

νυχτιές σεληνοσκέπαστες στην ανθισμένη φύση.

Στον ύπνο με συνάντησε η…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 22 Αύγουστος 2010 στις 18:30 — 14 σχόλια

Έφτασε το ΔΝΤ

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Έφτασε το ΔΝΤ

Του Γιάννη Ποταμιάνου

=======================

Συναγερμός εργαζόμενοι

Τα λιοντάρια βγήκαν για κυνήγι

Αίμα ζεστό θα ρεύσει απόψε

................................... στη σαβάνα

-------

Οι επιτετραμμένοι έφτασαν,

............. γέμισε ο ορίζοντας…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 21 Αύγουστος 2010 στις 22:39 — 9 σχόλια

αποψε πλαγιασε η σεληνη

Αποψε πλαγιασε η σεληνη
και μοναχα τους εχουν μηνει
και σεργιανιζουνε τ΄αστερια
θαρρω τ΄ακουω να τραγουδανε
τοσο μεγαλα μα χωρανε
να κοιμηθουν στα δυο σου χερια.

Αποψε πλαγιασε η σεληνη
και ΄χει η νυχτα μια γαληνη
και ΄γω τα χερια σου κραταω
για μας τ΄αστερια τραγουδανε
μεγαλα είναι μα χωρανε
στα δυο ματιακια που κοιταω.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 21 Αύγουστος 2010 στις 22:30 — 11 σχόλια

Συνθήματα

Συνθήματα στους τοίχους,

μηνύματα εποχής,

ζωγραφισμένα μαύρα

τα λόγια της ψυχής

γι' αυτούς που 'ναι δεμένοι

σ' ονείρου διαδρομές

ασπρόμαυρες εικόνες

με έγχρωμες στιγμές

απόμακρα κατάρτια,

ανήλιαγες γωνιές,

κακογραμμένα χρόνια

σε γκρίζες γειτονιές

με τα φτερά τ' ανέμου,

κοιτάς από ψηλά

τους μακρινούς χειμώνες,

με μάτια πιο θολά.

Συνθήματα στους τοίχους

με κόκκινη μπογιά,

ελπίδα που ξεφεύγει,

χαρίζει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 20 Αύγουστος 2010 στις 23:22 — 5 σχόλια

ΟΙ ΑΛΙΜΟΝΟΙ (ο γάμος)

-ψηλέα μου ,τρέχααααααα!

-τι έγινε συγκάτοικε, γιατί σε πιάσαν τα ζουμιά?

-μα δεν θωρείς,παραμορφωμένε μου?

-α μάλιστα, ο Τέως και η Άννα Μαρία!

-παντρεύεται ο γιόκας τους !…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 18 Αύγουστος 2010 στις 19:00 — 1 σχόλιο

Σαμιώτισσα...

===============================================================================…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 18 Αύγουστος 2010 στις 15:37 — 14 σχόλια

Έλα κι απόψε

Έλα κι απόψε

Μες την νύχτα να χαθούμε

Τ’αστέρια διώξε

Στο φεγγάρι να βρεθούμε

Έλα κι απόψε

Στ’ονειρό μας ν’αφεθούμε

Λουλούδι κόψε

Πάλι να ερωτευθούμε

και μην φοβάσαι

εγώ δεν είμαι φυλακή

αύριο πάλι

η ζωή σου θά’ναι εκεί

Έλα και δείξε

πως αν θέλουμε μπορούμε

τον πόνο πνίξε

απ'την κόλαση να βγούμε

Έλα και δείξε

πως υπάρχουμε και ζούμε

άγκυρα ρίξε

στη σιωπή…