Κράτησε όλα όσα σου χάρισα

παντοτεινή ανάμνηση γλυκειά

Φύλαξε τα σαν φυλαχτό να σε φιλά

τις κρύες νύχτες που θα νιώθεις μοναξιά

Κράτησε ολα όσα σου χάρισα

βαθειά στα φυλλοκάρδια της καρδιάς

Τις όμορφες στιγμές μην τις ξεχνάς

μην αφήσεις…

Να ξαναρθείς σαν ηλιαχτίδα πρωίνή

να μπεί το φώς μεσ΄στην ψυχή μου

Να ξαναρθείς την ώρα που η αυγή

το πέπλο της θ΄απλώνει στο κορμί μου

Να ξαναρθείς

            Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Να ξαναρθείς οπως η Ανοιξη που φέρνει τη ζωή

 απ΄την αρχή την…

Και σήμερα ναυάγησε σαν πλοίο η ελπίδα

να περιμένει το πρωί την πρώτη ηλιαχτίδα

Το όνειρο σκοτείνιασε στην πρώτη καταιγίδα

τριγύρω τώρα απλώθηκε της προσμονής η ελπίδα

                       Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Αλλη μια μέρα χάθηκε γεμάτη προσμονή

μέσα στα…

Πως-πως γίναν όλα έτσι ξαφνικά

και γίναμε απο φίλοι δύο ξένοι

Πώς-πώς άλλαξε η ζωή μας μονομιάς

κι ευτυχία μας στα δυό κομμένη

Πώς γίνα όλα έτσι ξανικά

          Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Δυό αγάπες δυό ζωές

σβήσαν απ΄το σήμερα πήγαν στο…

MONΑΞΙΑ ΜΟΥ....

Περπατώ μοναχός σ΄ένα δρόμο

σκυθρωπός και με πιάνει ο τρόμος

          …

Φίλε μου που σου έλεγα ολα τα μυστικά μου

και πίστευα πως ήσουνα το ίδιο όπως εγώ

Πολύ σκληρά με πρόδωσες πλήγωσες την καρδιά μου

Αναρωτιέμαι κι απορώ πόσο βαθειά πονώ

                   Ρ Ε Φ Ρ Α Ι  Ν

Ησουνα φίλος μου καλός

ήσουν ο αδελφός μου

Κι έδιωχνες με χαμόγελο

κάθε παράπονο…

Ψέμματα-ψέμματα μου λές οταν γυρίζεις

και το βλέμμα σου αλλού γυρνάς

Ψέμματα-ψέμματα μου λές γιατί νομίζεις

οτι εγώ δεν ξέρω πως μ΄άλλονε γυρνάς

            Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Μα πρόσεξε καλά μη χάσεις τα μυαλά

δεν θα΄μαι εγώ εδώ για να σ΄αντέξει

Για πρόσεξε καλά δεν είναι ακόμη αργά

έλα στα λογικά…

Οταν τα μάτια σου τα βλέπω βουρκωμένα

κι αντικρύζω τη ματιά σου τη θολή

Χιλιάδες σκέψεις-χιλιάδες λογισμοί

στρυφογυρίζουν στο μυαλό και στην ψυχή

              Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Την ώρα του αποχωρισμού

το δάκρυ αστήρευτη πηγή

Μένει ανοιχτή η αγκαλιά

τα όνειρα χάνονται με μιάς

Οταν δειλά σου…

Θα σου΄γραφα πολλά αν ήσουνα μακριά

και θα σε νοσταλγούσα

θα σου΄στελνα φιλιά κι έτσι νοερά

θα σιγοτραγοδούσα

Χιλιάδες όνειρα τρελά θα έκανα καρδιά

και θα σε καρτερούσα

               Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Μα εσύ είσαι εδώ και λέξη δεν τολμώ

για να σου πώ και ας πονώ

Σε θέλω σε ποθώ καρδιά μου σε…

Τι είναι η ζωή χωρίς εσένα

είναι ένα φιλί χωρίς πνοή

Δες αν έχει χρώμα η ψυχή σου

δες είναι η σιωπή μεσ΄στην αυγή

Πάρε με κοντά στην αγκαλιά σου

νιώσε τη ζεστή μου αναπνοή

               Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Τι είναι η ζωή για μένα

να ζώ χωρίς εσένα

Ειναι ο χρόνος που κυλάει

κι εγώ λιώνω…

Χρώματα σε ΣΥΝΗΘΕΙΑ

Χρώματα σε Συνήθεια

στου Αέναου την Αλήθεια

μικρές Πηγές Ενόρασης

και του Δρόμου εκεί Συμπόρευσης . . .

