Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Νοέμβριος 2008 Καταχωρίσεις ιστολογίου (131)

Το τσιριγμα του πιανου

Μορφη γαληνια

επαιζε πιανο σκυμενος πανω απο τα πληκτρα

χαιδευοντας τον ρυθμο

Ακουγα το τρεχαλητο των δακτυλων του

συνεπαρμενη

πινοντας το ποτο μου

Το αρριστερο του χερι

στασιμο

παρατηρουσε το δεξι στο τρεξιμο του

μην σκονταψει...

και στο τελος της διαδρομης

αργα αργα το πλησιαζει

το ακουμπαει...

λιγο χρονο να του δωσει

ν'ανασανει

πριν αλλαξει τον ρυθμο

Σαν παιδι που πατα

τα σωστα πληκτρα

ακουει τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 30 Νοέμβριος 2008 στις 23:02 — 6 σχόλια

Του Αυγούστου το μελτέμι

Μ’ έχει ζηλέψει το βουνό και τόπε στο λαγκάδι,

πως παίρνω την αγάπη της και το γλυκό της χάδι.

Εζήλεψε κι η θάλασσα και τόπε εις τον βράχο,

“Θα ησυχάσω μονομιάς την τύχη του αν θάχω.”

Κι ο βράχος αποκρίθηκε “Αυτόνε αγαπάει,

το κύμα απ’ τη λύσσα σου εμένα ας χτυπάει.”

Εζήλεψε ο άνεμος κι αρχίζει να φυσάει,

στο δέντρο πάνω ξέσπασε και τα κλαριά του σπάει.

“Για σένα η κατάσταση είναι χλωμή και γκρίζα,

και ας φυσήξεις δυνατά και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 30 Νοέμβριος 2008 στις 21:41 — 10 σχόλια

ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ!....

Πέρασαν χρόνια σ’ άλλες χώρες μακρινές

Με πίκρες, μπόρες , ξαστεριές!...

Φύγαν μακριά από την πατρίδα

Με οδηγό τους κάποια ελπίδα,

Για μια καλύτερη ζωή

Πάλαιψαν, μόχθησαν πολύ,

Κι αν πέτυχαν, δεν ξέχασαν

Όσα πίσω τους άφησαν κι όσα έχασαν!

Τράβηξαν στ’ άγνωστο αγόγγυστα κουπί

Μα στην καρδιά τους ζωντανή

Η θύμηση της όμορφης πατρίδας.

Κι αν τους πληγώνει η ξενιτιά

Και τους τρομάζει η λησμονιά,

Κρατούν το όνειρο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 30 Νοέμβριος 2008 στις 20:30 — 2 σχόλια

Σ' ενα στενό μπαλκόνι

s%27%20ena%20steno%20mpalkoni%28fotis%20karvounis%29.mp3

Ποιο αύριο μου λες να θυμηθώ

ποιο μέλλον μου ζητάς να ξεπεράσω

εσύ που μ' έμαθες να κυνηγώ

ό,τι μ' αρέσει μέχρι να το πιάσω.

Όταν το σήμερα με αγνοεί

όταν το όχι με περικυκλώνει

κρατιέμαι από όσα μού 'χες πει

κάποια βραδιά σ' ενα στενό μπαλκόνι

Ένα παιχνίδι είναι η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 30 Νοέμβριος 2008 στις 20:00 — 8 σχόλια

Ανοιξούλα (1958-'Παιδικό Συρταράκι’)

Πόσ’ όμορφ’ είν’ η άνοιξη
οι κάμποι λουλουδίζουν
κυττάζω με κατάνυξη
το πώς πανηγυρίζουν

Ώ, πόσο χαίρομαι κι’ εγώ
τής άνοιξης τα κάλλη
πόσο το σύμπαν αγαπώ
χαρά έχω μεγάλη

Δεν κλαίνε πιά τα μάτια μου
δεν κλαίει μου η καρδιά
στής σκέψης τα παλάτια μου
θρονιάζει η χαρά

Περάσανε τα θλιβερά
… και γύρω, πάλι μουσική
ας πάμε για Πρωτομαγιά
όλοι μαζί στην εξοχή. -

