Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Οκτώβριος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (111)

Ο λόγος... (Εμπνευσμένο από το "Ο λόγος....... του φίλου-αρχηγού Σπαρτινού)

Σα διάβασα του Σπαρτινού

το "Ο λόγος......." 'δω πιό κάτω

μου ήρθε φθινοπωρινού

ανέμου μυρωδάτο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 18 Οκτώβριος 2010 στις 14:38 — 17 σχόλια

ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ

ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ

Έγκλημα εκ προμελέτης,

είναι αυτός ο χωρισμός,

μόνο εσύ είσαι φταίχτης,

και εκτελεστής ψυχρός.

Έγκλημα εκ προμελέτης,

σα να ήμουνα εχθρός,

ας μη σε δικάσει εφέτης,

θα σε κρίνει ο Θεός.

Έγκλημα εκ προμελέτης,

πάει ένας έρωτας τρελός,

θα γυρίζεις σα δραπέτης,

και θα κρύβεσαι απ’ το φως.

Έγκλημα εκ προμελέτης,

και απέμεινα μισός,

ας σου έγινα ικέτης,

είπες είναι γιατρός ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 18 Οκτώβριος 2010 στις 14:22 — 11 σχόλια

Ήσουν!

Της Βοημίας κρύσταλλο αν ήσουν ατυχώς,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 18 Οκτώβριος 2010 στις 10:30 — 9 σχόλια

Ο λόγος.......

Ο λόγος δεν είναι κανενός

Μα μέσα μας υπάρχει

Εις το σκοτάδι δίνει φως

Κι αυτός τα πάντα Άρχει

Σαν βγαίνει από την ψυχή

Και την αλήθεια λέει

Δίνει ουσία στη ζωή

Και άλλοτε την καίει

Είναι αστείρευτη πηγή

Μες του μυαλού τα πλάτη

Γλυκοχαράζει την αυγή

Μα δεν χωρά σε χάρτη

Ο λόγος δεν είναι κανενός

Μα κατακτά αιώνες

Είναι ο ίδιος ο θεός

Που’ χτισε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 18 Οκτώβριος 2010 στις 10:00 — 12 σχόλια

Ο καψούρης...

Εγωμανής με ντοκτορά

τον εαυτό του καψουρεύτηκε,

καθρέφτη είδε μιά φορά

και από τότε ερωτεύτηκε ...…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 17 Οκτώβριος 2010 στις 20:43 — 17 σχόλια

Το μεσα εξω και τουμπαλιν

Μέσα μου περπάτησα
Πιότερο κι από μένα
Μ΄ έκοψα και μ΄ έραψα
Με ουρανού βελόνα

Βαμβάκι ένα σύννεφο
Και δυο κλαριά νυστέρια
Δυο ποτάμια για ορό
Για αναισθητικό τ΄ αστέρια

Επέτυχε η επέμβαση
Βγήκαν τα μέσα έξω
Έφυγε η παραίσθηση
Τα έξω μου γίνανε έσω

Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 17 Οκτώβριος 2010 στις 15:05 — 7 σχόλια

μοιραιο παθος.

Κυριος παντα και καθως πρεπει

και στο στεφανι παντα πιστος

μα λιγο πριν τα εξηντα του ετη

τον πιανει σα μυγα τ' ερωτα ιστος.

Δεν ηταν αραχνη και ας φορουσε

παντα καλτσον διχτυωτο

και κεινος σκεφτοταν καθως την κοιτουσε

αχ! να μουνα παλι δεκαοχτω.

Χτυπαει η πορτα και μπαινει εκεινη

''καλημερα σας κυριε διευθυντη''

στο γραφειο του καθεται σηκωνει το μινι

κι αυτος δε μπορει ουτε να καταπιει.

