Ἦταν ἔργο τοῦ Θεοῦ.

Εἴδησις: ἑκατοντάδες πιστοὶ σκοτώθηκαν στὴν Μέκκα...





Δύστυχ' Ἕλληνά μου, μὴν πολυσκέφτεσαι, μὴν κωλοκάθεσαι.

Τὴν Λύτρωσιν ἐκ Μνημονίων εἰς τὸν Πανάγαθον ἀνάθεσε.

Μωρ' θὰ τὸ πῶ ξάστερα - καὶ τράβα τὸ ξίφος ἐκ τοῦ κολεοῦ:

ἄν δεῖς χαλασμὸν…

Το...Ταξίδι.

Moυ είχες τάξει

σ΄ουρανούς πως θα με πας..

στην αγκαλιά σου σαν θα μπω

για ένα ταξίδι

όμως φοβάμαι αν θα σε βρω

στο γυρισμό αν θα σαι δίπλα μου,

ή θα χεις φύγει..ήδη.

Και όταν το όνειρο

θα χάσω το τρελό

που σαν την πάχνη

μέσα μου απλώθηκε,

κυρίεψε το νου γλυκά

κι η σκέψη μου αναλώθηκε

Θα μένω μόνη μου

ξανά να ονειρεύομαι

στην αγκαλιά σου να βρεθώ,

και ας…

Τα ματια σου τα πρασινα
ειναι ενα περιβολι.
Και οι χαντρες σου,
που με κοιτουν
ανθη που θελουν ολοι.
Μα ο κηπουρος που
ολα αυτα δικα του
τα εχει κανει.
Τα συντηρει,
τα αγαπα
κανεναν δεν αφηνει
να τα παρει.
Ζουν καλα και
ευτυχισμενοι
μα στο τελος
τελικα γινονται
απο δυο χωρια.

Ήθελα να σ'βλεπα
μια μέρα απ΄το φεγγάρι
να δω πώς περπατάς και πού γυρνάς
κ άν έχεις την ίδια χάρη


Όμως δεν γίνεται αυτό
γιατί δεν θα σ'αφήσω
το σίγουρο είναι αγάπη μου
έπάνω θα σε τραβήξω


Η ευωδιά στο σώμα σου
μου φέρνει τρελλό μεθύσι
θέλω να το πίνω σαν το κρασί
με ότι και άν προκύψει


Ημέρα,βράδυ και πρωί
θα το ρουφάω φώς μου
γιά δώρο θα σού κάνω εγώ
τα λούσα όλου τού κόσμου

ΘΕΛΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΡΑΝΤΕΒΟΥ
ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΩ ΣΤ ΑΣΤΡΑ
ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΩ ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΠΟΛΥ ΨΗΛΑ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝ ΑΓΓΕΛΟΙ
ΝΑ ΠΑΘΟΥΝΕ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ

ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΟΥΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΑ
ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΙΗΜΑ
ΝΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ
ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΩΣ ΤΗΝ ΚΙΝΑ.

ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ
ΤΗΝ ΚΛΕΙΝΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΩ
ΓΡΑΦΩ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΖΩ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΦΡΑΓΙΖΩ
ΣΤΑ ΣΤΕΛΝΩ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ ΠΑΝΤΑ ΕΛΠΙΖΩ
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΛΑΒΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
ΜΗΝ ΦΟΒΗΘΕΙΣ
ΚΑΚΟ Ο ΝΟΥΣ ΣΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΒΑΝΕΙ
ΤΟΤΕ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΚΡΙΝΟ
ΟΠΩΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ
ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΚΑΝΕΙ

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΒΡΕΘΗΚΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ
ΝΑ ΚΟΒΩ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΣΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΣΟΥ ΤΑ ΜΕΡΗ
Ο ΚΗΠΟΣ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΟΑΣΗ ΗΤΑΝ ΟΠΤΑΣΙΑ
ΒΡΕΘΗΚΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΑΛΛΗ ΘΕΩΡΕΙΑ
ΤΑ ΄ΧΑΣΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ
ΟΜΩΣ ΑΝ ΞΑΝΑ ΒΡΕΘΩ ΣΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΣΟΥ ΤΑ ΜΕΡΗ
ΣΗΜΑΔΙΑ ΘΑ ΒΑΛΩ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΘΩ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΣΕ ΣΕΝΑ ΝΑ ΜΕ ΞΑΝΑΦΕΡΕΙ.

ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΜΟΥ
ΠΟΥ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ
ΠΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΔΟΞΕΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΚΛΑΙΓΟΝΑΤΑΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ
ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ
ΠΩΣ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ
ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ
ΑΧ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΣ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΜΟΥ
ΕΜΕΝΑ ΠΟΣΟ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙΣ
ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΟΛΑ ΑΛΛΑΞΑΝ
ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΜΠΡΟΣ
ΜΕΣΑ ΑΕΡΑ ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ

Χθὲς τὄγραψα ἀλλὰ καὶ σήμερα φρεσκότατο θὰ τὸ πεῖς καὶ... πρόσεξε τί θὰ ξεστομίσεις, ἔ;.... Ἄ!

~~~~

Μην φοβάσαι το αδύνατο 

είναι αυτό που ερωτεύεσαι κάθε βράδυ 

λίγο πριν κοιμηθείς 

καληνύχτα

ψαχνω εσενα

ψαχνω σε σκιες

ψαχνω απελπισμενα

ισως σε βρω 

ισως οχι

μα παντα θα ελπιζω

γιατι ξερω 

οτι υπαρχεις

οτι υπαρχω

οτι υπαρχουμε

και οι δυο μας

και η αγαπη 

που υπηρχε

και τωρα 

δεν υπαρχη

μα στο μυαλο μου

παντα υπαρχεις

η αγαπη μας

παντα υπαρχει

σε αναζητω 

σε ονειρα

σε εφιαλτες

σε σκιες 

μα…

ο ηχος ενος τζιτζικα 

γλυκα ηχουσε στα αυτια μου

τραγουδι ερωτικο 

συνέθετε στο δεντρο

ο ηλιος  στο προσωπο με ζεστενε

γλυκιά νύστα με κυριευσε

το τραγουδι του τζιτζικα

γλυκα με νανουρουσε

αποκοιμηθηκα θαρρω

στο δεντρο των τζιτζίκων

και σε όνειρο γλυκό

αγάπη μου σε ειδα

ειμουν ευτυχισμένος

σε ονειρευτικα, σε ενιωσα

σε αγγιξα ,σε μυρισα

με ηχους…

ποια φευγαλεα στιγμη σε ειδα 

στου μυαλου μου τη λησμονια

σαν σκιά ερχεσε και φευγεις

στης  θυμησης μου τον βασανισμό

νa ειχα την δυναμη να σκισω το σκοταδι

να βγεις στο φως να σε αγγιξω

μα δεν μπορω ειναι αδυνατον

αυτο με ξεπερναει χανομε

μες στην σκια σου

δεν μπορω να σε αγγιξω

δεν μπορω να σε μυρισω 

δεν μπορω να χαιδεψω το κορμι σου

εχεις γινει του μυαλου μου ο βασανισμός

μονο εσυ…

ΘΕΛΕΙ ΑΓΩΝΑ

Θέλει αγώνα, θέλει αγώνα,

Να βγάλουμε τον χειμώνα,

Θέλει αγώνα, θέλει αγώνα,

Κι ας ρίχνουνε δακρυγόνα.

Θέλει αγώνα, θέλει αγώνα,

Για τ’ ανθρωπάκια τα μόνα,

Θέλει αγώνα, θέλει αγώνα,

Δεν είναι στ’ άχυρα βελόνα.

Θέλει αγώνα, θέλει αγώνα,

Στον πιο κρίσιμο αιώνα,

Θέλει αγώνα, θέλει αγώνα,

Του Δαβίδ με την σφεντόνα.

Θέλει αγώνα, θέλει αγώνα,

Να χτίσουμε προμαχώνα,

Θέλει…

Χρησιμοποιῶ τὸ λεωφορεῖο, γιατί ἀγαπῶ τὴν πόλη μου.

~~~~

Κι' ἐπειδὴ τὸ "φτωχὸς" ἑλληνιστὶ θὰ πεῖ φτωχός,

κόμιστρον μισόν, ὡς γέρος, πληρώνω - κι' εὐτυχῶς!

Εἶμ' ἕνας σνόμπ καὶ ζῶ στὴν ἐποχὴ τοῦ Κιουταχῆ,

σὰν βλέπω τοὺς ψευτοπλούσιους ποὺ πᾶν' μὲ Ι.Χ.

Πολὺ δὲ σπανίως μπαίνω σὲ κάποιο λεωφορεῖο,

πλὴν κι'…

Κάθεται απέναντι μου στη δική μου

αγαπημένη γωνιά της ζωής

Με κοιτάζει απλά με το γεμάτο θράσος βλέμμα

Αποτελειώνει το δεύτερο ποτήρι το κρασί μου

Ανοιχτό το παράθυρο, το δειλινό

απλώνει λιωμένο χρυσάφι στη θάλασσα

Αν δεν είχε τούτη την ξαφνική ανάσα σαν δροσιά

δε θα γνώριζες πως έφτασε πάλι Σεπτέμβρης..

Ανακατεύει τραπουλόχαρτα τις σκέψεις σου

που έφυγε μέσα από τα χέρια σου με την άμμο το καλοκαίρι

και σε…

Πως και δεν υπάρχει η αγάπη

εδώ  μιλάμε για του ανέμου  χάδι 

που απλά πλανάτε ανάμεσα μας

αόρατο μα της ψυχής ορατό!

 …

Άπλωσε και πάλι η νύχτα  τα πέπλα της