Προστέθηκε από τον/την Charis στις 30 Νοέμβριος 2008 στις 19:00 — 5 σχόλια

Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ

Γεννήθηκα ραγιάς

Να με μαστιγώνεις

Να με ταπεινώνεις

Να μου χαρίζεις ειρωνεία

Και εγώ να χαίρομαι

Μέσα στην ξευτίλα μου

Φτάνει στο τέλος εσύ

Να μου δώσεις το αντίτιμο

Την σταγόνα της ύλης σου

Να βγω να καμαρώσω πλάι σου

Και να σε υπηρετώ

Να βάλω γιορτινά

Να σου προσκυνήσω

Το μεγαλείο σου

Να με βαράς με ειρωνεία

Και γω να καμαρώνω

Να στέκομαι πλάι σου

Και γω να μην φοβάμαι

Μέσα στην αδυναμία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 30 Νοέμβριος 2008 στις 11:27 — 5 σχόλια

Της αγάπης τα σημάδια

Πως μπορείς

να με κατηγορείς

ότι δεν σε νοιάστηκα;

Πως μπορείς

να με κατηγορείς

όταν για σένα θυσιάστηκα

Ψάξε τις αγάπης τα σημάδια

να δεις ότι πολύ σε λάτρεψα

θυμήσου και τα τόσα βράδια

που τις πληγές σου όλες γιάτρεψα

Ψάξε τις αγάπης τα σημάδια

πάνω είναι στο μαξιλάρι σου

μέσα στα έρημα σκοτάδια

ο ήλιος έγινα για χάρη σου

Πως μπορείς

να με κατηγορείς

ότι δεν σ’ αγάπησα;

Πως μπορείς

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 29 Νοέμβριος 2008 στις 15:37 — 5 σχόλια

Μα(κ)άκα με νομίζουνε (Πολιτική σάτιρα)

Μα(κ)άκα με νομίζουνε αυτοί που κυβερνούνε,

πως καταπίνω αχώνευτα ότι και να μου πούνε.

Άλλα μου τάζανε πριν βγουν και άλλα κάνουν τώρα,

καράβι ακυβέρνητο μοιάζει αυτή η χώρα.

Χιλιάδες με φορτώσανε προβλήματα να λύσω,

μα πλησιάζει η στιγμή τα μούτρα τους να φτύσω.

Και δε θα πω μη βασκαθούν, θα πω άι σιχτίρι,

κι αν έχουνε φιλότιμο ας κάνουν χαρακίρι.

Θαρρούν πως είμαι ηλίθιος, σπάνε μαζί μου πλάκα,

μα όταν θα ‘ρθουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 29 Νοέμβριος 2008 στις 13:52 — 8 σχόλια

Η ΤΥΠΙΣΣΑ...

Μια νύχτα, μια παρέα και μια τύπισσα

Μου άλλαξαν ζωή και χαρακτήρα

Και πιάστηκε η καρδιά μου η αλήτισσα

Στο δίχτυ που μου άπλωσε η μοίρα.

Μετάνιωσα για όλα όσα δεν έζησα

Και διέγραψα αυτά που είχα ζήσει

Κι αφήνω την καρδιά μου τη μποέμισα

Στο δίχτυ να μπλεχτεί και να γλεντήσει.

Refrain

Και τη ζωή απ’ την αρχή καλωσορίζω

Τον εαυτό μου μόλις τώρα τον γνωρίζω,

Είναι η αγάπη της μια πρόκληση, μια ζάλη

Με ταξιδεύει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 29 Νοέμβριος 2008 στις 11:00 — 8 σχόλια

Ξημερωμα Σαββάτου

Ξύπνησα πάλι, σήμερα μια μέρα σαν της άλλες

Πρησμένα είναι τα μάτια μου, όλο βαρεμάδες

Ανοίγω τηλεόραση, δεν έχω τι να κάνω

Ανάλυση πολιτική, όποιον σταθμό να βάλω

Ο ένας να λέει τα κακά

Κι ο άλλος τα στραβά του

Μου κάνουν μαύρη την ζωή

Στο ξημέρωμα Σαββάτου

Άλλοι να λένε για της φωτιές

Και άλλοι για της πλημύρες

άλλοι ρωτούν πολιτικό

Για πες μας αν τα επήρες

Γ’ αυτό θα φύγω, να χαθώ από τι αηδίες

Γιατί όλοι οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 29 Νοέμβριος 2008 στις 10:52 — 7 σχόλια

Δεν ήμασταν εμείς

Δεν ήμασταν εμείς εκείνοι οι ξένοι

που δεν αντάλλαξαν αγάπης λέξη,

εμάς αιώνιος δεσμός μας δένει

που πέρα κι απ' το θάνατο θ' αντέξει.