''Σας εχω δει πως με κοιτατε''

πιανει το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 16 Οκτώβριος 2010 στις 23:00 — 20 σχόλια

Δαμασμένα άλογα

Δαμασμένα άλογα

Του Γιάννη Ποταμιάνου…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 16 Οκτώβριος 2010 στις 20:54 — 8 σχόλια

ΟΙ ΑΦΑΝΤΟΙ

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 16 Οκτώβριος 2010 στις 13:18 — 4 σχόλια

ΔΙΧΩΣ ΕΣΕΝΑ ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ. ( 15η Συλλογή )

Απόψε νύχτα ντύθηκες στα ασημιά ,

του φεγγαριού αστραφτερό το φέγγισμά του ,

δρόμους χαράζει αγγελικούς στο πέρασμά του ,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 15 Οκτώβριος 2010 στις 22:54 — 10 σχόλια

ΜΩΥΣΗΣ (επεισ 2)

O μεγάλος ποταμός εκτός από κροκόδειλους ,είχε και δυνατά ρεύματα,που μπορούσανε να τουμπάρουν τα πάντα, ακόμα και καλαθούνες με κοπανατζίδικα μωρά.

Όμως για καλή τύχη του Εβραιόπουλου και επειδή είχε μεγάλο βίσμα στον Ιαχβέ ,η καλαθούνα την άραξε νωχελικά μπροστά στην σειζ λόγκ μιας Αιγύπτιας πριντζηπέσας, που εκείνη την ώρα έκανε ηλιοθεραπεία στην όχθη του ποταμού.Ήτανε μάλιστα και κόρη του Φαραώ, αλλά ανόματη Ιστορικά.

Ας την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 14 Οκτώβριος 2010 στις 19:31 — 5 σχόλια

Η ΧΑΡΤΟΡΙΧΤΡΑ

Η ΧΑΡΤΟΡΙΧΤΡΑ

Μου το είπε η χαρτορίχτρα,

θα κάμω μέρα τη νύχτα,

αν τυχών σε αγαπήσω,

μαύρα δάκρυα θα χύσω.

Κι είπα χωρίς αποδείξεις,

δε πιστεύω προκαταλήψεις,

μες τη αγκαλιά σου μπήκα,

με το γέλιο μου για προίκα.

Μα αντί να τ’ εκτιμήσεις,

μ’ άλλαξες τις αντιλήψεις,

και βλαστήμησα που ήρθα,

κι ένιωσα μονάχα πίκρα.

Μου το είπε η χαρτορίχτρα,

πάρτα φύλλα ξανά ρίχτα,

ότι και να σου χαρίσω,

δε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 14 Οκτώβριος 2010 στις 18:02 — 13 σχόλια

Βρέχει...

βρέχει... βρέχει...

κι ο φτωχός τύχη δεν έχει

η βροχή αλλού ποτίζει,

του φτωχού η φωλιά νερά γεμίζει

βρέχει... βρέχει...

η ψυχή του το κατέχει

η χαρά δεν είν' χαρά του

καταχνιά τα όνειρά του

βρέχει... βρέχει...

για τους άλλους "πέρα βρέχει"

στη δική του τρύπια στέγη

στάθηκε ο θεός και κλαίγει

βρέχει... βρέχει...

το καράβι μίλια απέχει

για να φτάσει στο λιμάνι

που το κύμα δεν το πιάνει

βρέχει...… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αριάδνη Μεσογείτη στις 14 Οκτώβριος 2010 στις 9:00 — 6 σχόλια

Επιτοίχια!

Πάνω στο τοίχο, άτυχος, ο στίχος που εγράφη!…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 13 Οκτώβριος 2010 στις 18:00 — 5 σχόλια

Τά'χεις κάνει θάλασσα (μελ )

Πότ' αλήθεια , πότε ψέμα

Τα’χεις κάνει θάλασσα

Και στ’απατηλό σου βλέμμα

Τη ζωή μου χάλασα

Μια ερχόσουνα μ' αγάπη

Να μου κλέψεις την καρδιά

Μια γινόσουνα απάτη

Και μου έβαζες φωτιά

Τά’χεις όλα μπερδεμένα

Και μπερδεύτικα και’γω

Στο μυαλό σου διχασμένα

Της αγάπης σ’αγαπώ

Πότ' αλήθεια, πότε ψέμα

Μ’έχεις κάνει ν’απορώ

Στ’όνειρό μου βάζεις τέρμα

Κι άκρη…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Οκτώβριος 2010 στις 0:00 — 10 σχόλια

ΜΩΥΣΗΣ (επεισ 1)

Γεννήθηκε στην Αίγυπτο, από τον Αμράμ και την Ιωχαβέδ που ήτανε Εβραίοι μετανάστες. Με το που γεννήθηκε ,του κάνανε στα σβέλτα περιτομή, όπως συνηθίζεται και τώρα στους Εβραίους, γιατί δεν ξέρανε τι θα τους ξημέρωνε με τον λωλό Φαραώ ,που τους έλαχε.