Μες του Ουρανού το Άγγιγμα

που κλείνει δυό σταγόνες

σε ενός Χορού το Όνειρο

που αφήνει δυό Χειμώνες ,

να νοιώσουνε περήφανοι

μιας Άνοιξης που κτώνται . .

Μικρό το Κατευώδιο

μιας Πλάνης που χωρίζει

ενός Ανθού τον Αναστεναγμό

και μιας Αυγής που…

ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ  ΤΟΥ  ΚΟΣΜΟΥ

Στης  Δόξας  την Ανάσταση

Προσκυνητές του  Κόσμου

στου  Έρεβους το Διάσελο

και της Πνοής σου Φως (μου) . . .

Πρώτη Ζωή στο Έναυσμα

μιας Χάρις που μετράει . .

και  του Σωστού που  Φλέγεται

και από Έρωτα μεθάει .

ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ  ΑΝΑΡΤΗΣΗ  ! .

Στου κόσμου την ανηφοριά

βαδίζαμε αντάμα

Μαζί στο γέλιο και στο κλάμα

μεσ στης ζωής την αγκαλιά

           Ρ ε φ ρ α ι ν

Τώρα πως αλλάξε η ζωή

Ιουνης κι ήρθε κρύο

και η δικιά σου η μαχαιριά

Τώρα δεν έχω πιά πνοή

σου στέλνω το αντίο

φίλε απ΄την Καλαμαριά

Το δάκρυ θα΄χω…

Με μιά καλημέρα φιλί στον αγέρα

σπαθί η ματιά σου και μέσα στην κοψιά σου

να ψάχνω το φώς το δρόμο να βρώ

                    Ρ ε φ ρ α ί ν

Ποιός δρόμος σε παίρνει κι εσύ ξεμακραίνεις

και παίρνω ανάσες σε γκρίζο ουρανό

Ποιός ήλιος σε κρύβει σ΄αυτό το παιχνίδι

μικρό χελιδόνι σε ποιό ουρανό

Σε…

ΚΡΑΤΑΙΑ  Η  ΓΝΩΣΗ

Ανέμελα  ξεκούρασες

του Ήλιου την Ελπίδα

σαν Όνειρο που ξέφυγε

στου Σύμπαντος την  Πατρίδα . . . .

Κραταιά η Γνώση

που αφέθηκε στου  Χρόνου την Διάνοια

σαν Πνεύμα που Δοξάσθηκε

στου Όλου την Συνάφεια . . . ! )

ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ Σ’ ΑΝΤΑΜΩΣΑ







Τι κι αν δεν σ’ αντάμωσα

εσένανε θυμάμαι,

ρίχνω βαθιά μια πινελιά στη σκέψη σου

και πάλι σε θυμάμαι.



Είναι ο χώρος που ‘σβησε

στο λίγο από τα ίχνη,

ένα κομμάτι μοναχά

εκείνο που δεν σε δείχνει..



Μέσα σε μια απόφαση

χωράνε δύο σκέψεις,

είναι του ανέμου η μια φορά

κινούμενη από ζήλια,

και είναι η άλλη της καρδιάς

που ζει απ’ την ελπίδα.…

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ !







Είναι ο Χρόνος (φυλακή)

κι ο χώρος που μεγαλώνει,

όταν ξυπνάς τα πρωϊνά

κι ο Αέρας σε μαλώνει.

Φτάχνεις καφέ να πιείς γλυκό

κι η γεύση είναι χάλια

κοιτάς το χρώμα της ζωής

και γίνεται βεντάλια.

Κάνεις δυο βήματα μπροστά

και ένα βήμα πίσω

για να προλάβεις με χορό

του Ονείρου να μεθύσω΄

να πιώ τ' Αθάνατο Νερό

απ' την πηγή που ρέει,

και να κατέβω…