Δεν ήμουν, δε μπορεί να είμ' εκείνη

π' απέφυγε ν' αγγίξει τη ματιά σου.

Μ' ένα φιλί ψυχρή και παγωμένη

δε θ' άφηνα εγώ την αγκαλιά σου.

Δεν ήμασταν εμείς μα κάποιοι άλλοι,

π' αδάκρυτοι ατάραχοι χωρίσαν

με μια μονάχα τυπική αγκάλη

που στη στερνή στιγμή τους δε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 28 Νοέμβριος 2008 στις 20:00 — 8 σχόλια

Μη μου λες αντίο

Μη μου λες πως φεύγεις πάνω στο θυμό σου

ξέρω κατά βάθος ότι μ' αγαπάς.

Μη μου λες αντίο μη κοιτάς τη πόρτα

θα το μετανιώσεις όπου και να πας.

(Είσαι ο αγέρας είμ' εγώ η σκόνη

είσαι χελιδόνι είμαι η φωλιά.

Είσαι συ ο στίχος είμαι η μελωδία

είσαι συ ο κτύπος είμαι η καρδιά.) δις

Μη μου λες πως φεύγεις πάνω στο θυμό σου

δε μπορώ μακριά σου ούτε μια στιγμή.

Μη μου λες αντίο πέρασε η μπόρα

σφίξε μου το χέρι δος μου ένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 28 Νοέμβριος 2008 στις 15:30 — 6 σχόλια

Τα Λαθει

Τόσα λάθει

Σου είχα χτίσει, μια φωλιά

Φτιαγμένη, από μετάξι

Και την ζηλεύαν, τα πουλιά

Με όνειρα, και με φιλιά

Για πάντα ,να είσαι εντάξει

Μα ήρθε ο χειμώνας, στη καρδιά

Και γκρέμισε, παντοτινά

Ότι σου είχα φτιάξει

Και τώρα μένω, μοναχός

Το όνειρο, δεν βγήκε αληθινό

Όλα έχουν ρημάξει

Τώρα ρήμωσε, η φωλιά

Από τα τόσα σου λάθει

Σε ξεγελάσαν, τα πουλιά

Αυτά που δεν είχαν φωλιά

Και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 28 Νοέμβριος 2008 στις 14:30 — 3 σχόλια

Όνειρα έκανες τρελά

Στη γη δεν πατούσες

Στ’αστέρια πετούσες

Πάντα ήσουν αλλού

Στα κενά τ’ουρανού

Στα φτερά σου ελπίδες

Που γεννούσαν παγίδες

Κι η ζωή δίχως χρώμα

Που το ψάχνεις ακόμα

Όνειρα έκανες τρελά

Κι έμεινες στο πουθενά

Σε φεγγάρια απατηλά

Κι έρημος τα Δειλινά

Θαύματα ζητούσες

Στάχτες μαρτυρούσες

Ζούσες ενα ψέμα

Στο κενό σου βλέμμα

Στη ματιά σου ταξίδια

Που σε φέρναν στα ίδια

Του μυαλού… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 28 Νοέμβριος 2008 στις 8:00 — 8 σχόλια

Του έρωτα το όνειρο

Το τραγούδι αυτό το έγραψα σε συνεργασία με την Μαριάνα Μπατζέρη και ελπίζουμε να σας αρέσει...

Είσαι μακριά κι όμως σ’ αγγίζω

στα δυο μου χέρια σε κοιμίζω

αγάπη κι έρωτα γεμίζω

και στον παράδεισο βαδίζω

(ρεφρέν)

Θα γίνω καπνός

μιας κρύας νύχτας ουρανός

με σύννεφα να σε σκεπάσω

στην αγκαλιά σου να φωλιάσω

του απείρου το όριο να πιάσω

Σε κάθε σκέψη παραδίνομαι

στα όνειρά σου παρασύρομαι

αχώριστοι πάντα να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 23:30 — 5 σχόλια

Με ένα λάθος φορητό

Με ένα λάθος φορητό
κι ένα γινάτι αφόρητο
το νου να κουμαντάρει ,
τ’ απατηλά ξεμπάρκαρα
και της αλήθειας τράκαρα
τ΄ άγριο συναξάρι.