Βλέπετε οι Εβραίοι, ήτανε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 21:45 — 5 σχόλια

ΑΓΝΩΣΤΕ ΦΙΛΕ

Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε

Είχα χορέψει μ’ένα χάρτινο ήλιο

Ήρθες και μου’πες τη δική σου αλήθεια

Σκέφτηκα ο θάνατος δεν είναι κοντά μου

Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε

Ήρθες πρωί στο κατώφλι του νου μου

Μα ούτε κουβέντα σου δεν λες να μου ρίξεις

Πόνος ξεφεύγει απ’το στεγνό μου κεφάλι

Άγνωστε φίλε

Άγνωστε φίλε

Τρέχω στις άκρες του παράξενου δρόμου

Μόνος να αρπάξω μια καλύτερη μέρα

Νιώθω ντροπή που με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 13:46 — 7 σχόλια

Στρίβω κέρμα στον αέρα

Μες της σκέψης σου τη σφαίρα
αν καθόλου πέρασα,
στρίβω κέρμα στον αέρα,
σ' έχασα δεν σ' έχασα.

Ερμηνεύω στους καφέδες
σύμβολα και σχήματα,
ρίχνω ντάμες και βαλέδες
ψάχνοντας αισθήματα

Σε παράγκες και τσαντήρια
μέρες κατασκήνωσα,
να μου λύσει τα μυστήρια
μια τσιγγάνα ασήμωσα.
=============

Πήγαν άδικοι οι κόποι
για να πάρω το χρησμό
μέντιουμ κι οιωνοσκόποι
δε μποδίζουν χωρισμό.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 12 Οκτώβριος 2010 στις 2:30 — 17 σχόλια

Το κουκούλι

έμαθα να περιμένω, έχω πάψει να προσμένω

τη ζωή μου προσπερνάω, με ταχύτητα γερνάω

οι φτερούγες μου κομμένες, οι ελπίδες μαντρωμένες

κάθε σκέψη στο κελί της, φυλακή κι εγώ μαζί της

το κουκούλι μου υφαίνω, μεσ΄στην άμμο σκεπασμένο

μπαίνω μέσα και κοιμάμαι, δεν ελπίζω, δεν θυμάμαι

νιώθω όμορφα εδώ μέσα, "Κοιμωμένη Πριγκηπέσσα"

είναι η χώρα μου, η γη μου, τ' όνειρό μου κι η φυγή μου

ποιος χτυπά, δεν διακρίνω. Θέλω μέσα εδώ να μείνω

ξένος είσαι; άφησέ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αριάδνη Μεσογείτη στις 11 Οκτώβριος 2010 στις 10:00 — 10 σχόλια

ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ο.. μέγας

ο Φλάβιος Θεοδόσιος, "ο Σπανιόλος" όπως τον λέγανε χαιδευτικά, γεννήθηκε σε Ρωμαϊκή πόλη της ιβηρικής χερσονήσου και συνθρονιάστηκε στο Βυζάντιο μαζί με τον Ουαλεντινιανό που ήτανε μπόμπιρας τότες.

Για να καλοθρονιαστεί όμως και για να πετάξει στην άκρη και με τάκτ το βρέφος,κουκουλώθηκε στα σβέλτα την αδελφή του τη Γάλλα,(που κατέβαζε πολύ γάλα),Σπανιόλα κι εκείνη.

Έτσι το όλε,όλε,όλε, μαζί με τις κλακέτες, τις βεντάγιες ,τα χτενάκια και τα βολάν(όχι του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 10 Οκτώβριος 2010 στις 18:42 — 8 σχόλια