Και κοίταξαν κατάματα
οι σκουριασμένοι νόμοι ,
κι άδειασαν τα κοιτάσματα
που βγάζαν τη συγνώμη.

Μικρά και λίγα βήματα
μεγάλα τ’ ατοπήματα
αντίπαλος ο χρόνος ,
σ’ ένα τρελό σενάριο
χτες , σήμερα και αύριο
αλλάζουν ταυτοχρόνως.

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 21:00 — 11 σχόλια

Τωρα που σ' εκανε η Ζωη δικη της Ερωμενη αφου πισω απ' τα λαθη μου καλα ηταν κρυμενη Τωρα που ο Χρονος υφανε για παντα την Μορφη σου μεσα στην αδεια μου ματιά που εγινε δικη σου Τωρα που ζευγαρωνουμε…

Τωρα που σ' εκανε η Ζωη

δικη της Ερωμενη

αφου πισω απ' τα λαθη μου

καλα ηταν κρυμενη

Τωρα που ο Χρονος υφανε

για παντα την Μορφη σου

μεσα στην αδεια μου ματιά

που εγινε δικη σου

Τωρα που ζευγαρωνουμε

μοναχα στη Καρδια μας

εγιν' η Αγαπη Αληθινη

στα Ψευτικα Ονειρα μας

Τωρα που απλωθηκες παντου

στης σκεψης μου το Συμπαν

τωρα που ειμαι Θσλασσα

κι εσυ στο δακρυ αλμυρα

Τωρα που ειμαι Χαραυγη

κι εσυ εισαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 17:54 — 6 σχόλια

ΕΡΗΜΟΣ.....

Τι να πω για την έρημο!

Άμμος παντού.

Μόνο άμμος, καυτή και φωσφορούχα.

Τι να πω για την θάλασσα!

Αλμύρα και πέλαγος.

Και ο ορίζοντας γραμμή, που στέκει πάντα εκεί

μακρινός και απρόσιτος.

Τι να πώ για τον ουρανό!

Στέκει ακίνητος για πάντα

φυλακισμένος στα μαβιά του.

Πως να πω για τις σκέψεις,

που γυρνάνε πάντα στο ίδιο μέρος.

Για τους φίλους που έφυγαν

τις ψυχές που σώθηκαν.

Ίσως πω για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 16:30 — 7 σχόλια

Περαστικες αγαπες

420 περαστικές αγάπες

Ήρθες πάλι εσύ περαστική

αγάπη

άκουσα τον συρμό της καρδιά σου

να χτυπά της ράγες

σε μια άγονη γραμμή

και των ματιών η πύρινη βροχή

στο θέρος της καρδιάς σου

προσπαθώντας να τα ανάψεις, όλα

στο πέρασμα σου

ναι ήρθες εσύ ντυμένη

με την άνοιξη

και προσπαθείς να φυτρώσει

ο έρωτας σου

μα το χώμα σκληρό πέτρα η καρδιά του

και εγώ στην άκρη προσπαθώ να

ξεφύγω

μην πέσω πάλι θύμα σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 14:14 — 11 σχόλια

ΚΑΝΕ ΣΤΑΣΗ!....

Πριν ο χρόνος μας προλάβει στη στροφή

Και το όνειρο να έχει ξεχαστεί

Βρες τα ‘’θέλω’’ σου και σκέψου θετικά

Ζήσε, γλέντα, η ζωή χαμογελά.

Κάνε στάση στης καρδιάς την προσταγή

Είναι μάτια μου η τέλεια συνταγή

Κάθε τέλος φέρνει μια καινούργια αρχή,

Ας τη ζήσουμε μαζί και όπου βγει !

Ρ

Μην κολλάς πάντα στο πώς και στο γιατί,

Όλα είναι ένα άγραφο χαρτί,

Η αγάπη μόνο αξίζει τελικά,

Κι αν δειλιάσεις η ζωή σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 14:00 — 7 σχόλια